Rond de biesbosch met de fiets – Dag 2 – 29km
- Afstand: 29 km
- Overnachting: De kleine rug – Dordrecht
- Avondmaal: Boekenrestaurantje (maar wat een teleurstelling dat er geen prentjes in stonden)
- Opmerkelijk: in Nederland heb je ook water Johny’s. Dat zijn dan van die kerels die ’s avonds wat nachtlawaai maken op een boot, waar ze dan pintjes drinken, veel streken verkopen en snel optrekken.
Hoewel het in den beginne het plan was om Liv en Vic te laten afwisselen op de fiets, bleek het al snel duidelijk dat deze laatste niet echt veel zin had om zich moe te maken. We geven hem dan maar nog een jaartje respijt, een beetje tot frustratie van Liv, dat dan weer wel.
Picknicken deden we in een wei, en bovenstaande foto toont aan dat kinderen niet veel nodig hebben om zich te amuseren. De ouders ook niet trouwens. Een picknickdeken en een zonneke volstaat.
Nog geen kilometer na de lunchplaats, kwamen we het eerste zalig terrasje tegen. Op een zachte bank, uit de wind vleiden we ons neer en maakten we madeliefjeskettingen.
De kinderen hadden ondertussen een speelbos gevonden. Ik gokte erop dat Vic in het water zou belanden, maar gelukkig was het een ander kindje (geen van onze clan) dat kopje onder ging.
Het vervoer naar de nieuwe camping kon enkel per boot. De norse schipper van de camping “vrolijke Frans” door de locals genoemd, vaarde ons van en naar de camping. Met in het begin wat gemor op al onze fietsen.
Gelukkig was er Liv om het ijs te breken, de sociale mie had het goed voor elkaar en veroverde niet enkel de norse schipper zijn hart, maar ook zijn roer.
De camping waar we verbleven is ongetwijfeld één van de mooiste waar ik ooit was. Een eiland in het groen, kampvuurkring, gemoedelijk, heerlijk terraske op het water (de muggen krijg je er gratis bij), kampvuurkring (de joints-blowende middeleeuws gekleede mensen krijg je er gratis bij), …
Deze ochtend was er geen haan … wel een koekoek … die we zelfs hebben kunnen spotten
Kortom een heerlijke dag, met zalig weer ook. Morgen verslag van dag 3
Rond de biesbosch met de fiets – Dag 1 – 28km
- Afstand: 28 km
- Overnachting: Groene camping in de polder – Lage Zwaluwe
- Leukste moment van de dag
de schaapjes (Liv)kaka van de schaapjes (Vic, die in een serieuze opflakkering van de kaka-fase zit) - Avondmaal: Chinees bij gebrek aan beter (maar het smaakte wel zeer goed)
- Quote van de dag:
“Chiro, cacao, lekkere frisco” * 100 -> het vriendenzoontje
Liv, die me tijdens het oefenen op de Hollandse tongval en woordenschat, of ik tijdens het werk altijd Nederlands moest praten (vermits ik veel Nederlandse collega’s heb)
Kaka -> Vic - Opmerkelijk: In lage Zwaluwe vliegen de zwaluwen effectief laag
Met dezelfde vrienden die ons 2 jaar een initiatie fietsvakantie gaven, trokken we er het voorbije verlengde weekend voor 4 dagen op uit. Ondertussen is er al héél wat veranderd, we zijn wat meer ervaren en wat beter uitgerust (denk aan verschillende sets dure ortliebzakken, weehoo).
Deze keer trokken we naar het natuurgebied de Biesbosch, waar we een rondje van ongeveer 80 km om zouden fietsen in 4 dagen. Niet zo bijzonder veel, maar het opzet van dit weekend was een sneak preview voor de fietsvakantie.
Wij willen immers Liv (eventueel afgewisseld met Vic) laten fietsen, de fietskar thuislaten en dus enkel nog de weehoo achteraan aanhangen.
De vrienden testten de optie, uitsluitend follow-me (een systeem om de fiets van je kind achter de jouwe te kunnen bevestigen) en eveneens geen fietskar meer.
