Ik merk dat Bjeurn de bergen mist, maar ikzelf zie wel de voordelen.

Ik deel niet persé die ‘bergtoppendrang’ van Bjeurn. Maar het is niet omdat we onder de boomgrens zitten, dat we geen bergtoppen kunnen doen. De tocht ernaartoe is misschien wel aangenamer, want bomen zorgen voor schaduw, en dat was op deze zonnige dag wel aangenaam.

Onder de boomgrens is er ook meer leven, vandaag vertaalde zich dat in roofvogels. Veel torenvalken, buizerds en rode wouwen.

Het hoogtepunt was toen een rode wouw vlak boven ons hoofd kwam cirkelen. We hadden geen verrekijker nodig om alle details te zien. Ik ben er redelijk zeker van dat die vogel interesse had in Juno. Al houden ze het normaalgezien bij konijnen en kleinere dieren. Toch denk ik dat het beest graag eens de aanval had ingezet. Juno maar goed in het oog houden dus.

Dit resulteerde toch weer in 850 hoogtemeters. Elke keer dat we denken het kalm aan te doen, slagen we er toch niet helemaal in. 

De dag eindigen deden we met een suptoertje en een BBQ.

En ik slaagde er ook in om mijn boek uit te lezen. “One day”, van de Netflix serie die ik niet zag. Het boek is alvast een aanrader.

Onze kamping heeft vreselijk slecht internet. Slechte wifi, wat begrijpelijk is. Maar ook de mobiele data heeft amper ontvangst. Lastig, voor de verslagen en het plannen. Maar wel interessant om wat meer tot lezen toe te komen.