Ons plan voor de nacht was dat Juno in de voortent zou slapen. Dat lieten we echter rap varen toen ze zo wild was dat al onze haringen uit de grond werden gerukt. Met 3 in de tent, dan maar. Dat was heel warm, maar verder wel comfortabel. Het bewijs is dat we sliepen tot 9u ’s morgens.

Waar we gisteren slechts 1 ander gezin tegenkwamen onderweg, wordt het nu wat meer bevaard. Ik veronderstel dat het elke dag wat drukker zal worden. En misschien ook wel steeds mooier, want waar het uitzicht gisteren vooral bomen waren, bereikten we vandaag de kalkrotsen. En dat is redelijk spectaculair.

Ons vogelaarshart heeft ook al goed geklopt. We worden constant begeleid door acrobatische zwaluwen. Soms zijn het de huiszwaluwen met hun witte stuitje, andere keren de oeverzwaluwen. De kleine zilverreiger en de blauwe reiger wachten ons regelmatig op. En de ijsvogels zien we regelmatig langs de kant voorbij flitsen. Met zijn iriserende blauwe glans blijft die kingfisher toch steeds de favoriet. Al waren we ook heel blij om ook de oeverloper en de kleine plevier te kunnen afvinken op ons lijstje.

Juno is nog steeds niet helemaal op haar gemak in de boot. Bjeurn probeert met heel zijn truckendoos iets te knutselen zodat ze zich comfortabel zou kunnen zetten. Balken, reddingsvesten, zakken, colaflesjes, … Met alles wat voorhanden is wordt er geëxperimenteerd.

In de late namiddag leggen we aan en vinden we een geschikt wildkampeerplekje. We wandelen naar het dorp voor een ijsje en een pintje, en doen wat inkopen.

We eten aan de kano en ineens hebben we gezelschap van een andere hond die enthousiast met Juno begint te spelen. Even later komt ook het baasje aangefietst. Het is ‘ne local’, zeer vriendelijk en geïnteresseerd van waar we komen. Ik neem aan dat de wildkamperende kanoërs hier nog niet voor overlast zorgen.

Wat opvalt is dat we veel notengaarden zien, vooral hazelnoten en okkernoten blijken populair. Ik vraag me af of die hazelnotengaarden een dubbele functie hebben en ook als truffelgaard dienen. Truffels hebben immers graag hazelaars, en de kalkbodem is ideaal. Het truffelseizoen is nu echter ten einde, dus niemand vreest onze lagotto.

We hopen nog wat wild te spotten, maar helaas, geen succes. Tegen het vallen van de avond, begint het ook te regenen en worden we de tent in gejaagd.

Afstand: 19,5km

Slaapplek: camping sauvage aan de rivierbedding aan de velden bij Meyronne