Uitdaging n°2: De wedstijd
Vrijdag was het tijd voor een wedstrijd, de energizer night run, deze keer niet met ‘De Leuke Bende’ (onze familie loopclub, die we dringend eens nieuw leven moeten inblazen … maar dat komt wel als mijn zusje eind deze maand terugkomt van haar 13-maand durende wereldreis) maar met de loopclub (waarvan ik de naam nog steeds niet goed over mijn lippen krijg).
Ik had in deze wedstrijd ongelooflijk veel goesting … en terecht zo bleek. Ik vond de €18 inschrijvingsgeld vrij duur, maar er was wel een koplampje bij en een loopT-shirt die zelfs schoon was. Geen katoenen lomp geval, maar een echt loopTshirt met -verschiet niet- damesmodel !!!! Goei punten daarvoor.
De night run is geen wedstrijd om een goeie tijd te halen, dat was me al snel duidelijk. We startten vrij vanachter en ik heb echt de hele tijd volk moeten inhalen, in de kant moeten lopen, moeten slalommen (want ik had wel goei benen, dus ik ging ervoor). Uiteindelijk klokte ik op 56min af (een dikke 10km/u .. maar ’t voelde sneller).
Het parcours was tof (ondanks, misschien toch net iets teveel volk). Je zag de lichtstroom van de lopers voor, achter, naast je (feitelijk overal, want we hebben waarschijnlijk elk paadje van ’t rivereinhof gelopen), op bepaalde punten stonden vuurspuwers, bellenblazers en de seingevers waren verkleed.
Kortom … de loop is nen aanrader, misschien niet voor elk jaar, maar je moet hem eens gelopen hebben.
Ondertussen twijfel ik nog steeds of ik me zou inschrijven voor de gladiatorrun, een loopwedstrijd van een 10tal kilometer met 25 hindernissen (ja lap, nu ik het opnieuw lees zie ik dat het 25 hindernissen zijn ipv de 11 die ik dacht). In elk geval, ’t is een uitdaging die op de site als volgt wordt omschreven “Waarschuw je baas dat je er maandag niet zal zijn maar er dinsdag als een herborene zal staan”.
In elk geval, moest iemand me hierbij willen vergezellen … geef maar een seintje.
De 20 uitdagingen op een rij !!!
- Laat je eens ergens droppen (en loop naar huis)
- Loop eens bij wijze van transport (in plaats van de auto of de fiets te nemen)
- Doe het eens elders (op vakantie, op trip, alleszins op verplaatsing en niet thuis)
- Jog eens met een andere partner
- Ga alleen lopen
- Ren met een groep
- Doe iets nuttigs onderweg (een brief posten, …. )
- Duik in de kaarten (al dan niet digitaal) en bereid een nieuwe route voor
- Improviseer en sla wat weggetjes in die je niet kent (en zorg dat je tijd hebt)
- Ga lopen om je slecht humeur te verjagen
- Neem geen muziek mee
- Probeer een sessie interval
- Ga ook eens als het vriest
- Loop een keer door de regen
Neem deel aan een loopwedstrijd- Vertrek als je helemaal geen goesting hebt (en voel het verschil als je terugkomt)
- Lees een boek over lopen
- Sta vroeger op om te gaan lopen
Beloon jezelf met een loopkado (zoals in nieuwe schoenen / sporttracker / loopkleding / …. )- Train binnen op de loopband
20 uitdagingen op het lopen boeiend te houden
Met wat zou jij beginnen als je deze 20 uitdagingen voorgeschoteld kreeg? Ik koos alvast voor nr. 19 en ik beloonde mezelf met een paar nieuwe loopschoenen.
’t was nodig, lopen ging immers even niet meer vermits ik weer geblesseerd ben (de schenen blijven mijn gevoelig puntje, al meer dan 10 jaar latent chronisch scheenbeenvliesontstekinglijdster).
Vermits mijn schoenen ook weer tegen de 1000km gingen, was een nieuw paar eigenlijk niet decadent. Wat wel decadent is, is dat ik zoveel geld geef aan zo’n afgrijselijke schoenen.
Terwijl al die dames in de winkel uit roze, flashy blauwe of zwarte schoenen konden kiezen, was ik veroordeeld tot mijn lelijke Brooks (addiction 10), die al minstens even lelijk zijn dan mijn vorige Ariels.
