Onlangs …. toen ik nog net geen 35 was (weemoed), deed ik mijn eerste swap-avondje.
Het concept was het volgende, met 5 collegiale vriendinnen kwamen we samen en allen brachten we spullen mee die we niet meer nodig hadden.
En dan werd er geruild … enfin, niet echt geruild, we gingen gewoon de tafel rond en iedereen mocht beurtelings iets uitkiezen.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet echt weet of dit voor mij voor herhaling vatbaar was. Ik werd er immers een beetje zenuwachtig van.
Het begon al op voorhand … gaan ze mijn spullen wel leuk genoeg vinden, of denken ze … daar is ze met al hare rommel, daar kunnen wij ook niets mee! (dat viel achteraf gezien goed mee)
Je moet er soms ook wat voor kunnen onderhandelen (moeilijk, zeker onder vriendinnen … dus het onderhandelen heb ik aan me laten voorbij gaan … anderen daarentegen ;-) )
Van sommige dingen doet het pijn om afscheid te nemen … je weet wat ze gekost hebben, of je vindt ze nog altijd leuk (maar je kan geen 100’en blikken zeepdozen bijhouden), … en als een ander er dan enthousiast over is overvalt me het gevoel … had ik het niet beter zelf bijgehouden.
Fout, helemaal fout, ik weet het wel … mijn vriendin Marie Kondo zou -denk ik- zeggen: “Je moet blij zijn dat je jouw spullen een nieuwe thuis kan geven, je spullen willen gebruikt worden, bedank ze om in jouw leven geweest te zijn en wens ze succes verder!!!”.
Maar dat deed ik dus niet … ik werd daar zenuwachtig van.
Toen ik alle spullen aanschouwde overviel me het gevoel “Help … ik probeer van al mijn rommel vanaf te geraken en wat doe ik … een ander zijn rommel mee naar huis nemen”.
Maar … ik moet wel zeggen … het eindresultaat was voor mij wel geslaagd. Ik kwam thuis met een sjakosh, oorbellen en een ketting (ik weet het, ik heb dat niet nodig, maar ik deed er in ruil minstens evenveel van elk weg uit mijn collectie), een dvd van seabert (voor in de auto, want de kinders zijn onze collectie dvd’s best beu), een verkleedpak van een tijger (daar gaan ze nog veel plezier aan hebben) en schone kinderboeken.

De conclusie?
De buit was goed, maar ik ben er toch nog niet van overtuig dat een swap helemaal mijn ding is.
Misschien vind ik het leuker om dvd’s en boeken uit te wisselen, of op de rommelmarkt te gaan staan (en daar terwijl eens gaan shoppen ook).
Maar of de rommelmarkt ‘mijn ding is’, dat zal ik maandag ondervinden … dan sta ik voor het eerst zelf achter een standje (in goed gezelschap weliswaar)