Carfree day

Beste Yunes,

je vroeg me om je een mailtje te sturen met mijn impressies over het fietsenatelier dat bij ons op het werk kwam.

Wel, ik vond het alvast een geweldig initiatief. Het stond al meer dan een maand in mijn agenda en ik pompte speciaal mijn banden niet op.

Toen ze aan mijn fiets werkten, bedacht ik bij mezelf hoeveel ik aan mijn fiets gehecht was.
Sinds de middelbare school gaat hij al mee, Ik fietste ermee dagelijks naar ’t school, maar ik fietste er later ook mee naar Parijs, naar Duitsland, naar Nederland, de Loire af.
Op deze fiets nam ik Bjeurn achterop, net voor we een koppel werden (om na 5 meter prompt de bosjes in te rijden).
Deze fiets is al meer dan de helft van mijn leven mijn companion, alleen al de laatste 4 jaar spendeerden we al 12000km samen.
Ik werd er echt weemoedig van.

De testrit op het bedrijfsterein verliep goed, alsook de eerste kilometer huiswaarts … Tot ineens iets begon te slepen.
Een vrouw kan (gelukkig) niet aan een fiets sleutelen, zonder hulp te krijgen van een (in dit geval zeer knappe) man.
Deze centreerde mijn wiel dat volledig uit de haak gekomen was, en stelde ook nog mijn remmen opnieuw af.

5 kilometer verder, op de fietsersbrug, blokkeerde mijn ketting tijdens het schakelen en zat deze onwrikbaar vast tussen mijn spaken en tandwielen.
Na mijn vaststelling dat het een hopeloze zaak was, bood toch nog een jongeman zijn hulp aan.
Ik gaf hem het voordeel van de twijfel, maar bleek toch gelijk te hebben … het was een hopeloze zaak en ook deze jongen vol goede wil, kon me niet helpen.
Na zijn interventie stond ook mijn band plat, stond mijn net gecentreerde wiel weer scheef, en waren we weer 20 minuten verder.

2 dingen speelden in mijn nadeel.
Ten eerste kon ik mijn fiets niet zomaar achterlaten want ik was op een lang autovrij stuk. Ten tweede kan je een fiets met een geblokkeerde ketting niet zomaar voortrollen, neen, je moet het achterwiel nog opheffen ook.
Echt tof, een halve kilometer sleuren met zware fietstassen en een zware fiets.

De volgende opgave, was thuisgeraken. Ik maakte mijn fiets vast aan een boom en begon te liften. Dat was ook al weer lang geleden, maar ik ben het nog niet verleerd.
De derde auto was al prijs, en een vriendelijke garagehouder reed me tot thuis (ik was vergeten hoe leuk liften was)

Kinderen ophalen, fietsenrek bij mijn mama gaan halen, fiets oppikken, fietsenrek terugbrengen … de avond was meteen gevuld, geen tijd om te koken, dus werden het frietjes (waarop tenminste de kinderen de avond leuk vonden)

Zeg dat mailtje over carfree day … kan je dat aan iemand anders vragen?