Vroeg Isabel overlaatst … en het zette me aan ’t denken.
Ik ben er eigenlijk een beetje ingeduikeld via Livke hare site die is uitgegroeid tot een blog … niet enkel over Liv en ondertussen ook Vic, maar ook over mij, lopen, de loft, baksels ….
’t is een handig archief geworden, leuk voor als de kinderen later groot zijn, handig om een receptje terug te vinden en gewoon tof om nog eens door te nemen.
En de reactie en interactie met anderen maakt het ook boeiend … zeker als er dan nog eens uitstapjes van komen.
Vind je niet dat je revveel privé prijsgeeft? Dit vraagt elke bloggende persoon zich wel eens af, ik dus ook.
Ik heb er in elk geval nog nooit negatieve aspecten aan ondervonden, behalve als ik iemand iets wil vertellen wat die persoon al lang gelezen heeft.
Ik lees op facebook trouwens dikwijls veel intiemere dingen dan wat hier op mijn blog verschijnt.
Ik zal dan ook nooit bloggen over de relatiedip waar Bjeurn en ik momenteel inzitten…
… of dat mijn broer is gaan joyriden met de auto van de pastoor en hierbij een voetganger doodgereden heeft
… evenmin als over de geheime zwangerschap van mijn schoonzus, het feit dat mijn moeder een kleptomane is en dat mijn zuster gelooft dat ze met de dieren kan praten.
… om maar te zwijgen over Vic zijn drugsprobleem en Liv’s anorexia !!!
Amai wat een interessante familie heb jij! ;-)
Je gedacht over het bloggen is ongeveer hetzelfde als ’t mijne. En zolang dat zo is denk ik niet dat het veel kwaad kan, en dat het allemaal vrij onschuldig en plezant is…
Sh*t, ik was er eerst echt mee weg hé! :-D
Stouterik ;-)
Ik heb je trouwens onlangs in ’t stad gezien met Vic, maar ik durfde je niet aanspreken…Dat is zo een beetje raar hé: je leest elkaars blog en je denkt dan dat je elkaar kent, maar eigenlijk is dat niet zo.
@Miss Puntkomma: hihi, leuk dat mijn fopje alvast gelukt is. En ge moet volgende keer dat je me ziet zeker eens goeiendag komen zeggen. Mijn aaibaarheidsfactor is vrij groot hoor ;-)
Allez nu, ik was er ook (even) mee weg. Pas bij Vic zijn drugsprobleem had ik het door, naïef dat ik ben :-)!
Ik was ook héél even mee…
Ons zo foppen! Het is soms een moeilijk grens. Ik blog (iet of wat) anoniem omdat ik eigenlijk een verlegen scheet ben. Onder mijn echte naam hou ik me wat in. Misschien ook niet slecht, maar soit :-)