“Vous êtes courageux”, riep iemand ons toe, toen we in de regen en vol modder voorbij fietsten.

Wel ja … dat vond ik ook, dat we moedig waren. Misschien wel overmoedig. Alhoewel dat ik ook vind dat je op voorhand nooit teveel moet piekeren en nadenken. Want anders doe je niets en een DNF (did not finish) is minder erg dan een DNS (did not start).

Het plan was om de 365km af te leggen in 6 (eigenlijk 5,5 dagen). En 60km per dag lijkt ook niet veel. Buiten dat het mountainbikeparcours is en dat de omstandigheden allesbehalve ideaal zijn (regen, doornatte ondergrond met veel modder en geulen gevormd door regenwater).

Vanmorgen was er al de eerste lessons learned (die Bjeurn gelukkig al wist). De tent als laatste inpakken. We hadden vroeg kunnen vertrekken maar verkozen toch wijslijk om de eerste regenpieken in de tent door te brengen.

Na 5km fietsen wist ik al … ons plan van 60km per dag gaat lange dagen opleveren. En op 12km zeiden Bjeurn en ik tegen elkaar “we hebben precies al genoeg belevenissen voor een hele dag”. Die belevenissen waren dan schuilen, natte voeten door de plassen, modder, duwen van de fiets wegens steile weg en moeilijk befietsbare ondergrond.

Ik moet zeggen dat ik nog moeilijk kon genieten met de gedachte dat we nog tot in Liège wilden geraken, maar dat de kilometers zo traag voorbij tikten.

Plannen zijn er om te veranderen en dat doen we dan ook. Morgen gaan we verder, maar we zien gewoon hoe ver we geraken. Genieten staat voorop, en als we net als vandaag maar 48 km ver geraken, dan is dat ook zo.

Na die beslissing ging het fietsen beter. Het was ook droger, en dat is ook beter voor de moraal. En ondanks dat ik op een bepaald moment gevallen ben en ondersteboven ben beland onder mijn fiets (zonder veel erg), kon ik alles weer wat beter hebben.

Uiteindelijk zijn we in Esneux beland. Een prachtig dorp, jammer genoeg ook enorm gehavend door de overstromingen. De kamping van Esneux was volledig vernield, alle draadafsluitingen hingen vol met bladeren en vuil, mazoutketels lagen in de kant, auto’s hingen in de struiken, bakken bier lagen overal en de Ourthe stonk naar mazout. Hallucinant.

In Esneux vonden we gelukkig nog een fietsenmaker die Bjeurn zijn maandagfiets wat kon oplappen. En dat was vandaag voor de 2e keer dat een fietsenmaker me vertelde dat hij de Ardennes Arbalete onder normale omstandigheden had gereden, en dat het toen al behoorlijk pittig was. Bedankt daarvoor, dat doet deugd te weten dat het niet enkel aan mij ligt.

Uiteindelijk slapen we hier in een airBNB. En dat doet ook wel deugd … zeker de douche.

Benieuwd wat morgen brengt.

Statistieken van de dag: 48km, 841 hoogtemeters en Érezée tot Esneux, van 9u40 tot 16u (met goeie lunch onderweg in de plaatselijke horeca van Ferière)