livenvic

En hoe gaat het met de kindjes, wel héél goed!!!

Vic – bijna 5 maand

Vic doet het geweldig, hij groeit gelijk kool -zoals ze zeggen. ’t is ne lange smalle met zijn P75 voor lengte en P50 voor gewicht.
Hij wordt sterker en sterker en maakt al aanstalten om te willen zitten. Draaien tot op zijn zij lukt, maar doordraaien heeft hij nog nooit gedaan.
De laatste rosse haartjes zijn uitgevallen en het nieuwe witte haar is goed aan ’t schieten.
Het opvallendste aan Vic is dat hij bijna altijd lacht. Vic entertainen is geen uitdaging. ’t manneke is altijd content en extreem goedlachs.
Huilen doe hij ook alleen maar als hij moe of hongerig is, of als er hem echt iets dwars zit.
Vic kan aanspraak maken op de prijs voor gemakkelijkste baby ooit. Geweldig dus, zo’n kleintje.
Doorslapen is er echter nog niet bij, ik sta ’s nachts max. 3 keer op, twee keer steek ik de tut in en den derde keer leg ik hem bij ons in bed. Meestal eindigt het in ons bed. Maar … op vlak van slapen is Vic zeker geen Livke. Hij wordt wel nog wakker ’s nachts maar de hysterie is er niet bij. Een tut insteken volstaat meestal.

Liv – bijna 2 jaar

Liv heeft woensdag totaal op het onverwachte in ’t potje gepiest, om dat die dag nog enkele keren te herhalen en zelfs een drolleke te leggen. Trots dat ze was op zichzelf (en terecht). Dus de potjestraining begint terug.
Liv is geen rokkenhangster, wat soms wel jammer is (want we moeten haar goed in ’t oog houden, Liv aarzelt niet om weg te lopen en niet meer terug te komen). Liv kijkt graag, nen echte observator (vooral naar andere kindjes).
Tegenwoordig is Liv in hare jaloerse, zo kan ze niet verdragen als Vic een bavet (die volgens haar, haar toebehoort) aanheeft, teveel aandacht krijgt, …
Toch is ze gek van Tikkie (zoals ze hem noemt). Al in de kribbe roept ze enthousiast ‘Tikkie’ en dat tot ze eindelijk thuis is. Als Tikkie huilt, zal ze speelgoed, tut en dekentje komen brengen. Ze is gesteld op haar kleine broer. Alle babies zijn ook ‘Tikkie’, zelfs op haar oude babyfoto’s wijst ze zichzelf aan als Tikkie.
Het slapen gaat tegenwoordig weer goed, het zal er allemaal wel uitgroeien. We hebben ondertussen een groot bed in Liv haar kamer gezet. Niet voor haar, maar voor ons … als ze echt ne slechte nacht heeft slapen wij daarin.
Het praten gaat nog niet zo vlot, zinnen vormt ze nog niet en haar woordenschat is vrij beperkt, maar we merken wel dat hij begint uit te breiden. Tita (vliegtuig), koeka (moeke), mjamie (mamie), Tikkie, mama, papa, Tatatoe (nanadu van bumba), tika (drinken), doeda (schoenen), poe (poes) zijn haar favoriete woorden.
Liv is ook een echte madam. Zo loopt ze graag op mijn hakken (met mijn welgemeende excuses aan de onderburen), heeft ze een sjakosh en loop ze graag rond gepakt en gezakt (zoals de mama). Liv heeft ook juwelen die ze direct omdoet als ze ze ziet liggen. Ook mijn smink is (tot mijn grote frustratie) zeer interessant.