Aantal stappen: 26 000
Gespot: Gene vette, een dode zanglijster (bepaald volgens ons vogelboek), een platte muis en een pad
Overnachting: Kamp relaxa in Sloup (met zijn €8 de goedkoopste tot nu toe)
Onze dag begon in mineur, toen we de kamping wilden afrijden zagen we ineens een ziekenwagen, politiewagen aan de kant en ineens kwam er ook een grote helikopter die spectaculair landde op een plek die voor mij onmogelijk leek … op een bospad. We zagen grond, takken en bladeren opstuiven. Bleek dat er een fietser was aangereden vlak aan de kamping. Kiekevel … als ik gelovig was zou ik bidden, nu kan ik enkel hopen dat alles weer goed komt.
Daarna stond ons een rit van 3u te wachten … op naar de Moravische karst.
Dit is een gebergte uit kalkplateaus waar door deelse oplossing door water spectaculaire kloven zijn ontstaan. Er zijn ook talloze grotten waarvan er 4 toegankelijk zijn. De Punkva-grotten zijn het hoogtepunt, maar jammer genoeg waren deze al voor de komende 2 weken volgeboekt (dankzij de blog van Elke hadden we dat gisteren toch al gecheckt)
Als alternatief besloten we dan de Sloupsko-Šošůvske jeskyně te bezoeken en te wandelen tot aan de Macocha-kloof en terug (een 11km wandeling). Onze timing zat echter niet zo goed want er waren enkel geleidde wandelingen (met uitleg in het Tsjechisch) op specifieke uren.
Het werd dus een ultrasnelle en ingekorte wandeling (speedhikers) gevolgd door een geleid bezoek in de grot.
De grot is misschien niet de mooiste, maar we vonden hem toch redelijk impressionant. Op een bepaald moment kwamen we in een grote ruimte met een geweldige akoestiek waar we allemaal eens geluid mochten maken. Een Tsjechische dame zong een mooi lied dat zo mooi klonk dat zelfs de kinderen onder de indruk waren. En toen was het aan ons en deden de Daemskes het geluid van ne scheet na … ge kunt daar echt nergens mee komen.
In de grot worden trouwens soms kamerconcerten gegeven en ook speleotherapie. Dat laatste is een therapie voor asmatische kinderen die baat zouden hebben bij de vochtige ionische lucht.
De grotfoto’s zijn trouwens 40 kronen waard (deel door 25 en je hebt de prijs in euro), want je moest betalen om foto’s te mogen nemen. Dan was de parking eens gratis :-).
De kloof hebben we jammer genoeg niet meer kunnen bezoeken. Te laat en te ver omrijden om er met de auto nog te geraken.
Eten deden we nog eens op restaurant waar we heerlijk en een beetje Tsjechisch aten voor €44 (hoofdgerecht, drankjes en een koffie en chocomelk als afsluiter).
Ter afsluitimg van de dag stippelde ik nog een avondwandeling uit. Soms mogen de kinderen dan wat lezen in de daktent maar nu moesten ze van mij verplicht mee. Mannekes … ik heb ze een klein trauma bezorgd. Ik was precies vergeten dat de dagen terug beginnen korten. Ineens was den bos donker en eng, en het wegje dat ik wou inslagen bleek ook niet te bestaan.
We hebben dus geen dieren gezien (die zie je trouwens ook beter aan een open vlakte aan de bosrand) en ik vrees dat ik de kinderen niet gemakkelijk meer mee ga krijgen. Dat Vicje had echt veel schrik en Liv was ook niet op haar gemak.
Fait divers
Het alcoholpercentage in bier wordt hier aangegeven in stamwortpercentage (het aantal vaste stoffen in het wort voor de gisting tot bier). Een bier van 12° komt overeen met 4° bij ons. Al een chance want het zijn hier allemaal halve liters.
Is dees niet de leukste caravan ever?
Als ik niet beter wist zou ik denken dat Rod Hlavacku wel 235 jaar was geworden. Ik ben er wel al uit dat Rodina familie betekent en Rod geslacht. Maar ik begrijp dees nog niet volledig.
Voor wie een beetje West-Vlaams machtig is, in Noorwegen lag op de begraafplaats rond het Utstein Kloster een zekere Nils Schanche – de man was inderdaad 90 jaar geworden, hij had dus inderdaad chanse; en een beetje verder, in een afgelegen hoekje lag Bertha Olene, moederziel alleen ?
By the way, chapeau voor Liv en Vic, met al hun kilometers: jong geleerd is oud gedaan, en niets is zo leuk als bewegen in de natuur. Hoop dat ze dat nooit meer afleren.
En de avondwandeling: het zijn zulke avonturen die later voor de mooiste verhalen zorgen.
Rodina inderdaad het geslacht, in dit geval specifiek de Hlavackus die in Sloup woonden, Rodina inderdaad het gezin Pernicova. Mijn CZ homies vermoeden dat Marie senior misschien een Hlavackova kon geweest zijn voor ze met Vincenc Pernica trouwde, en ze dan bij de Hlavacku clan begraven zijn, mogelijk omdat de Pernicas niet zo’n afterlife voorzieningen hadden?
Dat ze dan alsnog het gezin op de grafsteen aangeduid hebben met de familienaam plus suffix van de vrouw is ook niet vanzelfsprekend. Het ruikt hier naar mysterie en intrige.
Goed zo … wij houden van intriges ?
Grotten die het hoogtepunt moeten zijn…is dat niet eerder een dieptepunt ;)
Letterlijk gezien helemaal correct ?