Op deze moment (dat ik dit schrijf, niet dat dit online komt want internet@sea is niet zo sterk)  verlaten we Ierland en zitten we op de ferry naar Frankrijk (Rosslare-Cherbourg). Hiermee sluiten we ook het hoofdstuk van de Britse en Ierse eilanden af.

Engeland, we beleefden hier 30 prachtige dagen en waren zo blij met het National cycle network … en hoe onfietsbaarder deze wegen, hoe mooier. We pasten voor het Lake district maar deze staat op onze bucketlist (op een minder bepakte fiets)

Schotland, was magnifiek, wildkamperen op de mooiste plaatsen. Schotland smeekte haast om meer, en de westkust van de highlands staan bijgevolg ook zeer hoog op de verlanglijst.

Noord-Ierland, waar Belfast een enorme indruk naliet. Een dubbele stad … zo mooi en toegankelijk en tegelijk ook zo’n pijnlijk verleden dat nog zo vers is.

Ierland, waar we de allersympathiekste en gastvrije mensen ontmoeten, en de Westkust die we niet aandeden is voor volgende keer.

Zo merken we dat hoe meer we reizen, hoe meer er op onze bucketlist komt te staan. 

Maar nu is het gedaan met links rijden (dat na een 3-tal dagen best wel wende, waar ik echter niet aan wende was dat stuur dat rechts stond bij de auto’s, met als gevolg dat ik altijd oogcontact zocht met de passagiers), gedaan met ponden, adaptorstekkers en we zijn klaar voor wat meer zon en wat goedkopere prijzen.

Maar eerst moeten we nog de 17 u in de ferry doorkomen. Het was al vreselijk, maar nu blijkt dat er een karaoke wordt gehouden op het plekje waar we dachten ons eens heerlijk te nestelen voor de nacht (dat heb je dus … als je slechts 2 dagen op voorhand de ferry regelt … geen vaste stoel of slaapcabine)

Gelukkig zijn we in aangenaam gezelschap van Thomas, een Franse fietstrekker die we hier leerden kennen. Hij trok voor 4 maand rond in Europa en deed meer dan 10 000 km … en vond onderweg ook nog een job, waarvoor hij binnenkort naar Burkina Faso verhuist (en van plan is de eerste Warm Showers Host daar te worden)