Fietsweekend … generale repetitie

Als generale repetitie voor onze Tour d’Europe planden we nog een kort fietsweekend in. We wilden immers graag onze nieuwe tent, onze bob (aanhangkarretje voor achter de fiets), onze kampeerstoeltjes, onze allesbrander, onze kledij … eens op voorhand testen. Ook wou ik mijn slaapzak nog een nieuwe kans geven, want het laatste experiment was niet goed voor mijn zelfvertrouwen. Dit was trouwens ook de eerste keer dat we met onze 2 pino hase fietsen een echt reisje deden.

Ik heb een hekel aan inpakken … deze keer moest het echter vlug gaan, nog nooit eerder pakte ik zo snel alles in, het was dus geen wonder dat ik dus ook een héél deel vergeten was … koffie, oplaadkabel voor de fietsgps, … en andere zaken die ik alweer vergeten ben.

De temperatuur daalde de dag van ons vertrek met 10°C, zodat er nog 12 °C overbleef, realistische condities voor een testweekend dus.

Het fietsen zelf

Dag één fietste vlot weg, wind in de rug en hoewel het niet al te warm was, bleef het wel droog. We trokken naar het Leuvense en daar is het wat bergachtiger dan bij ons. Normaal niet echt een probleem, maar onze zware belading maakt elke lichte bergop een pittige klim. Ik troost me aan het feit dat we ook wel weer sterker zullen worden als we dagelijks fietsen, en dat het dus steeds gemakkelijker zal gaan.
Op de tweede dag wou Liv persé met Bjeurn fietsen (da’s toch straf, aan ’t tafel is ’t altijd ruzie om naast mij te mogen zitten, maar op de fiets is Bjeurn significant populairder dan ik) , waardoor ik met Vic en de bob moest fietsen … de extra zware belading samen met tegenwind, regen en vermoeidheid maakten het behoorlijk hard, maar ik weet nu wel dat “ook ik” het aankan om de bob te trekken.

Aan onze fietsen moet er nog wat getuned worden, zo laten we binnenkort een naafdynamo plaatsen (die kan je dan ook gebruiken om je elektronica aan op te laden).
De trappers van Vic moeten ook nog aangepast worden, want blijkt Vic nu net de meest ambetante lengte te hebben voor onze fiets. Hij is te groot voor de kindertrappers, maar net te klein voor de kleinste stand van de grote pedalen, hij zou dus eigenlijk beter nog snel een paar centimeter moeten groeien.
Bjeurn heeft nu echter een oplossing bedacht … wel ambetant dat het stuk dat hij daarvoor online kocht al 2 keer verloren is gegaan in de post.
Momenteel zijn er dan maar houten blokjes op Vic zijn pedalen geplakt, zodat hij er net aan kan, maar ideaal is die oplossing natuurlijk niet.
Wat we ook missen bij onze pino hases zijn stuurtassen, daar is geen plaats voor, maar we zullen toch iets moeten voorzien dat we altijd bij de hand hebben waar we ons geld, zonnebril, zonnecrème, kaart, kunnen insteken.

De tent

Na lang twijfelen kochten we een nieuwe tent. We waren eigenlijk héél content van onze vorige tent, de decathlon quickhicker ultralight, maar uiteindelijk zagen we het toch niet zitten om een héél jaar met ons vieren in 1 slaapcompartiment te slapen. We kochten dus een nieuwe tent, een Carl Denig Mizar. Deze heeft 2 slaapcompartimenten, een groot middenstuk en een geïntegreerd grondzeil. We waren echter wel verschoten van het pakvolume. Onze vorige tent woog slechts 4kg en deze 7kg, maar in pakvolume scheelt het echt wel enorm, de nieuwe tent is gigantisch.

Maar voor de rest is ze wel goedgekeurd, de tent is ruim, de binnententen kunnen worden verwijderd (wat handig is als het slecht weer is en je bijvoorbeeld in de tent moet schuilen en eten) en de kwaliteit … tja dat zullen we onderweg moeten ondervinden.

Het was wel grappig dat toen we onze tent hadden opgezet, Vic direct zei: “Ik slaap bij mama”. Die jongen had dus niet begrepen dat de 2 compartimenten er niet waren om de 2 kinderen van elkaar te scheiden, maar om de kinderen van de volwassenen te scheiden.

