Afstand 31km – Hoogtemeters 80 – Bestemming Cabo de Gata (Spanje) – camping Cabo de Gata
Ik voelde me vandaag het meest verwende kind van de hele camping. We dronken 2 koffies (en we moesten ze niet zelf zetten), we kregen ‘de kleine prins’ in het Spaans mee van de Italiaan en een zak chips van Brigitte en Marcel.
Terwijl wij uitgebreid van iedereen afscheid namen wandelden de kinderen trots de camping rond met Dumpke (de hond van Florence en Herman)
en leerden ze truukjes van Steve en Judy.
Uiteindelijk stond zowat de hele camping ons uit te zwaaien. Daar kan ik nu eens echt gelukkig van worden.
De camping van vandaag is niet te vergelijken … maar de rit ernaar toe was wel de moeite.
De blauwe lijn is om de baan aan te duiden .. dat is niet altijd even duidelijk.
Kevers zijn hier precies een pak groter als thuis … maar ik ben nog altijd de enige die er niet dol op is.
Vic content in de modder … die was graag daar gebleven.
Moorse stijl … Liv is er zot van.
Soms zijn de wegen goed … al waren er veel diepe plassen (zoals je er eentje ziet in het filmpje op instagram), net toen mijn schoenen eindelijk droog waren van de regen van gisteren.
En soms was de weg gewoon langs de kust in het zand … en dat was wreed hard duwen.
Maar het was het zo waard.
Het was lang geleden … maar dit was echt nu eens een dag in een volledig prachtige omgeving!!!
Grappig … toen Bjeurn op het toilet zat hoorde hij de kinders praten aan de afwas. Toen hij aan het afluisteren was hoorde hij een koppel Engelsen een gesprekje aangaan met onze kinderen (die nooit Engels durven praten tegen de mensen die we ontmoeten), nu hoorde Bjeurn ze vlot antwoorden op de vragen (die je zelf wel kan bedenken). We are from Belgium, 7000km, we do homeschooling, Italy, …… alle correcte antwoorden in mooi Engels op de vragen die hun gesteld werden. Die kinderen kunnen meer dan we denken en dan dat ze ons lten denken.
Heerlijk, die gesprekjes! Wij konden ze vroeger soms zo horen door de babyfoon. Was echt de moeite! En wat een mooi afscheid van de campinggasten!
Oh ja … de campinggasten waren geweldig
Leuk dat jullie op deze manier hoorden dat de kinderen een heel eind komen in het Engels. Ikzelf vond het altijd lastig om Engels te praten als mijn vader erbij was, omdat hij het zoveel beter kon dan ik. Maar als hij er niet bij was, dan durfde ik wel.
Blijkbaar is het bij die van ons van t zelfde :-)