Het huttenleven begint vroeg. Om 6u30 ging de wekker (terwijl op vakantie 8u30 eerder ons uur is). Om 7u zaten we aan het ontbijt en iets na 8 waren we al begonnen aan de dagtocht. Een tocht boven de boomgrens.

Initieel had Bjeurn iets heel ambitieus gepland naar de top van de Grosser Krottenkopf maar vermits we  zagen dat het al 5u wandelen was tot daar, besloten we maar een alternatief te kiezen. 3 bergtoppen, minder hoogtemeters, maar soms toch ook weer technisch parcours. Ik was blij met mijn wandelstokken, maar soms ging ik ook gewoon liever langs mijn gat naar beneden.

Dat de weersomstandigheden in de bergen snel kunnen keren, dat bleek nog maar eens. Ontbijten deden we ’s morgens in het zonneke, bij de start van de wandeling had ik het al te warm. En ineens, nadat we de hoogste top bereikt hadden kwamen de donkere wolken eraan, samen met regen en enkele donderslagen.

Wij meteen nat en koud en de paadjes glad.

Op zo’n momenten ben ik geen fan van de bergen. Ik heb dan meteen scenario’s in mijn hoofd dat we elkaar in de mist kwijt geraken en van het pad geraken. Wat niet zo onrealistisch zou zijn, want zelfs in goede weersomstandigheden is het pad niet altijd even gemakkelijk te vinden. Ik troostte mezelf dat het al niet onweerde, maar toen hoorden we enkele donders. En wij stonden door op de 2e bergtop aan het kruis (volgens mij een ideale bliksemvanger).

Gelukkig was het even snel weer over, en met het onweer en de regen verdwenen ook de doemgedachten.

We kwamen tegen onderweg

  • Veel raven (in België zeer zeldzaam, hier niet)
  • Veel schapenkuddes
  • Enkele marmotten, met bijhorend gekrijs
  • Waterpiepers. Naamsgewijs leek het me vreemd, maar die vogels leven blijkbaar in de Alpen, en ’s zomers boven de boomgrens. ’s winters lager aan het water. En onze vogel piepte inderdaad.
  • Een matkop (vogeltje)
  • Een dood schaapje met een wonde, dat er gisteren nog niet lag
  • Een notenkraker (vogel), die we jammer genoeg enkel hoorden
  • Een havik (denken we) en een nog grotere roofvogel die we niet gedetermineerd kregen. Die vogels cirkelden rond een bergtop waar een schaap en haar lammetje stonden, ver verwijderd van de rest van hun kudde, en volgens ons ten dode opgeschreven.
  • Biddende torenvalken
  • Een museumhut, met een luik waar je bier kon nemen (en een centje achterlaten).

Terug aan de hut gekomen was er veel minder volk dan gisteren. Blijkbaar waren er door het slechte weer heel wat annulaties gekomen.

Tijdens onze avondwandeling slaagden we er eindelijk in om nog wat hertjes te spotten … Met gewei. Wij blij !!!

Wandeling: start Bernardseckhutte, lechtaler panoramaweg, top Strahlkopf (2380), rond de Rothorn, Jochelspitze (2226), bergheu museum, Lachenkopf (1945), Alpenrosensteig, Bernardseckhutte.

Goed voor 11km en 851 hoogtemeters

Hulp bij vogels:

  • Merlin Bird Id (de beste app om vogelgeluiden te herkennen),
  • de app “Vogels Van Nederland en België”. Waar veel van bovenstaande vogels ook in beschreven staan.