“It’s about the journey, not the destination”, dat is een quote die ik dikwijls gebruik.

Bij deze trip ging het me vooral om de uitdaging. Ik had nog nooit een solofietstocht gedaan maar ik vond dat altijd wel stoer en ik vroeg me af, kan ik dat wel zo’n fietstocht wel alleen. Als je een fietsreis aanvat met 2 of met meer heeft toch iedereen zijn specialiteit. Zo was op onze Tour d’Europe Bjeurn degene die het fietsherstel werk deed, die kookte, die de route plande en waarop ik rekende om ons te beschermen als we ergens wildkampeerden. Ik citeer Vic “Mama, ik ben er zeker van dat jij ook ergens goed voor bent, maar ik weet nog niet waarvoor.”

Ik was dus benieuwd hoe vlot het me zou afgaan als ik nu ook de volledige verantwoordelijkheid zou hebben voor die dingen. Zou het me goed afgaan en zou het probleemloos gaan of zou ik toch op mijn gebreken stoten.

Nog iets anders dat ik me afvroeg was of ik het wel leuk zou vinden om zo alleen onderweg te zijn, zou ik het niet saai vinden, of zou ik niet eenzaam zijn. Ik kon me alvast niet inbeelden dat ik last zou hebben van eenzaamheid, maar dat is natuurlijk ook omdat ik bijna nooit alleen ben. 

Wel … de trip was in elk opzicht geslaagd. Ja, ik ben zelfstandig genoeg om zo een solotocht te doen en alles ging me verbazend vlot af. De hellingen waren zwaar maar niet onoverkomelijk, ik sliep wat minder diep tijdens het wildkamperen, maar ik denk dat het normaal is dat er tenminste iemand op waakstand slaapt in zo’n geval. Ik miste Bjeurn wel op een bepaald moment om mijn fiets mee te duwen op een steile onverharde helling in het bos, maar ook daar raakte ik uiteindelijk boven en was het niet gelukt dan had ik gewoon mijn route aangepast. 

Ik vond het ook echt plezant om eens de loner uit te hangen, te kunnen pauzeren wanneer ik wilde, een boek te lezen, te eten waar ik goesting in had, ….. Niet dat dat allemaal zo’n spectaculaire zaken waren die ik deed of at, maar in ons leven houden we al zoveel rekening met anderen dat het wel eens een bevrijdend gevoel is om dat niet te moeten doen.

Al moet ik toegeven dat ik ook veel had aan Bjeurn die thuis zat te supporteren en die me deze ervaring helemaal gunde.

Nog een kleine evaluatie

  • In totaal reed ik 280km met meer dan 2000 hoogtemeters. De eerste dag reed ik 108 km en eigenlijk vind ik dat net te ver omdat er dan weinig tijd overblijft voor de rustpauzes, 80 à 100 km vind ik voor mij feitelijk ideaal (afhankelijk van de moeilijkheid van de route).
  • Mijn route stelde ik samen met afstandmeten.nl en ik zou hem zo opnieuw doen. Al ga ik volgende keer eens proberen te plannen met komoot.com want dat schijnt ook zeer handig te zijn.
  • Mijn garmin touring Edge liet me regelmatig in de steek, maar ik vermoed dat dit lag een een slecht routekaartje dat ik erop had geïnstalleerd. Ik ben nog steeds zeer tevreden van mijn garmin al schijnt de Wahoo Elemnt ook zeer handig te zijn (en leesbaarder bij fel zonlicht)
  • Ik was tevreden over mijn paklijst, al maakte ik enkele kleine foutjes, ik had minder kleding kunnen meenemen maar meer technische kledij (merino of sneldrogende zaken ipv katoenen T-shirts) en ik was uiteindelijk héél content dat ik besloten had om een extra fietszak mee te nemen, zodat ik niet altijd moest proppen in mijn zakken. Vooral als je gaat winkelen is wat extra ruimte wel handig.
  • Ik denk dat ik echt geen aanleg heb voor zadelpijn, want ik reed 280km op een onbekend zadel en ik ben daar niet voor gestraft.
  • Het 2 persoonstentje is comfortabel voor 1 persoon maar lijkt me klein voor 2 personen. Hoewel de tent vrij hoog is voor een trekkerstent kon ik net niet helemaal rechtop zitten, voor mij mocht ze net 5cm hoger zijn, oftewel een heel pak lager maar dan ook een héél pak lichter.
  • Mijn powerbank heb ik niet gebruikt en feitelijk de zonnepanelen ook amper (want er was niet zoveel zon), ik laadde mijn gsm ofwel op op de campings en ook aan de oplader aan de dynamo, ik was daar trouwens zeer content van (al moet je daarvoor wel 15km/u rijden, een dag met veel hoogtemeters is dus niet zo geschikt om op te laden). Toch zou ik volgende keer de powerbank toch meenemen want gemoedsrust is ook belangrijk, wat zou ik immers doen zonder mijn telefoon … geen foto’s en geen verhaal.
  • Ik plan (ooit eens) een reviewpagina te maken van al mijn gear, want ik vind dat ook plezant om te kijken bij anderen wat ze gebruiken en waar ze content van zijn, of wat de nadelen zijn. Er gaat niets boven eerlijke reviews!!!
  • Wat ik stiekem leuk vind aan reisjes als deze, is dat ze bijna niks kosten (eens je het materiaal hebt natuurlijk). Ik gaf €52 uit … tot we in Keulen aankwamen!!!  En daar gingen we 2 keer eten en gebruikten we het openbaar vervoer en klokten we uiteindelijk af op €250.
  • Een solofietsreis is zeker voor herhaling vatbaar, het is een plezante extra maar geen must. Voor wie eraan zou twijfelen … de gezinsvakanties zijn voor mij nog altijd het belangrijkste.