De fascinatie voor minimalisme startte eigenlijk vooral door mijn overvolle kleerkast waar ik me meer en meer in ergerde. Telkens als ik (of mijn kleerkast) verhuis merk ik op dat ik toch wel overdreven veel kleren heb. Zo ook de laatste keer, toen we onze slaapkamer een verdiep hoger verhuisden.

Zo heb ik een kleerkast voor mij alleen … waarmee ik niet toekom, daarom staan er dozen naast met sportkleding (2 dozen), werkkleding, winterspullen, kousenbroeken.

 

Project kleerkast

De juwelen staan in/op een ander kastje.
Project kleerkast
Project kleerkast

Dan is er nog de valies … waar mijn zomer/winterkleding in zitten, tesamen met onze skikledij.
Project kleerkast

Het schoenenrek … in de berging, waar ik de eigenares ben van 5 schabben
Project kleerkast

En er zijn ook enkele jassen die beneden aan de (volle) kapstok hangen.

Om het uit te drukken in cijfers … ik heb nu (na al héél wat weggedaan te hebben) 
42 paar schoenen, 21 broeken, 31 rokken, 8 handtassen, 9 jassen, 34 jurken, 46 paar oorbellen, 42 paar schoenen (sloefen, werkschoenen, moonboots inbegrepen), 49 truien en vestjes, 90 bovenstukken (T-shirts met lange/korte mouwen, bloezen, ….) en nog veel meer andere zaken.

Maar ik moet bekennen, wat me het meest ergerde waren niet “al die kleren”, want ik vind mooie kleren op zich wel leuk en ik vind het leuk om een keuze te hebben. Als ik een kak-dag heb, troost ik mezelf altijd met het feit dat ik tenminste nog schoon kleren aanheb.
Maar  … ik wil wel terug overzicht … ik wil mooie combinaties kunnen maken … ik wil alles dragen en niet 80% van de tijd 20% van mijn kleren … ik wil eruit wat ik niet meer draag, om zo meer te kunnen genieten van de kleding waar ik echt van hou.
De dingen met een slechte pasvorm, de kleren waarin ik dik lijk, waarvan de maat of verhoudingen niet volledig kloppen, wat versleten is of wat ik echt niet gecombineerd krijg … ze moeten er allemaal uit.

Tijd voor actie dus … het project kleerkast ging van start.

  • Ik startte met inventariseren (daarmee dat ik hier perfect kon zeggen hoeveel van alles ik bezit … meten is weten). Mijn inventarisatiesysteem en wat ik er allemaal uit geleerd heb is een blogpost op zich waard … indien interesse … geef maar een gil (of laat het weten in de commentaren)
  • Tijdens het inventariseren deed ik alles dat ik niet meer wou dragen weg
  • De dingen die stuk waren gaf ik 2 keuzes … herstellen of wegdoen !!!
    Zo kwam mijn stikmachien toch eens van pas, zo kocht ik ook eens een onderrok om te dragen onder die rok die altijd aan mijn benen plakte (nu niet meer).
    Ik ging ook met mijn schoenen naar de schoenmaker om de afgesleten hakken te laten herstellen (en ik verschoot dat het maar €8 kostte)
  • En zo deed ik ook weer een deel weg .. de dingen waar ik geen tijd of geld meer wou in investeren
  • Voor wat in mijn kleerkast blijft, gelden ook regels … het is namelijk de bedoeling dat ik uiteindelijk alles gedragen heb, dat kan dus enkel door telkens nieuwe dingen te dragen.
    Elke keer ik een nieuwe outfit kies, stel ik die samen met één of meerdere nieuwe stuks (die ik vind in mijn fameuze inventaris).
    Dit doe ik al  sinds project kleerkast van start ging (januari), het vraagt wat voorbereiding … maar geeft ook veel voldoening.
    Ik grijp ’s morgens niet meer vlugvlug naar een jeansbroek en gemakkelijke pul, maar mijn outfits zijn doordacht samengesteld … de juwelen, schoenen, …. over alles is (even) nagedacht.
    En dat resultaat merk ik ook, ik ben zelf contenter van het resultaat en ik krijg opvallend meer complimentjes.
  • Bij sommige kledingstukken die ik al lang niet meer heb aangedaan herwin ik de oude liefde. Bij andere snap ik waarom ik ze al in tijden niet meer gedragen heb.
  • En zo gaan die kledingstukken tijdens het project ook weer weg.

Je ziet het dus … gaandeweg blijven er dus continu dingen verdwijnen uit mijn kleerkast.
Het nadeel is dat ik mijn favoriete kledingstukken met deze regel veel minder mag dragen, het voordeel van mijn project is dus dat er meer variatie zit in mijn outfits en dat ik ook minder behoefte heb om te gaan shoppen (want er zijn al zoveel kleren die ik nog moet gedragen krijgen).

Natuurlijk ben ik niet volledig gestopt met shoppen … maar ik probeer het wel bewuster te doen.
Zo ontdekte ik dat ik in de kringwinkel ook wel dingen naar mijn goesting vind.
Zo merkte ik dat ik winkels toch wel best vermijd (want ze maken me hebberig)
Zo neem ik me voor om wat meer aan fair-trade en slow fashion te doen … zodat H&M niet meer het meest vertegenwoordigd is in mijn kleerkast
Zo stel ik mezelf telkens de vraag als ik iets koop  …

  • bij wat ga ik het aandoen?
  • heb ik dit wel echt nodig? (en neen … eigenlijk heb ik niets van kleding echt nodig … misschien moet ik zeggen … “biedt dit meerwaarde”)
  • is het kwaliteit? (zal het lang mooi blijven)
  • wil ik het voor 10 jaar in mijn leven?
  • voel ik me goed bij deze aankoop?

En ja … voor mij is het nu al een geslaagd project … ik merk het in het dagelijkse leven, in mijn kleerkast en in mijn portemonnee.