Afstand 62km – Hoogtemeters 998 – Bestemming Pontcesures – Overnachting Albergue Xunta de Galicia
Na een pechdag zijn we op de camino Português beland … we zitten we op minder dan 250km van Porto en hebben zin om nog eens een nieuw land binnen te fietsen.
Pech was er in de vorm van een geknapte versnellingskabel. Na 4,5 km te voet naar de fietsenmaker kon het maar provisoir gemaakt worden … dat is het nadeel aan speciale fietsen … net iets exotischere onderdelen. De kabels zijn namelijk net iets langer dan de standaardkabels die een fietsenmaker in stock heeft.
Pech was er ook in de vorm van slechte benen … ik denk dat we iets te weinig rust nemen, maar in albergues is het niet de bedoeling dat je blijft en campings zijn er ook niet zoveel.
Ik had niet gedacht dat we vandaag nog zouden geraken waar we nu zijn. Op een bepaald moment stond het huilen me nader dan het lachen en waren we op zoek naar een wildkampeerplek omdat het er niet naar uitzag dat ik 8 km bergop zou halen.
Maar een goed team … dreamteam Liv en Annelies op de rode fiets, een geduldige man die chocolade uitdeelt als het niet meer gaat en een goedgezinde zoon … kan veel.
En zo kwamen we uiteindelijk laat, uitgeput en verwilderd (na 2 dagen wildkamperen) aan in een albergue … hallelujah!!!!
Amai zie maar dat jullie sterk blijven,we snappen niet hoe jullie dat kunnen.Zo te zien zijn jullie heel mager.ik wil jullie graag wat kilo’s gratis geven hoor.dikke knuffel van ons twee aan jullie vier.❤️❤️❤️❤️????
Haha … die kilo’s moeten we minder mee de berg op sleuren
Jullie doen dat zo goed! Geniet van een warme douche, dat kan zoveel deugd doen en slaapwel! (Porto is trouwens een leuke stad, zeker gaan proeven daar!)
Een gemeenschappelijk overwonnen tegenslag is eigenlijk een vorming voor de toekomst. Nu ja, soms kan het eens tegenzitten en het wildkamperen in goede omstandigheden kan wel plezant zijn, maar een mens heeft ook wel behoefte aan een douche, een gelegenheid om deftig te rusten even uit te blazen. (Heb dat bij de uitoefening van mijn beroep vroeger ook dikwijls ervaren). Trouwens zo slecht hebben jullie het toch niet gedaan: een afstand van 62 km overbruggen met bijna duizend hoogtemeters is toch heel veel, vooral als je bijna 5 km te voet moet gaan met pak en zak. Hoed af voor jullie prestaties. Fijn ook hoe jullie eensgezind zijn en samen de moeilijkheden overwinnen.
Dan zijn we pas echte dappere duo’s zeggen we altijd. Een douche is toch wel echt zalig… en raar maar waar … wij slapen beter als we versgedouched zijn … dan voelt de slaapzak warmer en minder klam aan
Een dipje… perfect natuurlijk en dat maakt het eens zo memorabel :-) Jullie eten zal wel heel gevarieerd en compleet zijn, mijn ervaring is om zeker die proteines niet te vergeten om de spieren te herstellen. Twee grote glazen melk ’s ochtends doen wonderen.
Hoewel we heel hrd ons best doen om goed te eten nemen we toch ook extra vitaminen ik had in het begin last van pijn in mijn kuiten, waarschijnlijk door magnesiumtekort. Melk en yoghurt proberen we ook regelmatig te eten … maar ik ga straks nog eens een extra grote pot yoghurt kopen
Waar zitten jullie eigenlijk ten opzichte van het vooropgestelde schema? Ik heb den indruk dat jullie echt heel hard gaan. Bouwen jullie ook eens een weekje nietsdoen in? (en heb je nog geen goesting in wat tijd voor jezelf?) Ik heb dit jaar na slechts 3 weken fietsreis redelijk wat moeten recupereren, vraagt blijkbaar toch meer energie dan je denkt (niet alleen het fietsen, maar ook het kamperen) :-).
We hadden niet echt een heel gedetailleerd schema, maar we hdden gepland met 50 km per dag en 5 dagen per week. In praktijk klopt die 50 km per dag gemiddeld maar nemen we minder rustdagen. Waar ik me aan had mispakt was. 50 km per dag is toch wel veel … zeker als er bergen zijn. En 50 km per dag zijn niet altijd 50 nuttige kilometers per dag (soms moet je omrijden voor een winkel of een slaapplaats), en als je dan plant met 50km, dan moet je dus meer fietsen
Tijd voor mezelf mis ik niet zo (ik dacht dat op voorhand dat ik dat wel zou hebben). Ik mis soms wel eens een avond alleen thuis met een zak chips/M&M’s/snoep voor de tv. Ja … stiekem snoepen mis ik het meest
En … we plannen misschien een beetje te weinig rust in … vooral omdat ik thuis de enige ben met een zittend gat ;-)
Jullie zijn bijna in het land van de pasteis en de sumol (fantastisch portugees fruitsap) . De bergen kunnen er gemeen zijn maar de beloning vind je in elk cafeetje! Proficiat.
En van de francesinha (toren boterhammen op elkaar met veel vlees tussen) en bacalhau op grau (kabeljauw met kikkererwten) … is me gezegd. Ik zet jouw tips even mee op mijn lijstje ;-)
Dacht al zoiets :-). En ook een beetje ‘nie willen afgeven’ :-)? Snoep je nie stiekem als je inkopen doet? Of ga je nooit alleen naar de winkel? Ik gebruik dat soms als even-alleen-momentje (en chocolade-momentje!). Blijf jullie vooral amuseren! Wil dat zeggen ‘veel fietsen’, dan is dat misschien maar zo (volgend jaar tijd genoeg om te rusten?). Groetjes van ons vier aan jullie vier.
Mercikes…. meestal doen we met ons allen inkopen … en als er snoep is vergeten de kinders dat meestal niet (maar ik snoep nog steeds stiekem hoor … maar wel minder). Groetjes terug aan iedereen daar