Sleutels, boeken van de bib, de keukenschaar, een nieuwe binnenband die je meteen weet liggen.
Een voorraadkast waarvan je weet wat erin staat, dus nooit iets kopen dat je eigenlijk nog bleek te hebben.
Geen kasten waar alles uitvalt en schuiven die niet dicht geraken.
Altijd play-doh in huis, zodat met die play-dohset ook effectief kan gespeeld worden.
Een kruidenrek waar geen kruiden instaan die je niet gebruikt (en waarvan je zelfs geen idee hebt waarin je ze zou moeten gebruiken).
Geen thee in huis waarvan het aroma al jaren geleden is vervlogen.
Een kleerkast waarin enkel je lievelingskleren hangen, geen dingen die niet meer passen of waar je je niet comfortabel in voelt en zeker geen dure miskopen die je steeds beschuldigend aankijken.
Een schoenkast met schoenen die draagbaar zijn, geen hakken die moeten hersteld worden en schoenen die knellen.
Een overzichtelijke handtas.
Nooit meer iets kwijt.
Meer kwaliteit, minder kwantiteit. Geen 6 botte keukenmessen, maar 2 scherpe.
Een huis dat standaard ordelijk is, en zelfs de kinderen ruimen mee op, ze kunnen dat want alles heeft een eigen plek en is gemakkelijk bereikbaar.
Een rommelschuif, die volgens anderen eigenlijk niet rommelig is.
Een archief waar je alles in terugvindt, van dat garantiebewijs tot je EANcode van de elektriciteit.
Puzzels, gezelschapspellen die nog compleet zijn, en een fietslicht dat niet plat is als je het nodig hebt.
Kasten met nog vrije ruimte, schuiven die enkel op de bodem gevuld zijn.
Minder keuzestress.
Een leeg keukentablet.
Stiften en balpennen die effectief schrijven, een tube lijm waarvan de mond niet dichtplakt, batterijen waarvan je zeker bent dat ze vol zijn.
Een diepvries waarin niets voor jaren blijft steken, en een frigo die overzichtelijk is en waarin geen eten bederft.
Kleren en linnengoed dat de kans krijgt om te verslijten alvorens je ze beu bent.
Een huis dat gemakkelijk opruimt en kuist.
Vrije ruimte in de agenda, een avond in de week waarop er echt niets gepland is.
Zoveel geld uitgeven als nodig is, niet zoveel geld uitgeven als er binnenkomt.
Kinderen die minder zagen omdat ze iets willen hebben, en die beseffen dat spullen niet gelukkig maken.
Geen kado’s krijgen waar je niet blij mee bent.
Geen spullen in huis, waarvan je niet weet waarvoor ze dienen.
Een snoepkast met enkel lekkere dingen, geen harde snoepjes die niemand eet en koeken die wak zijn of verkruimeld.
Minder spullen waar meer zorg voor wordt gedragen. Minder spullen, maar je bent er wel blijer mee.
Minder tijd nodig om je klaar te maken, want je moet minder keuzes maken en minder zoeken naar je spullen.
Minder toestellen in huis die stuk gaan, veel ruimte innemen en elektriciteit verbruiken.
Een huis zonder afleiding, een tafel die niet eerst moet worden leeggemaakt worden voor je eraan kan eten.
Kinderen die minder rommel maken, omdat hun rommel sneller opvalt.
Tevredener zijn en minder willen.
In de mogelijkheid zijn om financieel een stapje terug te zetten.
Koekendozen, drinkbussen, haarrekers … die niet verdwijnen.
Geen schaamte voor de status van je huis bij onverwacht bezoek.
Alle voorwerpen in huis worden effectief gebruikt, of maken gelukkig.
Je vergeet niet meer om de spullen die je hebt geleend terug te geven.
In je foto-archief staan enkel de mooie foto’s, geen wazige, dubbels, slechte of groepsfoto’s waarvan je nog moet beslissen op welke iedereen het best staat.
Een overzichtelijke inbox, zonder emails die je onbewust bent vergeet te beantwoorden.
Je bent enkel omringt door mensen die je gelukkiger maken en die je goed over jezelf laten voelen.
Meer overzicht en meer rust in je hoofd.
Ik ben er nog niet helemaal, maar wel al goed op weg. Dit zijn enkele redenen waarom ik volop aan het minimaliseren ben. Een echte minimalist zal ik wel nooit worden, maar ik zie wel heel veel voordelen in de minimalistische levensstijl die ik nastreef.
Leve het minimalism! Ik probeer ook… maar ik vind het echt moeilijk.
