Nu algemeen gekend is dat we liever niet meer aan fysieke kado’s doen wordt het plezant, voor zijn verjaardag kreeg Bjeurn van zijn zussen een kadobon voor een charmeverblijf en … en nu komt het beste … onze kinderen werden dat weekend door hen opgevangen.

We kozen voor een weekend in de regio Mons, in Henegouwen zijn we immers nog niet veel geweest en onze citytrip in Luik was zo plezant dat we ook de andere Waalse steden eens willen bezoeken, een work in progress !!!

Mons is een super gemakkelijke stad om met de auto te bezoeken, met veel gratis parkings nabij het centrum. Je mag wel niet zo loemp doen als wij … zo content zijn dat er net iemand wegrijdt, langs achter de parkeerplaats inrijden terwijl hij langs voren zijn plek verlaat en zo niet merken dat je je op een gehandicaptenplaats hebt geplaceerd. Deze flater wordt als “loempekosten” opgenomen in mijn budgetfile. Enfin, we hebben het niet aan ons hart laten komen toen we de boete onder onze ruitenwisser opmerkten, ik probeerde de filosofie te implementeren “Maak je er niet druk in als je er toch niets aan kan veranderen” en wonderwel lukte dat deze keer. Maar enfin, gratis parkeren dus in Mons.

Zoals meestal gaan wij enkel voor de gratis activiteiten, we gingen een planneke halen bij de toeristische dienst en besloten de aangeduide stadswandeling te lopen.

 

En inderdaad, Mons is een toffe stad …met het mooie stadhuis (niet vergeten het aapje te aaien met je linkerhand als je wat meer voorspoed wil in het leven), met flamboyante trouwers en knappe binnentuin, met het impressionante kunstwerk van Arne Quinze dat gebouwd werd ter ere van Mons culturele hoofdstad 2015, maar al instortte voordat 2015 inging (en nadien weer wederopgebouwd werd) maar het absolute hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk) was het belfort. Dit Belfort staat op een heuvel gebouwd en als je daar boven bent sta je helemaal in het groen en het schoon uitzicht krijg je er nog eens bovenop. Dat is het leuke aan de Waalse steden, ze zijn groen of misschien lijken ze alleen maar groener omdat ze altijd wel een schoon uitzicht hebben om al dat groen te aanschouwen.

Voorts profiteerden we van het zonnige weekend op gezellige terraskes en op het bierfestival dat daar toevallig ook plaatsvond.

Héél charmant was ons hotel misschien niet, maar het personeel was dat zeker wel, iedereen deed ofwel zijn best om Nederlands te spreken en als dat niet goed genoeg naar hun goesting lukte excuseerden ze zich hier uitgebreid voor. Sympathieke mensen in Henegouwen, tot ze in hun auto kruipen toch … want zelfs op het voetpad voelden we ons niet veilig nadat ik daar bijna werd aangereden.

De volgende dag maakten we een wandeling in het natuurgebied Des Hauts-Pays, niet spectaculair maar wel zooo schoon.

… ik waande me met momenten niet meer in België, wat feitelijk aan mij ligt, want ik heb altijd de neiging om te denken dat Vlaanderen representatief voor België is, nl. plat, overbevolkt en volgebouwd. Afsluiten deden we in een bruine kroeg (ik hou zo van bruine kroegen) met nieuwsgierige tooghangers, een caféhond en gratis vleesjes.

Het was weer een schoon weekend … Wallonië smaakt naar meer !!!