Bjeurn had er nog geen behoefte aan, maar ik wel … een nieuwe rustdag. Als ik iets onderschat had was het toch wel hoe vermoeiend de dagen wel zouden zijn, en hoe vol ze zouden zitten. Gelukkig zijn de dagen wel héél leuk vermoeiend.

In elk geval … ik had zin om nog eens te slapen en om in mijn bed te blijven liggen tot ik niet meer moe was. Dat bleek 9u30 te zijn. En ik was niet als laatst uit mijn bed, toen Vic hoorde hoe laat het was zei hij “Ik draai me nog eens om, maak me maar wakker als het 10u is”. Vic is dus duidelijk geen ochtendmens (in tegenstelling tot Liv die al bijna 2 uur aan het lezen was)

In Dax was niet echt veel te beleven …tenzij je van thermen houdt. Er was wel een mooie cathedraal  (die wel niet fotogeniek bleek te zijn)

Rara … welke apostel is Jakobus (Saint-Jacques)? (De camino loopt immers tot het graf van apostel Jakobus in Santiago de compostella)

Stierenrennen zijn hier ook al populair, we wanen ons al een beetje in Spanje. Wel kwamen we ineens tot de conclusie dat we nog bijna geen woord Spaans kennen. Dus zijn we met het gezin een spoedcursus “Duolingo” aan het volgen. We kunnen al zeggen dat we een man/vrouw/jongen/meisje zijn en dat we melk/een appel drinken/eten. 

Nog veel werk aan de winkel, maar de moeite waard want Spanje is waarschijnlijk het land waar we het meeste tijd zullen doorbrengen.