Ik ben droevig … omdat er zoveel mensen zijn omgekomen, en nog meer mensen werden verwond, voor alle mensen die een geliefde verloren hebben, omdat extremisme hier een voedingsbodem vindt.
Morgen ben ik niet bang
Morgen is het aan ons, om het leven terug op te vatten en om dit niet in de weg te laten staan van onze multiculturele samenleving, maar om hier samen sterker door te komen.
Mooi, kort, maar alomvattend. Ook ik ben nog eens in m’n pen gekropen. En Brussel, ik hou van die stad, wat ze er ook van mogen zeggen. Hoop, geloof en vertrouwen, dat is wat we nu vooral moeten blijven rondstrooien. Jouw blogpost draagt daar mooi aan bij. Graag komen lezen.
mooi gezegd
Kort, maar krachtig. En zo waar.
<3