Afstand: 45,6 km

Hoogtemeters: 392 – 419 m

Overnachting: Campingplatz Kirnbergsee (Braünlingen)

Toen we gisterenavond gingen slapen, begon het lichtjes te regenen, om (volgens de voorspellingen) niet meer te stoppen voor de komende 3 dagen. Het kan wel heerlijk zijn om wakker te worden, en je nog eens om te draaien in de hoop dat het een half uur later wel droog is, zo sliepen we ook vandaag eens uit.

We pakten een natte tent in en ontbeten met de verse koeienmelk die de buurman voor ons al had klaargezet.

De hele rit regende het. Naast een kookspatel, oordopjes, oogmaskers zijn we ook regenbroeken voor de kinderen vergeten. Vooral Vic had het koud, die mocht zich ’s middags in ons gigantisch buskot warmen aan het koffiepotje.

Maar het is niet omdat het regent dat de rit niet de moeite was. De wegen waren vandaag minder grind en meer geasfalteerd (wat wel vlotter fietst). We fietsten voornamelijk langs weien, grasvelden, paarse bloemenvelden en bossen met veel rode wouwen, reigers en een vosje als gezelschap. En we fietsen door Villingen-Schwenningen … een zeer schoon stadje, waar ik op een ander moment graag eens rond gestruind had .

Er waren ook een pak minder hoogtemeters dan gisteren en de kilometers fietsten een pak vlotter weg dan de vorige dagen.

Uiteindelijk kwamen we al om 15u aan aan een stuwmeer met camping erlangs.

Zelfs Liv kregen we niet zo zot om in het water te springen. Dan mag je al eens (wild)zwemmen.

Het café sprak ons meer aan.

We genoten ook van de douche, eindelijk die smerige zonnecreme van ons lijf spoelen.

Duitse campings zijn duur maar de campings die we tot nu toe deden waren steeds super van voorzieningen. Zo konden we ook koken in het keukentje.

Eten deden we aan de rand van het meer tot het weer begon te regenen. Voortzetting in de tent dan maar.

Wald-Rambo is trouwens nog altijd niet gevonden, ondertussen is hij ook al in het Belgische nieuws vernoemd.