De traditie zegt, dat als de kinderen samen op kamp gaan, dat wij onder ons iets tof doen. Zo was er een fietsweekend in de Voerstreek en een deel van de Eislek trail. Deze keer namen we geen genoegen meer met een weekend, maar wordt het een week.
Liv ging ons niet missen op scoutskamp, zei ze. Ik geloof haar en ben er blij om. De kinderen die mij niet missen, die mis ik ook niet. Ik ben gewoon content dat het sowieso tof wordt. Vic ga ik iets meer missen.
Ons plan deze week is de Ardennes Arbalete. Een gravel/ mountainbiketocht van 365 km. Dit al bikepackend, en met tent. Al plannen we ook wel in B&B en consoorten te slapen.
Ik moet zeggen dat (hoewel deze Ardennes Arbalete al lang op mijn bucketlist stond), ik toch wat twijfels had.
Ten eerste is er net een zondvloed geweest, is het wel gepast om hier wat te gaan rondfietsen? Ten tweede , het is hier net een zondvloed geweest, hoe ligt het traject erbij. Ten derde, heel de week regen voorspeld. Gaan er er nog van kunnen genieten. En ook, ik ben geen technisch fietser, ik ben feitelijk een graveler op een mountainbike en ik heb een hekel aan modder en technisch parcours.
De gevolgen van de zondvloed waren niet te negeren. Muren weggespoeld, delen straat weggevaagd, riolering op veel plaatsen open, aan de bedding van de rivier veel plastiek en ander afval. Een beetje confronterend, ik had gedacht dat de schade allemaal veel lokaler was.
We waren onze fietsen nog maar van het bagagerek aan het tillen en we kwamen al een eerste medebikepacker tegen. Hij was naast sympathiek vooral heel hongerig en op zoek maar eten. We boden hem peperkoek aan en het leek te smaken. Ik ben blij dat er nu minder voor mij is. Gene fan hier. Statistisch gezien rijden er veel mensen deze mountainbiketocht, als we na 2 min al iemand tegenkomen. Deze hongerige Fransman was echter de enige vandaag.
De route was gevarieerd, bos, platte band, grote baan, gravel, kettingbreuk, ford (rivier die over de weg stroomt).
Statistisch gezien is het niet ok, als we op 40km al 2 keer fietspech hebben. Gelukkig fixt McGyver dat wel.
Bikepacking is zo licht mogelijk pakken en alles mee op de fiets zonder fietszakken op de bagagedrager.
Dat we dit zo konden doen, is vooral Bjeurn zijn verdienste. Met een trekkingrugzak op de rug, kregen we de tent, kook- en slaapgerief net mee.
Ondanks de weersvoorspellingen hadden we een prachtige fietsdag en avond. Geen druppel regen. Het perfecte weer om te wildkamperen (gaan we zeker niet altijd doen, maar nu was het gewoon zonde geweest om er niet van de profiteren).
Na een nog pittige klim hebben we het ideale plekje gevonden. Ver van alles en super stil. Ons avondmaal was een feestmaal met chips en bier, …. En we hebben het nu nog eens getest en inderdaad. De zakjes van Knor zijn een volwaardig alternatief voor vriesdroogmaaltijden. Gewoon kokend water in het zakje kappen en 10 minuten wachten. Niet enkel veel goedkoper dan een vriesdroogmaaltijd. Maar ook in bijna elke plaatselijke winkel te vinden.
Tijdens de avondwandeling konden we nog een zwijn spotten. Dat is toch nog net iets specialer dan een hert of ree, dus ik kan weer content mijn bed in.
Ondanks mijn bedenkingen op voorhand al 1 geslaagde dag achter de rug.
Statistieken: van Ambly tot Érezéé 40km, 902 hoogtemeters , gefietst van 14u20 tot 19u30, wildkamperen!
chapeau, het zou niet voor mij zijn
Ik zou het ook niet aanraden aan de meeste mensen. Het mountainbike was wat te stevig voor mij. Al de rest was heerlijk.