Ik was alvast aangenaam verrast dat we alles mee kregen zonder de fietskar (alhoewel we voor een echte lange vakantie ‘net’ iets meer zullen nodig hebben, dus een extra set fietszakken zal misschien nodig blijken)
De cijfertjesfreak in mij woog alle zakken alvorens vertrek en dit was het resultaat (zonder water)
- Fiets Annelies – 18 kg
Voortas Annelies – 2,3 kg
Blauwe voorzakken – eten – 8,6 kg
Rode achterzakken – slaapgerief – 8,6kg
Weehoo – 15,5 kg
Kind 2 – 20 kg
TOTAAL ANNELIES: 73kg
- Fiets Bjeurn – 18 kg
Voortas Bjeurn – 1,8 kg
Gele voorzakjes – toiletzak, herstelgerief, vuurtje, … – 7,4 kg
Zwarte achterzakken – kleding en schoenen – 11,9 kg
Gele grote zak – tent, jassen, picknickmat, …. – 7,6 kg
TOTAAL BJEURN: 46,7kg
De reden dat Bjeurn minder gewicht heeft is gebaseerd op de veronderstelling dat het kind in de weehoo mee trapt, waardoor het dan weer gemakkelijker wordt. Ik durf echter te betwijfelen dat er hard meegetrapt wordt tijdens zo’n rit.
Dit was de auto, ondanks dat we weinig bagage hadden, zat hij toch behoorlijk vol
Fietsen tussen de makke schaapjes in de berm, de angst voor wildroosters had Liv snel overwonnen.
Een impressie van de camping, wij sliepen echter niet in deze schattige cabinekes maar in 2 kleine tentjes nabij de dierenweide. Dit laatste klinkt héél leuk, maar om 5u ’s morgens als de haan zich precies IN je tent bevindt, dan bleek die keuze vooral ‘dom’.
De camping had ook een ontspanningsruimte, altijd plezant nadat de kinderen in bed liggen. Het vatten van de slaap, bleef echter niet zo gemakkelijk voor nachtraaf Vic. Toen we naar de tent stapten konden we ons gewoon oriënteren op de lichtgevende tent met roterende discostraal.
Verslag van dag2 volgt morgen.
Plaatsvervangend bijzitter
Dit jaar werd ik opgeroepen als plaatsvervangend bijzitter … op zich niet zo’n probleem … maar vandaag kwam het toch niet zo goed uit.
De man legt dit weekend immers 73m² volle parket, en dat valt moeilijk te combineren met de zorg voor 2 drukke kinderen.
Gelukkig was er slechts 1 plaatsvervangend bijzitter nodig en hiervoor was snel een vrijwilligster gevonden, in tegenstelling tot bij de andere Elewijtse lokalen waar wat meer discussie was.
Gaan zitten … het lijkt me nog wel leuk en gezellig … maar niet als ik iets beters te doen heb (met jonge kinderen en verbouwingen meestal wel dus). Misschien zijn de 40’ers en de 50’ers toch een betere doelgroep.
In elk geval, ik mocht samen met 8 andere reserven het lokaal verlaten en trakteerde mijn gezin met pistolekes van den bakker om het te vieren.
Mijn dag was zalig, wat soezen in de trampoline als de kinderen met hun papa gingen stemmen, wat soezen op het strand van de plage, als de kinderen hun zandkasteel bouwden om dan te beslissen dat ik geen zin heb om te koken en dat we frietjes gaan halen.
Een beetje decadent (ten opzichte van Bjeurn die nu om half elf ’s avonds nog aan het werken is), maar wel leuk voor de kinders dat ze eveneens een geweldige dag hadden, ondanks die verbouwingen, want daar lijden ze soms toch wat onder (wat ook te merken was aan de vele onderlingen ruzies van gisteren)
In elk geval, dat laatste was vandaag wel anders … een zeldzaam moment van fysieke broeder- en zusterliefde digitaal vastgelegd.
De 20km van Brussel in 10 impressies !!!