Maar misschien herken je de echte loopsters wel aan hun lelijke schoenen, want NOG belangrijker dan schoonheid is natuurlijk dat een schoen geschikt voor je is.
In elk geval, na een loopstop van 1,5 week (betrekkelijk weinig want ik begin achter te lopen op het schema voor 1000km in 2012) ben ik terug op ’t gemakske begonnen en de schenen lijken terug in orde.
Vanavond ga ik voor uitdaging nummer 15, nl. de loopwedstrijd. En dan nog een specialeke, in den donker, met een lampje op het hoofd … de energizer night run.
De 20 uitdagingen op een rij !!!
- Laat je eens ergens droppen (en loop naar huis)
- Loop eens bij wijze van transport (in plaats van de auto of de fiets te nemen)
- Doe het eens elders (op vakantie, op trip, alleszins op verplaatsing en niet thuis)
- Jog eens met een andere partner
- Ga alleen lopen
- Ren met een groep
- Doe iets nuttigs onderweg (een brief posten, …. )
- Duik in de kaarten (al dan niet digitaal) en bereid een nieuwe route voor
- Improviseer en sla wat weggetjes in die je niet kent (en zorg dat je tijd hebt)
- Ga lopen om je slecht humeur te verjagen
- Neem geen muziek mee
- Probeer een sessie interval
- Ga ook eens als het vriest
- Loop een keer door de regen
- Neem deel aan een loopwedstrijd
- Vertrek als je helemaal geen goesting hebt (en voel het verschil als je terugkomt)
- Lees een boek over lopen
- Sta vroeger op om te gaan lopen
Beloon jezelf met een loopkado (zoals in nieuwe schoenen / sporttracker / loopkleding / …. )- Train binnen op de loopband
Soap
Eerst ging ze trouwen met Jelle, wel een hele vakantie lang … en ze gingen 4kindjes krijgen… Lili, Aurélie, Jonathan en Jelle Jr. Tot het schooljaar weer begon en Jelle die trouwplannen precies niet zag zitten.
Zwaar was ze precies niet onder den indruk want even na de melding van de break-up vroeg ze mij plechtig of ik met haar wou trouwen. Natuurlijk zei ik … JAAAA, tenminste als ze dan nog wou als ze 18 was.
Direct begon we te plannen, als we getrouwd waren gingen we verhuizen naar Mechelen en als de kinderen groter waren dan trokken we terug naar Zemst. Constant bezig over de trouwring die ik voor haar moest kopen en hoeveel kinderen we wel niet gingen pakken (geen wonder dat Jelle dit allemaal nog niet zag zitten op de leeftijd van 5)
Tot ik de moed vond om haar droom in diggelen te slaan en te zeggen dat ik geen kindjes meer wou.
De volgende dag was het al Kobe dat de klok sloeg.
Ik was genadeloos aan de kant gezet …”Ah ja mama, want gij wilt toch geen kindjes meer”.
Liv en Kobe gaan trouwen, in een kasteel worden en koning en koningin worden. Zij zal dan koninginehapjes eten, en Kobe koninghapjes.
En als wij dan bij haar op bezoek komen mogen we haar niet meer Liv noemen, maar wenst ze met “Majesteit” aangesproken te worden.
Wat een soap … “days of our Lives” is er niets tegen!
Oh ja … en ze gaan in het kasteel ook op een ‘kroon’ zitten
Initiatie fietsvakantie
Dit weekend mochten we proeven van een initiatie fietsvakantie door gevorderden (lees … we mochten een weekendje mee met een koppel dat dit wel meer deed).
Voor ons was ’t de eerste keer, dus eigenlijk best wel spannend. Ten eerste “het was de eerste keer”, ten tweede hadden we wat schrik dat onze kinders het maar niets zouden vinden en ten derde kenden we het andere koppel eigenlijk helemaal niet goed.
Buiten de route*bleek alles echter super goed mee te vallen. Het weer was prachtig, het gezelschap was super, tussen de kinders klikte het, de trekkershutten (die wij als eerste hebben bezet … en bijgevolg altijd voorrang krijgen op de rest) in het prachtige domein van Huizingen waren zeer in orde (enkele kinderziekten zoals een koude douche deden daar niet aan af) en fietsen is eigenlijk ook gewoon héél leuk.
