Afstand 73km – Hoogtemeters 303 – overnachting camping Heider Bergsee te Brühl
“Wat doe je zo ’s avonds” vroeg Bjeurn, wel ten eerste doe ik alles op het gemak, zo maakte ik gisteren mijn eten, dronk ik een koffie of 2, typte ik mijn verslag, maakte ik water warm om me te wassen en terug wat op te warmen (want ik was helemaal doorweekt door de regen) en dan kroop ik in mijn slaapzak en las ik een doktersromanneke helemaal uit. Zalig … ik heb daar ontzettend van genoten, en terwijl was ik heel dankbaar voor mijn geweldige slaapplaats. Een tent opzetten in lang nat gras en daar de hele avond in vertoeven dat leek me nu niet zo aanlokkelijk.
Hoewel ik snel in slaap viel heb ik niet heel goed geslapen, ik was immers in waakstand.
Zo stond ik ook al om iets voor 7 op, ontbijtte en was ik om iets na 8 al terug op trot.
De rit van vandaag was zalig …. vol welverdiende bergaffen. Eerst was er de Vennbahn (knap, spijtig dat ik er maar 20km langs moest),en dan passeerde ik langs de Eifel, ik waande me bij momenten in de bossen van Noorwegen, ik spotte trouwens weer een reetje, jeuj. De Eifel is echt wel héél knap, ik snap nu waarom iedereen daar zo lyrisch over is, tijd om daar eens een wandeltrip te doen.
Ik zag trouwens een tof kapelleke in een rotswand, wie oh wie zorgt voor het brandend houden van die kaarsjes vraag ik me af.
Ik kwam onderweg trouwens nog veel schuilhutten tegen, allemaal met een kruisje (zonder Jezus eraan) in.
De rest van de route was landelijk en ook ferm. Al twijfelde ik over sommige wegen of het wel de bedoeling was dat hier gefietst werd. Lange grassen fietsen immers niet zo goed, zeker niet met een fiets die eigenlijk te groot is en ambetante pedalen heeft (langs ene kant klikpedalen)
Ik had 2 opties, direct doorfietsen naar Keulen of nog een camping onderweg zoeken. Vermits ik wel van afwisseling houd werd het een luie dag en een extra camping op 20km van Keulen. Een toffe camping feitelijk (en ik heb een hekel aan de meeste campings), in een natuuurgebied, met meer en strand, zalige douches, picknickbanken en een bar.
Ik heb trouwens weer een super associale dag, ik heb enkel nog maar goededag gezegd aan de passanten , mijn camping geregeld, een pintje besteld en gebeld met het thuisfront. Ik vind dat wel plezant, zo wat de loner uithangen. Al zal ik wel heel blij zijn om morgen Vic, Liv en Bjeurn weer in mijn armen te sluiten, althans totdat die 2 charels elkaar weer in de haren vliegen.
Ik krijg helemaal zin om eindelijk ook eens een solofietstocht te gaan doen! Ik zou niet gerust slapen, denk ik, alleen in een schuilhut. En ik was eerder dit jaar ook voor het eerst in de Eifel, zo mooi daar inderdaad!
Ik denk dat je altijd in waakstand slaapt als je wildkampeert, al voelde ik me wel veilig
had je nooit schrik dat iemand met je fiets aan de haal ging ’s nachts? Daar zou ik letterlijk van wakker liggen :-D
Neen, ik ben nogal een gerust persoon en mijn geloof in de goedheid van de mens is nog steeds niet verdwenen.