- Ik ben een super slaper, maar de nacht voordien was ik vanaf 5u wakker, en ik wijd dat aan de stress
- De stress uitte zich ook in andere dingen (schrik dat mijn zieke zoon mij zou aansteken met zijn keelontsteking bv.)
- De stressfactor lag waarschijnlijk aan het feit dat dit de eerste keer was in mijn 20K carrière dat ik een echte, luidop uitgesproken en ambitieuze streeftijd had (1u50)
- Onderweg was er genoeg afleiding bijvoorbeeld … grappige mensen onderweg
zoals de “Total”-man, die rondliep enkel gekleed in loopschoenen en een tutu. Neen ook geen onderbroek …. ik vermoed echter wel een belletje aan zijne flosch (dat verklaart het constante getinkel)
zoals de mensen in ongepaste kleren … jeansbroek, lange mouwen
zoals de man met de loopbuggy (dat vind ik altijd wel leuk, vermits ons verleden) alleen jammer dat de kinderen echt aan het vechten waren (ik was getuige van een boks in het oog en ze zaten nog maar aan kilometer 6) … ocharm de papa - Het was inderdaad warm, en ik had er op voorhand bijzonder veel schrik voor, maar ik heb er zo goed als geen last van gehad.
Bij elke bevoorrading (en dat waren er veel), nam ik 2 drankjes, het ene dronk ik op en het andere kapte ik over mij uit.
Buiten het feit dat ik het wel decadent vond om mezelf met ‘Spa’ af te koelen, heeft het wel héél goed gewerkt. - De heup speelde weer op na kilometer 12, maar ik maak me nog geen zorgen, als ik het komende weken wat kalm aan doe, komt dat ook weer goed (hoop ik)
- Mensen aanspreken (met natuurlijk enkel een leuke, motiverende opmerking) met een kwinkslag naar de slogan op hun T-shirt ( “Zweet met klasse”, “Vanessa Ringis”, “Running Home”,….) wordt na kilometer 15 niet meer geapprecieerd / begrepen / gehoord.
- Het starten in wave 5, was misschien iets te ver naar achter voor mij. Toch denk ik niet dat ik echt veel sneller had kunnen eindigen. Enkel de laatste 2 kilometer, waar ik echt nog wel reserve had, was het onmogelijk om nog voluit te gaan, een paar seconden had ik dus misschien nog wel kunnen winnen. Maar in de laatste kilometer kwam ik ook bijna ten val, en dat was ook zonde geweest, zo dicht tegen de meet van een goede race.
- Mijn geluksbrengers, vleugeloorbellen en ondergoed met vlinders, gaven me inderdaad vleugels. Ik eindigde op 1u48min59sec, ik mag het niet afronden naar 1u48 van mijn zus, maar ik kan wel zeggen dat ik op minder dan 1u49 binnen was ;-). Zeer content en met een persoonlijk record rijker.
- Dit jaar stierf er een 28-jarige deelnemer. Enkele honderden meters voor de eindmeet. Wij zagen hoe de ambulance zich een weg baande door de massa, om te komen tot het punt waar ze de deelnemer al aan het reanimeren waren. En je mag daar eigenlijk niet naar kijken en niet bij stilstaan, maar dat deed ik toch. En dit werpt toch een schaduw op het gebeuren. Vreselijk dat een jong leven te snel voorbij is en verschrikkelijk voor de familie en vrienden.
Onvermijdelijk stelde ik me de vraag “Zou dit mij ook kunnen overkomen?” . En ondanks het feit dat ik goed getraind ben, is het antwoord “Ja, misschien wel, ik kan dat in elk geval niet uitsluiten”
Ik word misselijk van de commentaren op facebook (en nee, ik zou die eigenlijk niet mogen lezen) onder het krantenartikel.
Ik ben ervan overtuigd dat sporten wel gezond is en dat je je niet kan en mag uitspreken over de oorzaken van een situatie die je niet kent !!!
De 20km van Brussel #voorbereiding
Na de 10 miles liep ik niet zo héél véél meer. Eerst was er de fietstrip, en dan was er een combinatie van drukke agenda met minder goesting.
En aan geen goesting, mag ik soms eens toegeven van mezelf.
