Afstand 52km – Hoogtemeters 237 – Bestemming Lezay (Frankrijk) Overnachting Camping municipal Le Parc
Ik had nooit gedacht dat we in volle ochtendspits iedereen op de selfie zouden kunnen krijgen, maar zie eens … zelfs baby, poes en huisgenoot Quentin (die er liever vantussenuit wou muizen) staan erop … wat een toffe bende.
De rit was zwaar en dat lag enkel en alleen aan de drukkende hitte (32°C) in een schaduwloos parcours. Bjeurn wou tot in Melle rijden maar ik beslistte dat we in Lezay al zouden stoppen … de pijp was uit … helemaal. Gelukkig heb ik een lieve man die de tent rechtzette en de mattekes opblies terwijl ik een dutje in de schaduw deed.
Onderweg zagen we boeren die hun veld bewerkten (een stoffig werk vermits hef al 2 maand niet meer geregend had), schattige rastafari-ezels (Poitou ezels) en verder niets .. echt den boerenbuiten.
De camping is nog maar 2 dagen open dit jaar … vanaf 15 september sluiten er veel campings en zal het wat moeilijker zijn om een verblijfplaats te vinden.
De verantwoordelijke van deze camping is super lief, ze schonk haar Harry Potter pennenzak aan de kinderen toen ze zag dat zij en zo enthousiast over waren en ze kwam nadien nog speciaal terug met Harry Potter postkaarten.
Deze nacht brak het hitteonweer los. We evacueerden de kinderen in slipje en regenjas naar het sanitair gebouw want het waaide enorm en overal staan hier grote bomen.
Heel eng … vonden trouwens ook Bjeurn en ik. Op een bepaald moment was er zo’n harde bliksem en donderknal dat de kinderen van schrik krijsten en onze buurman zijn tent uitkroop om te checken of alles goed was met ons. Enfin, we overwogen nog even om ergens in de sanitaire blok te overnachten maar na een uurtje ging de wind liggen en was er enkel nog maar regen (en daar kunnen we wel tegen)
Oh,ja, ook eens uit mijn tent gevlucht voor zo’n onweer in Poitiers!
Ik wist niet dat dat zo’n gevaarlijke streek was ;-)
Hallo allemaal!
Ik lees ook nog iedere dag mee (ben aan het herstellen van borstkanker dus nog iedere dag thuis). Ik kijk niet alleen uit naar jullie verslagje maar ook naar het commentaarstukje van Andrée en Didier. Het klinkt altijd zo lief en bezorgd. Het zware onweer over het westen van Frankrijk was zonet een item in het radionieuws. De froefroe van de ezel moet eens geknipt, zijn haar hangt helemaal voor zijn ogen. Groeten!
Amai … op t nieuws … stoer. Ja Andrée en didier zijn wel lief hé. Ik vind uw reactie ook wel lief trouwens. Een goed herstel toegewenst
Heel even dacht ik dat je het Melle rond Gent bedoelde en ik was al superverbaasd, hahaha.