Wat de kinders betreft, was ik mis met mijn prognose… ik voorspelde dat na 2km de vraag zou vallen “zijn we er bijna?”, maar neen … ’t was pas na 4,5km. Ze vonden het dus leuker dan ik verwachtte. (maar ze deden ook wel meer dingen die ik niet verwachtte … slapen in de fietskar bv)
De eerste dag legden we 67km af en de volgende klokten we af op 54km. Dat bleek zeker genoeg, maar niet overdreven.
Ook had ik de eerste keer spijt van de aankoop van mijn nieuwe fiets. Dit is echter echt een zware stadsfiets, maar op de hellingen minder geschikt. Op den Alsemberg bv. kreeg ik mijn wiel amper rond getrapt.
Ondertussen droom ik al van een fietsvakantie** op het vlakke (of met een andere fiets)… en onthoud ik de lessons learned.
- een lekkende drinkbus in een waterdichte fietszak is niet zo praktisch
- goed trekgerief (waterdichte grote fietszakken vanvoor, vanachter, op ’t bagagerek) is toch wel handig …
- plaats sparen (kleine slaapzakken, speciale superabsorberende kleine handdoeken, …)
- Bespaar niet op een lange broek voor ’s avonds
- Handig onderweg … WCpapier, vochtige doekjes, schotelvod, een mes om bokes te smeren
- neem ook de zwembandjes mee (bespaart stress in het zwembad)
- zorg dat je man in goei conditie is
We hadden dus zeer goed weer
lekker lui in de kar … let ook op het feit dat je 2 paar schoenen in de kar ziet (dit bedoel ik dus met “zorg dat je man in goei conditie is”)
Mijn kinders hebben trouwens wel fotografisch talent
Ambetant
en zeker met karrekes
Ziet ze gaan
onverwacht bezoekje aan de ’tuin der onlusten’
*de route was niet zo pittoresk als gedacht (denk aan “kilometers Woluwelaan”), gevaarlijk op sommige punten (veel verkeer) en volgens mij de laatste jaren helemaal niet meer herzien (denk aan “de Brusselse ring moeten oversteken over de baan, terwijl er ondertussen een schone nieuwe fietsersbrug over de ring geplaatst is”). Eigenlijk zou de route beter ofwel eens aangepast worden, ofwel samen met de gordel verdwijnen.
**tips altijd welkom
Online shoppen
Tegenwoordig kopen wij zowat alles online, de boodschappen gaan met de collect and go en fietsmateriaal, autostoelen, elektronica (TV, gsm’s, …), babykadotjes, stofkes, …. dat bestellen wij allemaal via ’t net. Je moet je zetel niet uit, kan gemakkelijk de reviews erbij nemen, hebt veel keuze en met een beetje chance staat het 2 dagen later voor je deur.
Enkel aan kleding heb ik me nog niet gewaagd, tot ik zondag de T-shirts van Bjeurn aan ’t strijken was. Allemaal dit slag T-shirts, geen vorm meer, kleine gaatjes in, … die eigenlijk al lang hadden moeten worden weggesmeten geweest zijn (wat een zin)
Maar wegsmijten was geen optie, want als ik echt grote kuis zou doen in de kast, zou er niet veel meer overblijven. En vermits wij liever een week congé plannen om ons huis te schilderen dan een dag om te gaan shoppen postte ik volgende status op facebook “Kent iemand een online winkel met toffe mannenT-shirts?”
Enkele minuten later kwamen de eerste reacties binnen, en dezelfde avond nog ging onze eerste bestelling buiten. Allemaal goed en wel, maar met nen T-shirt kan je eigenlijk niet veel mis doen, en als hij echt niet zou passen, dan vullen we er onze kadotjeskast mee.
De tip kwam van mijn schoonzusje (feitelijk de vriendin van mijn broer maar da’s zo goed als). Heb je nog nooit van Zalando gehoord? (blijkbaar bekend van de reclame die altijd op facebook verschijnt, en van de reclamespot met de gil ….maar dat heb ik blijkbaar allemaal gemist)
En inderdaad, Zalando lijkt me de moeite en het feit dat je geen verzendkosten hebt (noch voor ontvangen, nog voor terugsturen) maakt het helemaal compleet, want anders denk ik niet dat ik me hieraan zou wagen. En wat rondsurfen leerde me ook dat je 10% korting krijgt bij het inschrijven op de nieuwsbrief (waarop ik me dan wel weer direct zal uitschrijven … want ‘getting things done’ heeft me verplicht om unsubscribe te doen op mails die ik toch niet ga lezen)
In elk geval ben ik de site al rustig aan ’t afschuimen (zoals je ziet … zelfs loopkleedjes worden verkocht, jeuj) … *wordt ongetwijfeld vervolgd*
Niet schoon
Ik vind het feitelijk niet schoon van jullie dat jullie geen interesse tonen in mijn nieuwe sportieve uitdaging voor 2013, die ik in de vorige blogpost aankondigde.
