Overnachting: wildkamperen aan Bridge of Orchy
Op het programma vandaag, de rit van Lake district naar Schotland. In eerste instantie wilden we overnachten ergens aan the bonnie bonnie banks of Loch Lomond, maar Loch Lomond viel wat tegen.
Allereest was er een drukke en luide weg vlak aan heel de westkant van het Loch, de Oostkant was rustiger maar ook veel minder goed bereikbaar en in het park van Loch Lomond mag er trouwens ook niet gewildkampeerd worden.
De toeristische dienst stuurde ons door naar een kleine schone campsite maar toen daar aankwamen vonden wij deze helemaal niet zo pittoresk als we hadden gehoopt en toen een Duits gezin ons half depri kwam vertellen dat de regio voor hen tegenviel en dat het Noordelijker veel schoner was beslisten we om verder te rijden.
Vanaf het moment dat we voorbij Loch Lomond waren begon de scenery road waar ik op gehoopt had, groene bergen en verre zichten.
Uiteindelijk vonden we een tof plekje om te wildkamperen aan het dorp Bridge of Orchy, en ons plekje ligt echt ook aan de brug van Orchy. We zijn hier niet alleen, want de hiking route West Highland Way (van Glasgow tot Fort William) passeert hier en ook de wandelaars appreciëren picknicktafels en een schoon riviertje. Tof voor de kinderen want zij konden verbroederen met andere trekkerskinderen.
Bij de verkenning van het dorp kwamen we ook iets grappigs tegen, de West Highland Waysleeper … een soort hostel op het perron tussen 2 sporen.
Het is voor mij een beetje een moeilijke dag, ik vind dat we teveel in de auto zitten, ik mis mijn fiets een beetje … dan beweeg je tenmiste terwijl je je van plek naar plek begeeft, ik vind het slapen in de auto omslachtig (omdat we onze bagage dan steeds vooraan moeten stapelen), ik erger me in de gordijntjes die ik gemaakt heb omdat ze niet handig zijn, plannen is moeilijk omdat er nergens deftig internet is en ik zie de tijd voorbij tikken … 2 weken vakantie is maar kort. Maar ik besef ook dat we veel willen, we willen veel van Schotland zien, we willen hiken, … wat minder willen is misschien de boodschap.
Enfin, vanavond hebben we onze planning wat opgemaakt, morgen doen we Glen Coe aan en de rest klinkt ook al aanlokkelijk.
Het hele verslag van onze roadtrip vind je hier.
Ah, wat leuk! Ik heb 10 jaar geleden de WHW gewandeld en ook geslapen in dat hostel. Leuk om het weer eens terug te zien!
Ik heb in het begin ook soms als van de ‘overgang’, omdat er van alles in mijn hoofd zit (verwachtingen) maar ook spanning (hoe zal het zijn ?) en mijn lichaam en geest meestal toch nogal gedreven zijn (lees: overdrive) om alles onder controle te hebben. (Ik moet hier het meeste uithalen en zeker doen wat ik gepland heb !). Na de eerste nacht valt dat meestal weg en kan ik rustig van alles genieten, erger ik mij aan niets meer (echt !) en ben gewoon content.
De eerste dag denk ik echt altijd ‘is het dat maar ? of erger ‘zou ik niet meteen naar huis keren ?”, maar gelukkig gaat het altijd over. Ik hoop dat het voor jou ook zo is. Tweede dag en helemaal in the mood !
Vandaag is het al veel beter … ?
Ik weet niet wat jullie verdere plannen zijn maar dit is mijn persoonlijke top 5:
1. Quiraing wandeling op Skye, met klim naar The Table via The Needle (dat zijn namen van rotsen ;) ), heel avontuurlijk maar best te doen.
2. Ben nevis beklimmen
3. Rosslyn chapel vlakbij Edinburgh
4. Bealagh na Bae (bij applecross), mooie bergpas en als je auto boven parkeert kan je prachtige wandeling maken
5. Staffa Island
Merci voor de tips … Ben Nevis wilfen de kinderen niet maar skye staat morgen op het programma :-)
Ik snap je volledig, maar, let it go (al zingend!) De foto’s zien er prachtig uit, geniet van de momenten aan jullie tent/auto ’s avonds en de vergezichten, het slow living, samenzijn met je gezin…. Achteraf lijkt het sowieso toch altijd leuker dan het op de moment zelf was :-D