Dit weekend was niet zomaar een weekend, gisteren deed ik mijn eerste skatewedstrijd tussen het jong volk en dit vandaag was ik de uitverkorene gast van Liv bij de scoutsvergadering. Straks denken jullie nog dat ik lijd aan het Peter Pan syndroom.
Op de vraag … wat doe ik aan? … was al snel een antwoord gevonden. Tot mijn grote verbazing en aangename ontdekking paste ik nog steeds in mijn scoutsrokje #nostalgie
En alhoewel ik niet bijster enthousiast was om terug een scoutsvergadering bij te wonen, was het een echt succes
- ik deed terug eens haasje over (dat was misschien al 15 jaar geleden)
- aanschouwde mijn dochter en merkte dat ze enthousiast meedeed met alle activiteiten
- ook de leiding leerde ik wat beter kennen
- evenals de andere kant van sommige ouders
- ik verschoot hoe vermoeiend het is kapoen te zijn
- zong nog eens het kapoenenlied
- en mocht meedoen met een heuse scoutssluiting
- leerde enkele nieuwe spelletjes bij … dode vis, een spelletje met rond je as draaien en dan nog een spel waar je serieus in je voordeel was als je veel letters in je naam hebt
- Pang pang, vlaggenstok, kat en muis, 123 piano … zijn allemaal terug opgefrist
- Het gevoel van hoofdpijn na een beetje te enthousiast “dikke bertha” te spelen, was ik al helemaal vergeten … die wilde papa’s laat ik in ’t vervolg aan mij voorbij gaan
- mijn knieën gehavend
- het hoofd op springen
- alle 16 jaarleuzes van mijn mijnen tijd terug opgefrist
’t was goed … hopelijk ben ik volgende 3 jaar terug de uitverkorene
Het is dat ik mijn chirokleed niet meer heb, ik stam nog uit de tijd van de kleedjes ennwij gaven die door als we stopten….maar anders zou ik toch ook graag nog eens ne zondag meedoen….
die chirokleedjes, zo jaloers was ik op die schoon blauwe kleedjes. Toch ben ik ook nog vrij nostalgisch over mijn rok (dat hemd wat minder).
Jammer dat de rokken van tegenwoordig niet meer zo charmant zijn. In den tijd kregen wij een scoutsrok waarmee we onze hele scoutscarriere deden, eerst omgeplooid en in ’t slechtste geval op ’t eind met rits open. De lelijke groene jeansrokken van tegenwoordig lenen zich daar niet meer toe.
Door de scouts heb ik trouwens ook leren stikken. al die kentekens heb ik zelf mooi met zigzag steek op mijn rok gestikt … moest ik zelf doen van mijn mama vanaf de leuze “doen we het …. ZELF”
Jaaaaa bij ons kleedjes ook: eerst de knoppekes los en als ons borsten er echt niet meer inpasten, het bovenstuk oprollen…..dat wij van ons moeder uberhaupt naar de chiro mochten zo…..
[…] mijn scoutservaring heb ik een hele week moeten bekomen. Niet alleen was ik ongelooflijk stijf de 2 dagen nadien. Ook […]