Aantal stappen: 18 000
Gespot: 2 grote slangen op de Charles bridge (zie foto ergens onder) #flauw
Overnachting: Caravan camping Praag
Op omze weg naar de eindbestemming Praag, maakten we nog een tussenstop in Děčín om de via Ferrata “Shepherds wall” te klimmen.
Dit zijn verschillende klimparcours op een rots die vrij toegankelijk zijn. Vermits wij geen klimmateriaal hebben moesten we het materiaal ter plaatse huren (een €8 per persoon).
Op de website staat dat het parcours ook geschikt is voor absolute beginners maar ik moet zeggen dat ik dit toch wel al redelijk pittig vond. Zelfs Bjeurn vertelde me achteraf dat hij het ook wel met momenten wat eng vond en de kinderen hadden ook wel eens een angstmomentje onderweg. Ik natuurlijk ook, maar als je kinderen hebt moet je laten uitschijnen dat je helemaal ‘zen’ bent. Gelukkig was ik als laatste en zagen ze niet dat mijn benen soms letterlijk begonnen te trillen. Zo heb ik ook eens ervaren van waar de uitdrukking “knikkende knieën” komt.
Ik vermoed dat we een klein uurtje over de beklimming hebben gedaan (natuurlijk kozen we ook de warmste dag van de hele reis uit) en toen we aankwamen waren we vuil, bezweet (door angst en de warmte), hongerig, wat geschaafd, opgelucht en heel moe (door de inspanning en de adrenaline).
Ik dacht de hele klim bij mezelf “Amai, dit gezin drijft me soms wel ver uit mijn comfortzone”. Maar als we dan achteraf evalueerden, kwamen we allemaal tot de conclusie dat dit voor herhaling vatbaar was (maar niet nu meteen).
Dus als je wat avontuurlijk bent … dit is sowieso een aanrader.
Na veel file kwamen we in de late namiddag aan op de camping in Praag. We zitten op een eilandje in de Moldau. Je hebt de rustige camping en de feestcamping en de onze zou de rustige moeten zijn.
Onze Praagse avond was een succes. Praag heeft goede vibes. We struinden langs de Moldau (één lange toog), aten ons avondmaal (pizzabroodjes uit onze favoriete winkel, de Lidl) daar op een bankje, kloegen dat het te warm was, wandelden over de Charles Bridge, klommen de trappen tot het Praagse kasteel (waar we niet binnen durfden omdat we 2 zakmessen meehadden), waren teleurgesteld in de Lennon wall en gingen onder druk van de kinderen bijna elke lelijke souvenirwinkel binnen.
Ik zorgde nog even voor een hoogtepunt toen we naar huis moesten. Google maps stuurde ons naar de tram, maar we hadden geen tickets, online kon je die enkel kopen met een kaske van de bank (dat ik niet mee had), we hadden ook geen kleingeld, en we hebben ook nog geen contactloze kreditkaart. Probleem !!!
Alternatief 1, nl. te voet gaan, viel niet in goede aarde bij de kinders. Maar dan stelde ik voor om Uber eens uit te testen. Amai, dat ging verbazend vlot. App installeren, account aanmaken en kreditkaart ingeven. De prijs verscheen, we bevestigden en 2 minuten later werden we opgepikt.
Vic fluisterde me opgewonden toe dat hij nog nooit een taxi had genomen.
Wel, ik was al bijna even opgewonden door mijn eerste positieve Uberervaring.
Jullie lijken mij klaar voor El Capitan.
Is dat niet geweldig lastig zo een klimmuur? Ik denk dat het niets voor mij zou zijn, want kracht is niet hetgene waarvan ik het meeste heb. Uithouding, lange inspanningen, bergop met korte stapjes en een hoge frekwentie, uren aan één stuk door, dat ligt mij beter. Denk ik, want een klimmuur heb ik nooit geprobeerd. Altijd zeer veel sport gedaan, maar telkens loopsporten, daar kan je een tekort aan talent compenseren met snelheid en uithouding.
Grote Beatles-fan, onder invloed van de platenkollektie van mijn oudste zus. En vooral John Lennon boeit mij. Maar van de Lennon-wall had ik nooit gehoord. Schandalig hé ?
Dankzij deze blog ben ik wat foto’s gaan opzoeken, en ik begrijp dat je ontgoocheld was: trop is teveel. Beter een 10-tal herkenbare topics dan honderden die elkaar verdringen en daardoor op het eerste zicht zelfs niet onmiddellijk aan Lennon refereren.
Haha, zalig “dit gezin drijft me soms wel ver uit mijn comfortzone” :-) Ik vind het echt zo inspirerend wat jullie allemaal met de kinderen doen!
Weeral een mooi verslag en amai, wat zijn jullie avontuurlijk. Lijkt mij een heuse gezinsactiviteit om met z’n allen die muur te beklimmen. Chapeau voor allen!
[…] Via Ferrata (klimmen langs een rotswand … behoorlijk avontuurlijk en […]
Net even aan het bijlezen na onze vakantie en waw, die Via Ferrata. Hoop dit ook ooit te kunnen doen met onze jongens (nu zijn ze nog te klein, maar ze zouden het wel al willen want onze kleinste is een klimfanaat) en ik denk dat ik dan net hetzelfde zou denken dat onze boys ons ver uit m’n comfortzone halen :-).
Vorige week waren we in Ljubljana en daar hebben we een gelijkaardige foto genomen van een verkeerslicht met de sticker ‘push to reset the world’.
Goed, dat we soms uit onze comfortzone worden getrokken hé. Ik hoop dat ze dat blijven doen. Al moeten we op vlak van het puur fysieke en uithouding toch nog wel de kinderen pushen en niet omgekeerd.