Deze dag was de omslagdag. Zowel van het weer, als van locatie, als van het compromis.

Het weer is omgeslagen. Geen regen meer en in de Ardèche waar we vanaf nu zitten wordt het de komende dagen zonnig en tot +30°C. Wie mij wat kent, die weet dat je mij daar geen plezier mee doet. Regen is nu ook niet leuk, maar feitelijk was het weer van de voorbije dagen meer mijn ding.

We deden ook een locatiewissel. We verlieten de Cantal en trokken zuidelijk naar camping Rive d’Arc in de Ardèche. Gelegen aan de gelijknamige rivier.

De rit was pure ellende. Enkel Bjeurn, die aan het stuur zaten, genoot van de weg die zich slingerde rond een prachtig berglandschap. Een landschap dat stilaan meer dor en rotsiger werd.

Ondanks de R-calm die ze slikten, waren de kinders kotsmisselijk. Na 2 stops wegens kotsgevaar bood ik mijn plek in de auto aan Vic aan. En merkte ik meteen dat je achterin de auto effectief veel sneller misselijker wordt dan voorin. En toen waren we met 3 !!!

Desondanks pikten we onderweg nog enkele highlights mee. Een brug van Gustave Eiffel en ook nog dolmen langs onze touristische route.

En dan ook de omslag van de compromis. De huttentocht was voor ons, nu is het vakantie voor de kinderen. We zitten aan een kamping met 2 zwembaden, de rivier, voetbal en pingpong mogelijkheden, … . En deze keer hebben we zelfs pingpong paletten en voetbal mee.

We hebben met de kinderen ook de afspraak dat we hen wat rust gaan gunnen en niet aan hun kop gaan zagen als ze niet mee willen wandelen.

Objectief gezien hebben we in deze kamping alles wat we willen. Ze is absoluut mooi gelegen aan de rivier, de Ardèche en ook op de kamping zelf is niet veel aan te merken. De gratis wifi is zelfs goed. En er is zelfs WC-papier begot.

Toch voelen Bjeurn en ik ons altijd wat droevig als we ter plekke moeten blijven. Een mooie avondwandeling verlichtte de pijn in ons trekkershart een beetje, maar niet helemaal.

Onze daktent is trouwens veel te cool om zomaar op een kamping mee te blijven staan.