In elk geval, toen ik eindelijk terug opgestart was, was het weer tijd om af te bouwen … zodat ik kan pieken op de 20km van Brussel.
Of ik ga pieken? Het is in elk geval de bedoeling om mijn record te breken (1u57 denk ik, dus dat breken moet te doen zijn).
Maar speelt in mijn nadeel … het warme weer. Mijn prestaties gaan immers omgekeerd kwadratisch naar beneden als de temperatuur stijgt.
Mijn angst … dat ik na 2 nachten in hetzelfde bed als mijn zieke zoon met 39,7°C ook een keelontsteking ga opdoen.
Mijn goed voorteken … mijn schitterende tijd op de 10 miles.
Ik ga niet lopen met mijn nieuwe favoriete loopT-shirt naar ontwerp van juffrouw Sanseveria, deze keer draag ik de T-shirt van de dertiende ster, het goede doel waarvoor ik loop.
De dertiende ster wil kinderen in Ethiopië helpen in hun ontwikkeling naar zelfstandigheid, voor meer info, of om te steunen, check zeker eens hun site.
Zo voila, nu is het nog een kwestie van genoeg water drinken, rusten, en pasta eten. Aanmoedigingen zijn steeds welkom (en vergeet ook Lien niet) !
Wat hebben kinderen en honden met elkaar gemeen?
…. Ze moeten regelmatig uitgelaten worden !!!
Zo ook vandaag
… een dag dat ik bij het opstaan al wist dat het niet ging stoppen met regenen (en ook gelijk kreeg)
… een dag dat zelfs onze geplande highlandgames werden geannuleerd (en de Schotten zijn toch wel wat regen gewoon)
… een dag dat ik gewoon liever in mijn bed was gebleven
Zo “zeker” vandaag
… kinderen die zich binnen vervelen
… die eerst beginnen zagen
… dan beginnen ruzie maken
… en daar niet mee stoppen
In het park van Tervuren was er niet veel volk
… genen enkele zot die het in zijn kop kreeg om een wandeling te maken
… enkel baasjes die de hond moesten uitlaten
… en wij, die de kinderen moesten uitlaten!!?!
Scoren bij de kinderen
Het was me verkocht als snelle kost, maar in mijn ogen was dat het niet. Maar wel een succes bij de kinderen “Mama, jouw fishsticks zijn veel lekkerder dan die van de winkel!!!”
Ik moet nog een beetje werken aan de presentatie, maar de smaak zat al goed
Zelfgemaakte fishsticks
- schelvisfilet of wijtingfilet
- eiwit
- bloem
- chappelure
- wortelpuree
- de filet in reepjes snijden
- kruiden met peper en zout
- door het eiwit
- bloem erover
- en door de paneermeel
- bakken in de pan
Lekker met wortelpuree (die je vooor 2 dagen maakt, zo kan je er de volgende dag een worst, kippeblokjes, …. bij eten)
De verlichting #4
Stap voor stap op weg naar verbetering, dat is het verhaal in ons huis.
Nog een lange weg te gaan, maar telkens als we iets kunnen afvinken van de lijst, geeft dat weer zoveel voldoening.
Een compleet af huis, dat kan toch gewoon niet zo bevredigend zijn.
In elk geval, vanaf gisteren hebben we verlichting in de gang. Zo is het eerste wat de mensen te zien krijgen geen peertje meer.
Nu nog die gang geschilderd krijgen en ik moet me niet meer schamen als ik de voordeur open doe.
Voor de gang gingen we voor een budgetvriendelijke oplossing. We kregen een mooie zakluster van Bjeurn zijn meter en we kochten een bijpassend kleiner model 2e hands.
Voor de living zijn we nog steeds zoekende. Ik heb in het huis van een dorpsgenoot een zeer schoon spoetnik-exemplaar zien hangen, maar telkens als k bij hem ga aanbellen (ondertussen al 4 keer) is hij niet thuis … op naar de 5e keer.
Zoniet schuim ik misschien ook eens de tweedehandssites opnieuw af.
