Ik wou al langer iets schrijven over persoonlijke ruimte en tegenwoordig is dat nogal actueel … met al het grensoverschrijdend gedrag dat bovenkomt de laatste tijd.
Het is niet aan mij om te oordelen en te veroordelen, maar hoe meer getuigenissen ik daarnet hoorde in ‘de ochtend’ op radio1, hoe meer dit me allemaal aangrijpt.
En hoewel er veel hetze is over het feit dat dit eerder een publieke lynchpartij op een politiek cruciaal moment is, ben ik van mening dat sommige mensen niet moeten denken dat ze zich alles kunnen permitteren zonder ooit verantwoording te moeten afleggen. Boontje komt om zijn loontje, zoals ze zeggen.
Het verraderlijke aan dat grensoverschrijdend gedrag is, dat het geleidelijk aan gaat. En daar kom ik tot het punt ‘persoonlijke ruimte’.
Elke mens heeft persoonlijke ruimte nodig, en neem dat maar letterlijk. Dit is effectief de ruimte die je noodzakelijk acht tussen jezelf en je medemens. En die ruimte is bij sommigen groter als bij anderen. Bij mij is die persoonlijke ruimte tamelijk groot, ik ben niet zo voor al dat lichamelijk gedoe met mensen die ik niet zo goed ken.
Die persoonlijke ruimte is ook afhankelijk van persoon tot persoon. Mijn zusje zou ik maar al te graag een dikke knuffel geven (maar die zit ver weg), en mijn kinderen kus en knuffel ik constant (als ik niet op hen aan het roepen ben). Sommige vrienden op wie ik erg gesteld ben, geef ik al eens een knuffel, of ik leg mijn hand op hun schouder (in een zwak moment)
Maar op het werk, blijf ik van mijn collega’s af. En apprecieer ik het ook als zij hun handen thuis houden.
Want mensen die je persoonlijke ruimte binnendringen, dat is niet aangenaam … helemaal niet. En als je het eenmaal toelaat ben je verloren, want geef ze een vinger en ze nemen een hand.
Ik heb nooit te maken gehad met ontoelaatbaar gedrag, laat dat duidelijk zijn.
Maar ik heb al contacten helemaal verbroken die wat mij betreft te dicht in mijn persoonlijke ruimte binnendrongen … mensen die niets verkeerd deden, maar ik kon het gewoon niet verdragen.
Ik ben ook al klaar en duidelijk geweest (wat ouder, wijzer en kordater) … maar neem van mij aan … daarmee maak je je ook niet populair (maar het is wel effectief)
Gelukkig ben ik gezegend met een vriendenkring en collega’s die ook graag een zekere afstand bewaren.
Maar dat grensoverschrijdend gedrag … ik krijg de kriebels als ik erover hoor. Ocharm die vrouwen.
Ik ben ook al dagen aan het sjieken op een postje erover.
Mooi gezegd…
Leuk om eens over na te denken. Bij mij is het ook wie voor mij staat, sommigen zal ik sneller een knuffel geven dan anderen :-)
Could be me :o))