Afstand 39km – Hoogtemeters 706 – Bestemming Broadbottom – Overnachting Camping Lyme field Garden center 

We wilden de dag starten met een goede warme douche, maar weer eindigde deze met water dat ermee stopte net als ik volledig ingezeept was. Een goede douche is precies net zo zeldzaam als goed mobiel internet.

De rit was zwaar, maar de omgeving prachtig. We zijn precies ineens in een ander land beland, het doet wat Schots aan (of wat we ons daar bij voorstellen), maar Schotland is nog niet voor meteen.

Als we boven op een berg zijn heb ik echt geen zin om terug af te dalen .. het uitzicht is veel te schoon. Overdag is het 17°C en dat is voor mij tijdens het fietsen een grote hulp … als het niet te warm is zie ik die bergen allemaal wat beter zitten.

Zelfs op wegen als deze hierboven, die op het cycle netwerk liggen maar eigenlijk onfietsbaar zijn.
De kinderen doen het goed, ze trappen steeds flinker mee. En op de bergop zeggen ze zoals bij Rox “falen is geen optie!!!” Als ik dan toch moet afstappen duwen ze mee, en ben ik moe dan stoppen we even terwijl zij tot 10 tellen, en daarna duwen we weer verder.

De kinderen hebben het trouwens naar hun zin, ze waren blijkbaar goed voorbereid want ze klagen niet als de camping niet veel om het lijf heeft en ze zagen niet constant achter een ijsje. Die krijgen ze echter wel regelmatig, maar dan uit de shop (als we er een tegenkomen). Eigenlijk zijn de kinderen vooral blij met de vele aandacht die ze de hele dag van ons krijgen.
Voor de landkaart hebben Liv en Vic niet bijster veel interesse. Overlaatst gingen we hen eens de kaarten tonen en laten zien wat we al deden en waar we naartoe gaan maar dat leidde tot een spraakverwarring. Zij waren heel enthousiast omdat ze dachten dat we een spelletje kaart gingen spelen, het enthousiasme was wat minder toen ik de landkaart boven haalde.

Schoolwerk lukt de ene dag al beter als de andere, vandaag lukte het helemaal niet. Het zijn lange dagen en de eerste prioriteit is misschien om deze voor de kinderen terug wat korter te maken. Dat lukt vlot op een camping zoals vandaag waar niets te beleven valt maar minder goed op een familiecamping waar de kinderen op vakantieritme leven.

Vic is de jongen van de uitdagingen  .. hij wil eens 100km op 1 dag doen. Of dat in Engeland zal zijn, dat tracht ik te betwijfelen.

Ondertussen is het avond, zijn de kinderen in de tent en zijn Bjeurn en ik omgeven door kleine stekende vliegjes (waarvan ik de naam vergeten ben en niet kan opzoeken want er is geen internet) …. zelfs een bivakmuts en sjaal brengen maar matig soelaas, maar muggenmelk schijn wel wat te helpen. Schoon zicht.

De camping is niet veel zaaks maar wel goedkoop. En eigenlijk +18 jaar, want er rijdt veel vrachtvervoer rond. Liv en Vic zijn hier dus illegaal, maar ssssht.