Fietsen naar Munster – Dag6: Afscheid van een mooie stad
De laatste dag was uitslaapdag, en uiteindelijk was het nog haasten om op tijd gegeten te hebben, gedouched te zijn en ingepakt te hebben alvorens onze taxichauffeur ons om 10h kwam ophalen.
Samen deden we nog een fietstocht rond de stad.
Munster is immers volledig omgeven door een fiets- en wandelpromenade van 4,5km. Deze promenade is echt wel iets om jaloers op te zijn.
Om te joggen ook ideaal (toen ik in Mechelen woonde liep ik op donkere avonden altijd de toer van de ring … deze ringtoer is echter stukken attractiever)
De promenade
Ook onderdeel van de promenade … het kasteel.
Een groot stadsfeest werd vandaag gehouden. Een meterslange tafel stond klaar met zicht op de Sint Lambertitoren.
En enkele uren later was het daar vol leven, gelukkig kwam ook de zon door, want de koude maakte het initieel heel onaangenaam.
Natuurlijk trakteerden we ons ook op een hapje en een biertje met aardbeien.
En nu … back to reality … en de volgende uitstap beginnen plannen.
Fietsen naar Munster – dag5: Citytrippen
Na 420 km (dus 4 dagen gemiddeld aan 105km) gebruikten we de fiets enkel om de afstand hotel stad te overbruggen. Munster heeft nog een mooie (wederopgebouwd na wo2) oude binnenstad.
Maar ‘girls will be girls’, je kan er ook goed shoppen.
Vandaag hebben we dus de stad verkend, morgen zullen we ontdekken of Munster zijn naam van fietsvriendelijke stad mag waarmaken.
En daarna naar huis, kijken of ik mijn kinderen nog herken, want ze beweren dat ze gegroeid zijn.
Ik krijg trouwens ook boete als ik ze morgen geen kus kan geven.
Via skype merkte ik alvast dat ze nog wel even vermoeiend zijn.
Hieronder weer enkele impressies
Het stadhuis
De Dom
Wederom de Dom
In Duitsland eet je taart, op de fietstocht deden we dit niet, vandaag maakte ik dat goed met heerlijke worteltaart.
Sint Lamberti met gruwelijk verhaal. Als je goed kijkt zie je 3 kooien hangen aan de toren. Hierin werden in de 16e eeuw de lijken van Jan Van Leiden en zijn 2 companen gehangen (voor wel 50 jaar lang).
Eerst werd Jan van Leiden wel een half jaar gefolderd, terwijl het land met hem werd rondgetrokken als circusbeer. Heel gruwelijk vind ik zelf, ik zou er niet van verschieten als ik hier ’s nachts van ga dromen.
Selfie bij replica’s van de kooien
Clemenskerk
Fietsen naar Munster – Dag4: Wesel Munster
Totaal gefietst: 120km
Route: fietskaart met ratensysteem, wegwijzers en op ’t eind gps
Weer: 11°C, bewolkt, koud, een weinig miezerregen (veel minder dan voorspeld), wind vanuit Munster (behoorlijke tegenwind). De lange broek werd onderweg bovengehaald en de fietshandschoentjes waren deugddoend tegen de kou.
Pijntjes: zeer lichte vorm van zadelpijn en bewustzijn van de scharnieren (knieën)
Pech: geen
Slaapplaats: het hotel in Munster lag vast … jammer genoeg in een ander Munster, nog 200km verder. Tijdens de rit lukte het ons gelukkig nog om de reservering kosteloos te annuleren en iets nieuws in het juiste Munster vast te leggen. Leve smartphones, wifi en ook … leve de Cel.
Route: de route was vandaag eerder eentonig. Grote boerderijen, maneges, velden, koolzaad, …
Mijn mama, met op de achtergrond de coolste Nordic Walking club.
Als er ooit nieuwe leden bij onze fiets-citytrip-voordedoorzetters-club komen, moeten ze zeker een nieuwe en flashy kleur jas hebben. Blauw en paars zijn al bezet.