Maar binnenkort onthul ik ze toch … voila !!!!
20 uitdagingen om het lopen boeiend te houden
Bijna 700km op de teller dit jaar, nog 300 te gaan als ik mijn doel “1000km in 2012” wil halen. En het zou nu wel zonde zijn, nu ik zo mooi op schema zit, om dit te laten schieten.
Maar toch … de motivatie altijd even hoog houden is niet gemakkelijk.
Blessures, planningsproblemen, … doen me soms de goesting ontnemen, maar geen tijd is zever. ’t is vooral geen motivatie of andere prioriteiten die de echte redenen zijn van slabakken !!!
En om de motivatie wat op te drijven … ziehier 20 uitdagingen (de één al moeilijker dan de ander, maar geen één onmogelijk) die allemaal moeten worden afgevinkt (en combineren mag niet).
Maar er is geen deadline (… want ik ben hier niet op ’t werk, ’t moet plezant blijven), al zou het wel handig zijn als ik tegen eind 2012 deze lijst heb voltooid, want in 2013 ligt de nadruk niet zozeer meer op lopen alleen, want dan volgt een nieuwe sportieve uitdaging.
U bent altijd welkom om mee te doen en ook terug wat meer in uw loopschoenen te springen !!!
Maar onthoud vooral dit ” ’t zijn niet het aantal kilometers die tellen, ’t is ’t plezier dat je eraan beleeft dat je tot een echte loper maakt”
- Laat je eens ergens droppen (en loop naar huis)
- Loop eens bij wijze van transport (in plaats van de auto of de fiets te nemen)
- Doe het eens elders (op vakantie, op trip, alleszins op verplaatsing en niet thuis)
- Jog eens met een andere partner
- Ga alleen lopen
- Ren met een groep
- Doe iets nuttigs onderweg (een brief posten, …. )
- Duik in de kaarten (al dan niet digitaal) en bereid een nieuwe route voor
- Improviseer en sla wat weggetjes in die je niet kent (en zorg dat je tijd hebt)
- Ga lopen om je slecht humeur te verjagen
- Neem geen muziek mee
- Probeer een sessie interval
- Ga ook eens als het vriest
- Loop een keer door de regen
- Neem deel aan een loopwedstrijd
- Vertrek als je helemaal geen goesting hebt (en voel het verschil als je terugkomt)
- Lees een boek over lopen
- Sta vroeger op om te gaan lopen
- Beloon jezelf met een loopkado (zoals in nieuwe schoenen / sporttracker / loopkleding / …. )
- Train binnen op de loopband
Als 5 jaar
Al 5 jaar
… kan ik niet meer uitslapen
… ben ik niet meer onbezonnen en zorgeloos
… ben ik aan het plannen en puzzelen
… zucht ik dat het ‘druk’ is
… ben ik altijd (zelfs in mijn slaap) alert voor het woord ‘mamaaaaa’ en kindergehuil
Al 5 jaar
… zie ik een ander liever als mezelf
… ken ik dat gevoel “héél de dag genieten van iets grappigs of liefs, dat ze deed of zei”
… is haar lach het mooiste geluid dat bestaat !!!
Een gelukkige verjaardag … mijn lieve meid !!!
Lili heeft het gebouw verlaten
De hondenfase duurde net iets langer als ik had gedacht … een héle maand … astemblieft.
Maar de hondenfase eindigde ook iets bruusker als ik had verwacht, nl op 26 augustus, de dag van haar verjaardagsfeest toen ze van haar peter dit hondje kreeg (met bijhorende leiband, mandje en haarspeldjes).
Onze nieuwe huisgenoot kan dansen en blaffen en nadat ze enkele keren van naam veranderde heeft Liv haar nu definitief tot “Prinses” gedoopt.
Ik kan het genoegen van mijn dochter enkel maar ultraschattig en hartveroverend vinden!!!
