Afstand 51km – Hoogtemeters 789 – Bestemming Monte do Goso – Overnachting Albergue Xunta de Galicia 

Dankzij een dafalgan aan het begin van de dag geraakten we verder als we initieel hadden gehoopt. Momenteel zitten we op 4km van Santiago !!!!!

Het werd weer een bijzondere dag … met “al was het symbolisch” een beetje pech in de vorm van een kettingbreuk tijdens de laatste helling voordat we Santiago bereikten. Geen probleem … want we ondervonden in het verleden al dat pech dikwijls leidt tot iets goed (platte band leidde tot een vriendschap met Rohini en Darren, en een alberge die vol zat leidde ons tot de haast decadent sjieke en zo goed als lege albergue in Lusio). Trouwens … mijn man is een magician  (niet mijn woorden, maar van de wandelaars die eerst bezorgd waren toen we aan de kant stonden en blij toen we hen enkele minuten later terug inhaalden op onze fiets)
Het was ook weer een dag van bijzondere ontmoetingen.

Zoals Manuel, de uitbater van onze albergue die een kamer voor ons regelde met ons vieren én onze fietsen, die zijn eten en bier met ons deelde en die gewoon ontzettend tof was.

En Philippe, een aimabele Fransman die we de laatste dagen bleven kruisen in de albergues. Met zijn karreke van 35kg legde hij gemiddeld 50km per dag “wandelend” af …. zottekes, maar zo geweldig. We merken tegenwoordig ook dat vele pelgrims de camino al meerdere malen hebben afgelegd. Zo deed Philippe de camino ook enkele keren, waaronder ook eens in maart toen er op de bergen 50cm sneeuw lag. Moedig.
Vic en Liv zijn wat droevig dat dit avontuur weer eindigt. Het is immers echt geweldig om constant volk tegen te komen waarnaar je “Buen camino” kan roepen, en door alle aandacht voelen ze zich ook wel gevleid. 

Alhoewel … toen ik gisteren in de douche stond hoorde ik 2 vrouwen praten. Dat ze veel bier gingen drinken zodat ze ’s nachts niet zouden wakker worden van de kinderen die uit bed rolden. De reactie toen ik me voorstelde als moeder van de kinderen was wel grappig … ik kreeg zelfs excuses, alhoewel ik het nog niet zo erg vond wat ze zeiden (maar ik was wel blij dat Vic die nacht niet uit bed viel).

Liv is trouwens  een prinses tegenwoordig … ongelooflijk hoe creatief kinderen zonder speelgoed (en iPad en tv) wel kunnen zijn.
En morgen … belangrijke dag … dan rijden (rollen … want het is altijd bergaf) we Santiago binnen.