De prijs voor grappigste voortuin
Foto’s trekken van stukjes kaart
.. zodat je niet telkens de kaart moet bovenhalen en uitplooien (met veel wind)
Raesfelt, toen we 30km ver waren en dringend een cafe met wifi zochten omdat we het hotelprobleem ontdekt hadden.
Voila … de fietstocht is voorbij, voor volgend jaar denken we aan Londen. Maar eerst citytrippen (shoppen) in Munster.
Fietsen naar Munster – Dag3: Venlo Wesel
Totaal gefietst: 116km
Route: offroad naargelang onze goesting met behulp van garmin fietsgps die de route in vogelvlucht weergaf
Weer: 19°C, met in de namiddag zelf zon (in tegenstelling tot de slechte weersvoorspellingen)
Pijntjes: geen, spierpijn volledig over en geen zadelpijn meer
Pech: geen (alhoewel ik in gebroken glas ben gereden)
Slaapplaats: hotel in Wesel
Vandaag zou een rustige dag worden. Slechts 56km moesten we afleggen. Van Venlo via Xanten naar Wesel.
Maar toen begonnen we te experimenteren met de fietsgps, en wilden we eigenlijk Geldern, Kevelaer, Weeze, Goch, Kleve (niet gelukt) ook eens zien.
Wat de kalmste dag moest worden resulteerde in 116km. Offroad gaan kan immers voor verrassingen zorgen
.. en die hebben we zeker gehad in de vorm van tegenslagen die van deze rit de leukste tot nu toe maakten.
Ziehier de foto’s (weeral miet in chronologische volgorde)
Het spoor dat we illegaal hebben overgestoken ( het spoor was nog te doen, de netels en bramen echter hebben hun sporen echt nagelaten)
Zandwinningen staan altijd op wat we dachten dat een baan was (Zie je een zandwinning … wees dan maar zeker dat de kaart niet klopt)
De ezel van Wesel
Gewoon in thema
Kijk mama, dat everzwijn lacht naar mij
Welverdiend … een halve liter
De Rein
Route langs de Rein
Fietsen naar Munster – Dag2: Lommel Venlo
Totaal gefietst: 89km
Route: via de knooppunten
Weer: 19°C, bewolkt maar gelukkig geen regen
Pijntjes: matige zadelpijn
Pech: geen
Slaapplaats: hotel American te Venlo
Deze rit bevatte ongelooflijk veel water, gelukkig onder de vorm van kanaal en niet van regen, zoveel water dat het na 60km water wat afgezaagd werd … en ook te weinig cafékes onderweg.
de 2 heldinnen feitelijk
Lunchen op de manege
Niet op het water lopen svp (aangekomen in Nederland)
Pause (de sandwiches komen wel ons oren uit … en de prince koeken bijna)
Met de veerpont naar het kloosterdorp Steyl. Het uitzicht verandert van kanaal en landbouw naar pittoresk bewoond.
Veel aspergevelden in oogst onderweg
Gelieve de kraan die het charmantste plekje van Venlo verpest even te verplaatsen.
Venlo by night … de kanoclub speelt voetbal.
Fietsen naar Munster – dag1: Elewijt Lommel
Totaal gefietst: 96km
Route: via de knooppunten
Weer: 13°C, bewolkt, miezer en lichte regen
Pech: geen
Pijntjes: spierpijn van de 10 miles, lichte zadelpijn
Slaapplaats: bed&breakfast
Vandaag vertrokken mijn mama en ik op een 4 daagse fietsreis. In navolging van de trip naar Parijs van vorig jaar, waar ook nog mijn zus bij was, deze laatste is nu echter (hoog)zwanger, en moest dus respijt geven.
Dit jaar ben ik met 13,7kg bagage, iets zwaarder geladen dan vorig jaar (vooral omdat toiletzak en fietsherstelgerief bij mij zit).
Ik koos ook voor 2 extra fietszakken aan mijn voorwiel (foto volgt ongetwijfeld nog volgende dagen), zodat ik in geval van regen mijn (waterdichte) achterzakken kan dichtlaten als ik mijn eten pak.
Slim … al vind ik zelf.
De benen zijn nog stijf van de 10 miles, en ik heb het er nog niet kunnen uitfietsen.
