Afstand: 46 km

Hoogtemeters: voorlopig ongekend, maar niet bijzonder veel

Overnachting: Busses Camping am Möslepark Freiburg

De (mogelijks) laatste rit leidde tot Freiburg. Een schone rit, die niet door het bos en volle natuur ging. Maar wel door wijngaarden, en stuk voor stuk pittoreske dorpen. Echt waar … vandaag geen enkele lelijke gemeente gezien. Wel dorpjes met charmante huisjes, riviertjes die het dorp doorkruisen met mogelijkheden tot pootje baden en vol brugjes met gekleurde bloemen. Tof tof.

Het fietsen ging me goed af, misschien ligt het aan Vic, die nu mijn partner is. Maar het is ook minder zonnig (wel warm , maar ook bewolkt) en minder bergachtig.

In de velden stonden enorme sproeinstallaties en wij deden ons best om mee te profiteren en waar mogelijk nen douche mee te pikken.

Iets wat me ook al een hele tijd opvalt is dat we hier in deze regio niet alleen ontzettend veel rode wouwen zien, maar ook ooievaars en opvallend veel reigers. Ik denk dat ik nog nooit zoveel reigers zag. Grappig want in velden verwacht je die niet echt, maar als we reigers zien is het water wel altijd ergens nabij.

Aankomen in freiburg was echt een wauw-gevoel. We passeerden eerste de duurzame stadswijk Vauban (morgen eens nader te verkennen want zag er super tof uit). En dan fietsten we langs de rivier de Dreisam die door de stad loopt. Onmogelijk om niet te stoppen (zeker nu, nu het 29°C is) Wat een toffe plek !!! Het water loopt in verschillende plateaus van grote stenen af en overal zitten, spelen, zwemmen mensen.

Freiburg maakt indruk … we voelen ons meteen thuis en welkom.

De camping ligt een beetje uit het centrum maar de sfeer die er heerst ligt zo wat in dezelfde lijn van deze in de stad. Er is een leuke schaduwrijke bar, er is een vijvertje met vissen, een super klein tententerrein waar iedereen dicht op elkaar staat, een relaxzone met hangmatten waar je kan gaan in liggen. En allemaal vriendelijke mensen. Wij zijn hier graag. Maar na 2 biertjes fietsen we toch terug de stad in om iets te gaan eten en nog wat te verkennen.

Over de hele stad lopen gootjes met stromend fris water. Kinderen spelen met bootjes in het water en de volwassenen zetten zich met blote voeten in de goot. Grappig zicht.

Als we terug naar de camping fietsen is ook de grote schommel onder de brug van de Dreisam vrij. We haalden nogal toeren uit voor de fotos. Liv en Vic maakten allebei een uitschuiver in het water en hielden het dus niet droog. En ik werd gestoken door een wesp.

Totally worth it.