Winterkamperen, verleden jaar deden we het ook al eens, toen gingen Liv en ik samen met Lobke winterkamperen op de prachtige paalkamping “Het stropersbos”. De conclusie toen was, dat winterkamperen super tof is MAAR dat ik het kou lijden ’s nachts gewoon niet meer wil. Ik heb in mijn leven al genoeg koude nachten in een tent doorgebracht (lees …. een hele winter in ons Tour d’Europe avontuur). En dat went niet.

Het was dus weer tijd voor een nieuwe slaapzak. Ik was van een comfort 8°C slaapzak, al geüpgrade naar een comfort 0°C maar dat was dus nog niet voldoende. Dus deed ik me onlangs een exemplaar met comforttemperatuur -12°C kado. Speciaal om mee te gaan winterkamperen, want in de zomer is het ook geen plezier om daar in te liggen.

Geen beter excuus om nog eens om trot te gaan, dan dat ik mijn slaapzak moest uittesten. En zo pikten we een weekend uit met beste weer dat we konden kiezen, droog en zonnig met vriestemperaturen ’s nachts.

Al een chance dat we de trip niet te ambitieus gemaakt hadden, want ons plan om in de voormiddag te vertrekken mislukte al grandioos. Typisch als je met de fiets op trot gaat. Gegarandeerd dat er nog wat moet afgesteld worden, dat je nog eens langs de fietsenmaker moet, …

Maar uiteindeljik merkten we ook weer dat je niet ver moet gaan om het gevoel te hebben dat je weg bent. Vanaf de moment dat het begint te glooien, voelen we letterlijk en figuurlijk dat we weg zijn. Zeker met mijn oude middelbare schoolfietske is dat gevoel er nogal sterk (vooral in de bergop dan)

Op zo een fietstocht lijken we ook allemaal dingen op te merken die ons uniek lijken, zoals hier het hondenkerkhof.

Als overnachtigsplek kozen we een paalkamping waar we nog niet geweest waren, nl het Troostembergbos te Winge, op een 40km fietsafstand van thuis. Een pareltje met vuurkring, eetbank en droogtoilet. Die eerste 2, daar hadden we op geselecteerd. Niets zou leuk op een koude winteravond dan een vuurkring. En een tafel om op te koken is ook altijd plezant, in de winter is de grond niet zo aangenaam.

Net zoals verleden keer dachten we dat wij de enige gingen zijn, die het in onze kop kregen om bij vriesweer buiten te gaan slapen in een tent. En net zoals verleden keer bleken we niet alleen te zijn. Onze buren waren echter niet geïnteresseerd in ons en ons vuur. Ze kropen al om 18u in bed, dus veel meerwaarde bracht hun aanwezigheid niet.

En zo aten wij uit een zakje, bakten we broodjes boven het kampvuur, dronken een wijntje / fanta en warmden we ons aan het vuur. Van een houtvuur krijg je het trouwens 3 keer warm vertelde Bjeurn me. Eén keer bij het sprokkelen, een tweede keer bij het zagen/breken en een derde keer bij het branden.

En wat bracht de nacht? Wel, het vroor en ik had het heerlijk warm in mijn -12°C comforttemperatuur slaapzak. Ook Liv had het héél comfortabel in mijn oude +8°C slaapzak en Bjeurn had het koud in zijn nieuwe 0°C comforttemperatuur.
Vic was er niet bij, die sliep binnen op scoutsweekend, maar naar verluid hebben die jongens het nog kouder gehad dan ons in een lokaal met defecte verwarming.

Maar enfin … bewijsmateriaal. We konden schrijven in de fietszakken, onze vod was stijf bevroren en het gras was een beetje wit. (Toch denk ik dat onze vorige winterkampeertrip net iets kouder was. Toen viel er zelfs nog ijs uit onze tent toen we thuiskwamen na 70 km fietsen)

Maar enfin … ik ben dus klaar voor meer van dees. Wie deze winter ook eens met mij op trot wil, die geeft maar een gil.

lifesaver bij winterkamperen ... een thermos thee.

Lifesavers bij winterkamperen

  • Een thermos met warme thee.
  • Wandelbotinnes (om je voeten droog te houden in het natte gras)
  • Broodjes om te bakken op het kampvuur
  • Een flesje wijn
  • Eten uit een zakje. Je hebt de dure gevriesdroogde zakjes uit de decathlon of AS Adventure. Wij experimenteren tegewoordig echter ook met van die zakjes spirelli’s en kaassaus uit de supermarkt waar je enkel maar water moet bij doen. Dat werkt ook en kost maar een fractie van die gevriesdroogde toestanden.
  • Chocolade om te eten net voordat je in bed kruipt, want dat zorgt voor extra warmte ’s nachts. Spijtig voor Bjeurn dachten we er niet aan om onze meegenomen chocolade ook effectief op te eten.
  • Een plastieken zakje als vuilbak … want op een paalkamping geldt dat je al je afval ook terug meeneemt.

Links