Het weer kon alvast iets beter en ook de voorspellingen zijn niet echt denderend. Maar daar kunnen we wel tegen, de tussenstops zijn gewoon binnen in plaats van op een heerlijk zonnig terras. Geen probleem toch?
Hieronder al (niet in chronologische volgorde) enkele impressies.
Eerste tussenstop “café au lait” in Hulshout.
Sas4 toren in Dessel, met (indien geen mist) zicht op de bestemming “Lommel”
De sahara van Lommel
Kunst onderweg
Selfie op sas4 toren
Kijk … een pauw!!!!
Nu, deze moment kan ik kiezen tussen een ebook op de gsm lezen, logische of binaire puzzels oplossen, wat surfen, tv-kijken …
Maar ik denk dat ik me ga overgeven aan de fysieke vermoeidheid, en ga kiezen voor een vroege nacht en lekker uitslapen tot 8u.
Hopelijk kan ik zo ook de vermoeidheid van het dagdagelijkse leven van me afschudden.
10 miles
Vorig jaar moest ik de 10 miles, geblesseerd, aan me laten voorbijgaan. Dit jaar was ik wel van de partij, voor een zeer geslaagde editie.
Op voorhand had ik me geen doel gesteld, de 10 miles zag ik eerder als een training naar de 20km van Brussel.
Ik vind doelen stellen voor wedstrijden ook altijd moeilijk, het is altijd zo moeilijk om in te schatten hoe gemakkelijk of moeilijk het lopen je zal afgaan.
Vanaf het opstaan startte ik al met een hydratatiekuur (sinds ik probeer meer water te drinken heb ik altijd het gevoel dat ik ga dehydrateren). Het nadeel van veel drinken, is dan ook wel jammer genoeg dat je veel moet gaan plassen. Altijd een moeilijk evenwicht bij een loopwedstrijd.
Logistiek ging het dit jaar allemaal zeer vlot dankzij een collega heidejogger met een werk met parking in Antwerpen Stad.
En de wedstrijd zelf ging ook héél vlot. Ik had me voorgenomen niemand te volgen en mijn eigen tempo te lopen en wel te zien hoe het vlotte …. zeer goed blijkbaar.
Ik zat al snel op een gemiddeld tempo van 5min10sec en eerst dacht ik nog “dan zwak ik maar af naar ’t einde toe”, maar ik kon het tot mijn verbazing goed volhouden tot het einde.
Op 1:24:46 kwam ik aan, dat is 5:12min/km, meer dan 11,5 km/h en volgens endomondo tevens mijn snelste uur en snelste 10miles ooit.
Ik ben dus content, zeer content ook dat mijn hoogtepunt nog niet gepasseerd is.
Ik keek immers mijn vorige 10miles resultaten eens na en zag daar tijden van 1u42, zelfs 1u50.
Toen dacht ik dat ik nooit snel zou kunnen lopen, maar nu heb ik het geheim ontdekt …. meer kilometers lopen (want nooit liep ik zoveel als nu).
En ik heb tevens de motivatie gevonden om meer kilometers te lopen … namelijk mijn loopclub, de heidejoggers. Sinds ik bij hen aangesloten ben, loop ik liever, meer en sneller.
De blessure was vandaag helemaal afwezig, enkele weken geleden dacht ik nog dat de 10 miles nooit pijnvrij zou lukken. Nu weet ik beter.
De 10 mijlen waren vandaag dus behoorlijk perfect, enkel de supporters mogen volgend jaar wat beter hun best doen.
De belangrijkste heb ik niet gezien en voor de twee andere heb ik serieus hard moeten roepen en zwaaien tot ze me opmerkten (allemaal ten koste van mijn krachten natuurlijk, wie weet wat er nog allemaal had ingezeten)
Om af te sluiten nog een fotoke, serieus flou, maar ik word er héél blij van. Met mijn mama in de voetgangerstunnel na een geslaagde 10 miles voor ons beide.
Dinsdag starten we trouwens aan een nieuw sportief avontuur, dan fietsen we samen naar Munster (Duitsland) in 4 dagen.
