5 minuten voor de wekker gaat, word ik wakker met vogelgeluiden. Een roodborstje dat zijn typische geluidje maakt, alsof 2 knikkers tegen elkaar botsen. En een vink die niet zijn vertrouwde “suskewiet” zingt, maar het houdt bij een roep van 1 wederkerende lettergreep. Die suskewiet, wordt trouwens niet gezongen voorbij de vlaamse taalgrens. De Waalse vinken hebben een ander deuntje. De Franse dan ook, neem ik aan.

De wekker was gezet om zeker op tijd te zijn bij aanvang van onze kanotocht. 5 dagen, van Beaulieu-sur-Dordogne tot Castelnaud la Chapelle, goed voor een 100 tal kilometers.

Dat wil ook zeggen, enkel het hoogstnoodzakelijke inpakken. Een kleine lichtgewicht 2 persoonstent, waar ook nog Juno in zal moeten passen. En voor de kleren primeert comfort bovenn looks. Stapsandalen, sportschoenen, een short die al meteen vuil is, een legging, een donsjasje en regenjas. Zo een keuzes doen me toch telkens wat pijn.

De autorit en busrit naar ons startpunt brengen ons weer in bekoring. De gele kalkrotsen, talloze forten, huisjes tegen de rotswand geplakt, fleurige tuinen, panoramische slingerwegen langs de Dordogne. Hoe schoon is dees nu weer. Onze stelling “Frankrijk stelt nooit teleur” blijkt weer te kloppen.

Dat we in truffelgebied zitten, valt vooral op aan het aantal lagotto’s die we hier tegenkomen. Ook onze buschauffeur vertelde dat hij een truffière heeft. In tegenstelling tot de witte truffel van Italië, die enkel in het wild te vinden is, willen de zw:arte Périgord truffels ook groeien in truffelgaarden.

Onze eerste kilometer in de kano was hektisch. De hond was niet op haar gemak en wilde uit de kano springen, met als gevolg dat we helemaal uit balans geraakten en alle controle verloren. Dwars door de lijnen van de vliegvissers, achterwaarts de stroomversnellingen af en dan nog Juno overboord. Even chaos.

Nadien ging het vlotter, al waren we wel wat verrast toen we aan een barrage kwamen en daar een kanoglijbaan moesten nemen. Gelukkig ging deze probleemloos. Want bij onze kanotocht in Tsjechië bleken die glijbanen wel een risico op omkantelen.

Echt mooi weer is het nog niet, daarvoor wachten we op overmorgen. Een beetje regen, veel bewolking en friskes. Zelfs Juno heeft wat last van de kou.

We hadden het misschien wat onderschat, kanoën met een hond. We gingen ervan uit dat Juno het wel plezant zou vinden, maar gedurende de hele rit van 21km vond ze geen rust in de boot.

’s avonds legden we aan op een verlaten strandje, onbereikbaar voor de buitenwereld, een plekje enkel voor ons. Aan de overkant van de rivier reden de campervans aan. Ik vermoed dat Park4Night hier voor iets tussen zit. Wij verwachten echter geen bezoek meer.

We deden een poging tot vissen, tot Bjeurn Juno te pakken had (gelukkig enkel in het haar). Juno hield zich bezig met zwemmen en stokken verzamelen. Liefst die stokken die Bjeurn bijeen had geraapt voor het kampvuur.

Onze luxe was een cola die we deelden en een pak chips dat al helemaal verkruimeld was. Daarna volgde een pastamaaltijd uit een zakje, die niet bijzonder lekker was. Wat wil zeggen dat we niet hard genoeg gewerkt hebben vandaag.

Na het kampvuur sloten we de dag af. Met een waaks hondje, die al blaffend reageert op de ambiance en de muziek bij de campers aan de overkant van de Dordogne.

Benieuwd wat morgen brengt. Hopelijk mooier weer en een relaxer hondje.

Organisatie van de kanotocht: CANOËS BUTTERFLY
Le Pont du Pech – 24250 Castelnaud la Chapelle
Tél. +33 (0) 5 53 30 41 21 | www.canoes-butterly.fr