De slaapzak

’s nachts was het rond de 8°C … ideaal om mijn slaapzak nog eens te testen. Jammer genoeg was het resultaat weer hetzelfde als verleden keer. Mijn slaapzak (comforttemperatuur 8°C) bleek zelfs met binnenslaapzak te koud voor mij … ik heb weer koud geleden. De slaapzak is dus echt een miskoop gebleken, en jammer genoeg wil de AS deze niet meer inruilen … dat heb ik al geprobeerd. Ik weet nog niet wat ik ermee moet doen, toch nog een nieuwe kopen of nog een extra slaapzak erin, een heel jaar koud lijden is voor mij alvast geen optie.

De kleding

Mijn plan was om op onze grote reis 3 paar schoenen mee te nemen, zwarte subtiele loopschoenen, stapsandalen en slippers. Ik ben er echter niet van overtuigd dat loopschoenen de perfecte oplossing zijn … nat gras zorgt immers voor natte voeten, misschien zijn lage stapschoenen een beter alternatief (maar die zijn dan weer niet ideaal om te lopen, al vraag ik me af of ik dat echt op een fietsreis nog zal willen doen, dilemma’s dus)

De kinderen kregen van decathlon een trekkersbroek, zo een sneldrogende broek met pijpen die je eraf kan ritsen. Zij zijn er in de wolken mee, waar ik wel geen rekening mee heb gehouden is dat zo’n broeken ook breed zijn … geen goede combinatie met smeer en kettingen. Gelukkig zijn er sokken om je broek in te steken, en zo lopen we er weer wat minder elegant bij.

Schone looks en trekken … dat gaat dus echt niet samen. Ik heb bijvoorbeeld nog steeds geen geschikte broek en jas gevonden.

De stoeltjes

“Als ik ooit twijfel om de stoeltjes thuis te laten, hou me dan tegen!”, zei Bjeurn tegen mij. En inderdaad … onze nieuwe stoeltjes zijn een luxe en geen noodzaak, maar wat een heerlijkheid, op een stoel kunnen zitten (onze stoeltjes zijn trouwens niet van helinox, maar een veel goedkopere variant)
We hebben echter maar 2 stoelen gekocht. Dat wil in theorie wil zeggen dat de kinderen wel op de grond moeten zitten … in de praktijk wil dat zeggen dat er regelmatig kindertjes op onze schoot komen zitten of dat onze stoeltjes worden ingepikt.

De allesbrander

Om een backup te hebben voor het gas, hebben we ook een allesbrander gekocht, zo kunnen we buiten gas ook koken op bezine, diesel, brandspiritus, ….
Niet goedkoop, maar ik ben er zeker van dat we zeer dankbaar gaan hebben dat we deze hebben. Deze keer kookten we op de benzine van ons grasmachien. De eerste test was nog niet optimaal, de vlam was nog niet volledig in orde en het water van onze soep kookte niet bijzonder snel, maar we vertrouwen erop dat we gewoon nog wat ervaring missen.

De bob

Een aanhangwagentje zal op de Europareis zeker een noodzaak zijn vermits we behoorlijk wat gerief zullen moeten meenemen, we hopen dat we met 1 exemplaar toekomen, dat zullen we binnenkort merken, als we starten aan het effectieve inpakken. We kochten een tweedehands bob Yak.
Deze trip vulden we hem met de volumineuze tent, en al de slaapzakken en kussentjes. Daarmee zat hij behoorlijk vol, eigenlijk zelfs te vol. Waarschijnlijk zullen we in de toekomst enkel het slaapgerief in de bob steken en de tent er bovenop binden. Het lijkt toch immers toch niet zo’n goed idee om een tent samen met de slaapzakken te bewaren … althans toch niet als de tent nat is.

De waterfilter

Onze kampeerplek had ook een pomp met grondwater, waar duidelijk bij stond dat het niet drinkbaar was. Bjeurn offerde zich op om onze nieuwe waterfilter uit te testen, terwijl de kinderen en ik water van de fles dronken, dronk Bjeurn gefilterd grondwater … en dat experiment lukte, geen vieze ziektes en zelfs van smaak zat het goed. Wij prepareren dus vanaf nu zelf ons drinkbaar water.

Lees ook het verslag over de paalkamping Steenberg Meerdaalwoud in Oud-heverlee die we aandeden tijdens dit testweekend.

Moest je in detail willen weten welk materiaal we gebruiken, check dan onze paklijst.