Jij inspireert me wel :-)
Dat is ook wel ergens “ne klik maken”
Wauw, deze tekst is steengoed! Ik droom hier ook van. Ik ben ook al even bezig met de realisatie, maar het is niet zo gemakkelijk. Een hamsteraar-man + drie kleine kinderen helpen ook niet :)
Oh neen, dat helpt echt niet. Maar als ik u kan troosten, ik vind wel dat dat besmettelijk is. Bij ons begint iedereen daaromtrent toch op dezelfde lijn te staan.
Bij heel wat dingen moet ik grinniken omdat ze herkenbaar zijn. Ik probeer alvast minder spullen in huis te halen, maar heb nog gigantisch veel werk met het organiseren van de spullen die er al wel zijn en het helpt ook niet echt dat ik de enige in huis ben die zich daar af en toe echt aan stoort ;)
Stapje per stapje hé ;-)
En kritisch zijn tegenover wat binnenkomt
Heel herkenbaar! Mijn groot Aha!-moment kwam met sokken; wanneer er geen enkele propere sok in de kast ligt maar er een hele(!) wasmand staat te wachten tot je de goesting hebt om die uit te sorteren.
Nu, met minder sokken, liggen er meer in de kast.
ik heb dat vooral met kapotten sokken, smijt die dan toch wel ipv die gewoon in de kast te laten liggen en nooit aan te doen omdat daar een gat in zit, of omdat ze altijd afzakken, of gewoon omdat je die niet graag aandoet.
Ok, dat is mijn droom. Maar hoe geraak il daar. Het lijkt me super veel werk om dat te bereiken en zo te houden. Tips? Of moet ik gewoon Marie Kondo lezen?
Ik denk dat je allereerst de klik moet maken, ik zal binnenkort eens wat inspiratie van mij oplijsten (waaronder Marie Kondo, mijn heldin)
Ik dacht even dat je mijn leven aan het beschrijven was. Tot het over het kinderspeelgoed ging ;-)
Na jaren minimaliseren weet ik wel al dat je nooit gedaan hebt met minimaliseren. Af en toe krijg ik de kriebels en voor ik het weet staat er weer een hele hall vol met spullen die weg mogen :-)
Deze zomer heb ik ook mijn digitaal archief weer op punt gezet en heel wat blogideetjes die blijven liggen waren uitgeschreven. Zalig gevoel van ‘volledig mee te zijn’ met het leven en geen ellenlange to do-lijst meer te hebben!
Dat is hé, je kan ook digitale rommel hebben, of rommel in je hoofd, maar daar hoor je nooit iets over.
Met minimaliseren heb je volgens mij ook nooit gedaan, maar het onderhouden vergt wel minder energie. Ik merk gewoon dat ik veel kritischer ben op wat hier binnenkomt.
Loert hier ook niet de drang naar perfectionisme ? Het kwam zomaar in mij op toen ik de lijst las. Ik werd er een beetje zenuwachtig van, al onderschrijf ik het ideaal best wel.
Awel neen, net niet. Wat ik beschrijf is een utopie in de meeste huishoudens en ik begrijp dat je dan denkt aan perfectionisme. Maar het is ook iets wat voortvloeit uit het minimalisme. Als je al alles wat je niet gebruikt, wat stuk is, wat je één, twee of driedubbel hebt, waar je niet van houdt… uit je huis haalt dan brengt dat echt meer rust en orde. Bij mij is dat echt een openbaring geweest toen ik dat besefte. Nu is dat een levenswijze en ik begin daar nu echt de vruchten van te plukken. En dat is besmettelijk … heel het gezin is mee.
Ik ben er mij ook in aan t verdiepen en voorlopig al super content met het resultaat. Enkel die foto mappen…die puilen nog uit.
Ik was aan het denken om al onze foto’s te digitaliseren, ik denk dat ik er dan meer naar zou kijken. Fotoboeken heb ik amper, maar eerder omdat ik nooit goesting heb om die te maken, want ik snap wel dat sommige mensen liever door een fotoalbum bladeren dan via de computer te kijken.
Hier doe ik ook gretig aan mee de laatste jaren (het lijkt maar niet op te houden!), het is alleen niet heel gemakkelijk als je wederhelft een hoarder is :o
Ik ben ook al enkele jaren daarmee bezig, ik denk dat je het resultaat ook niet meteen ziet. Maar het is er wel. Het is niet dat je ineens lege kasten hebt, maar je hebt wel ordelijkere en overzichtelijkere kasten met minder rommel in.
Die rommel is ook een verzameling van jaaaaaren, je kan niet verwachten dat je die plotseling kan wegkrijgen. Maar als je ondertussen ook zorgt dat er minder weer binnenkomt, dan ben je goed bezig.