Dat wij geen verjaardagskado’s meer geven, maar aan verjaardagsuitstappen doen, is hier al veel gezegd. Deze keer heb ik me echter niet kunnen inhouden en heb ik toch een kadotje voor Bjeurn gekocht (al was het misschien ook wat uit eigenbelang).

De reactie van de kinderen op mijn mededeling dat ik een kado had gekocht was duidelijk “Wij willen geen kado geven, wij willen veel liever op uitstap !!!”. Gelukkig is voor hen was het deze keer EN een kado EN een uitstap (al gaan we geen gewoontes maken van die kado’s)

HET VERDRONKEN LAND VAN SAEFTINGHE

Als uitstap koos ik voor het Verdronken Land van Saeftinghe, een natuurgebied op Belgische en Nederlandsgrondgebied aan de Westerschelde dat tijdens vloed gedeeltelijk onder water komt te staan. Er worden regelmatig excursies georganiseerd, die zeer de moeite zijn (weet ik omdat ik ooit eens een teambuilding daar deed) , maar wij kozen voor de paden die altijd toegankelijk zijn voor het publiek (behalve bij springtij) , namelijk het plankierpad (1km) en de ruige laarzenroute (2km). We hadden onze stapschoenen mee, maar achteraf gezien waren rubberlaarzen een beter idee geweest … de routes waren iets ruiger dan ik had verwacht … niet dat iemand daar rouwig om was.

Het bezoekerscentrum is jammer genoeg in de winter niet open (dat wist ik, want ik had mijn huiswerk gemaakt), maar het leuke café aan het bezoekerscentrum was blijkbaar ook niet open, want januari is kuismaand. Gelukkig verschijnt dit bericht pas eind februari en is ondertussen alles daar wel proper.

In de namiddag trokken we naar Doel, dat maar op een boogscheut van het verdronken land ligt. Op de foto waar Bjeurn, Liv en Vic op het houten pad lopen zie je de kerncentrale trouwens in de verte.

DOEL

Doel spreekt tot de verbeelding, het is namelijk een spookdorp. Van de 1300 mensen die er ooit woonden bleven er minder dan 30 over. De Antwerpse haven en de kerncentrale zijn prominent aanwezig, de huizen zijn in verval, de tuinen overwoekerd met onkruid, de ramen dichtgetimmerd en graffiti alom aanwezig. Bijna onwezenlijk dat hier nog mensen wonen, op de huizen die bewoond zijn staat trouwens altijd aangegeven “Hier wonen nog mensen”, waarschijnlijk om vandalisme aan de bewoonde panden tegen te gaan.
Patrouillerende politie hoort trouwens ook bij het dorp, Doel is volgens ons het dorp met het meeste blauw op straat in verhouding met het aantal inwoners. Ze zijn trouwens vrij streng, de politie-agenten, wij kregen namelijk serieus onder onze voeten omdat we een tuin betreden hadden.

In Doel heb je trouwens 2 eetgelegenheden, had ik op voorhand al opgezocht. Je hebt brasserie “De molen” (staat ergens tussen de foto’s) en taverne “Doel 5“. Volgens mijn voorbereiding waren ze beide open, in de praktijk waren ze beide gesloten, dat zijn de nadelen van een verjaardagsuitstap op 2 januari. Gelukkig zijn er nog nabije dorpen met sympathieke cafébazen waar je een broodje mag eten.

Weer een geslaagde verjaardag gepasseerd … nu al eens nadenken wat we voor Vic kunnen organiseren, want dat is de volgende jarige !!!

 

Ja, ik doe ook mee met 40 dagen bloggen, dit is blog 11/40.
Meer info hier en alle deelnemers vind je hier!