Zo’n wit klein speelgoedhondje … was dat immers niet ieders ultieme meisjesdroom? (alvast destijds toch van mij, maar ik heb dat nooit gekregen, in tegenstelling tot mijn nichtje Eva)
En nu is de fixatie op ‘Prinses’ gericht.
’s morgens moet ik met ‘Prinses’ naar ’t werk vertrekken om ’s avonds met ‘Prinses’ onder mijn arm, de dochter van het brandweerkamp op te halen, om dan van alle begeleiders te horen “is dat je hondje waarover je vertelde?”
(Maar gelieve Liv niet te verklappen dat ik haar Prinses in mijn warme auto achterlaat in plaats van op mijn buro te zetten om bij mijn collega’s te showen, zoals me gevraagd was).
Lili heeft het gebouw verlaten. Welkom prinses!!!
Knooppunt
We proberen er een traditie van de maken om met de fiets naar de jaarlijkse familieBBQ te gaan. Gisteren was het in ‘Lovendegem’ te doen … zoals in 95km’s aan knooppunten.
Voor mij is al wat neigt naar de 100 km nog steeds magisch … voor Bjeurn (die al de ronde van Vlaanderen enkele keren gereden heeft … zoals in ‘de volle 260km’) is dit iets minder het geval. (Ik verwachtte me bijgevolg aan opmerkingen al “moet dat echt zo traag, ik val bijna om”, … maar ik moet zeggen, dat heeft hij niet gedurfd)
De fietsknooppunten, het blijft een geweldig initiatief, dit zouden we veel meer moeten gebruiken, want zelfs in mijn eigen gemeente leerde ik een nieuw weggetje kennen. Vanaf nu kan ik naar ’t werk rijden met een extra stuk toeristische route, schoner, maar ook wel langer en minder goed berijdbaar … misschien toch maar niet dan.
Want de fietsknooppunten, die moet je niet nemen om de kortste en snelste weg te verkrijgen. En ook met een koersfiets lijken de knooppunten me niet zo’n goed idee. Maar als je tijd hebt, nog nooit een veerpont genomen hebt, wil genieten en wat kasseien kan verdragen, dan is dat toch wel een aanrader.
Een papieren wegenkaart, daar doen we niet meer aan mee. Maar enkel op de bordjes van de knooppunten vertrouwen, dat doen we ook niet. We stippelden de route hier uit, printten de knooppunten uit, exporteerden dit naar de garmin ‘forerunner’ (tcx-formaat) en eveneens naar de telefoon gpx-formaat met deze app.
De app zal het wel best goed doen, veronderstel ik, maar vermits mijn gsm al de eerste 100m het begaf kan ik hem niet aan- of afraden (soms staat de gsm ineens uit, en dit gebeurt zowat dagelijks, dus het wordt misschien tijd voor een nieuw exemplaar, maar dan moet ik er misschien wel wat meer zorg voor dragen en dat schrikt me nog wat af… nog even verderploeteren met den deze dus … maar we dwalen af) .
De app bleek eigenlijk ook niet nodig (€1 voor niks betaald), want de combinatie ‘route in de garmin’ en de knooppuntbordjes was perfect … niet verkeerd gereden (wat wel het geval was geweest als we enkel op de bordjes hadden vertrouwd).
In elk geval … het ging vrij vlot. ’t was niet te warm, we slaagden erin om langs de regen te fietsen, de wind viel al bij al nog mee, Bjeurn (als ervaren fietser) zorgde ervoor dat ik op tijd energiedrank en eten binnenkreeg en er waren toch enkele ‘wauw-momenten’. Moest ik mezelf niet zo hebben moeten inspannen, ik had constant foto’s getrokken … maar misschien geen gemis want een schoon omgeving is moeilijk te vatten in een beeld.
Deze keer waren er geen kinderen bij, binnen enkele weken wel … dan worden we ingewijd in het concept ‘fietsvakantie’ en zullen we eens proeven van ons eerste fietsweekend met de kinders erbij. Spannend !!!!
PS. Mijn fiets weegt blijkbaar 22kg, dat is dubbel zoveel als de mountainbike waarmee Bjeurn het parcours aflegde. Toch ben ik niet in de positie om te klagen, want op het vlakke speelt dat gewicht blijkbaar niet zo’n rol en onze volgende expeditie is heuvelachtiger en dan mag Bjeurn het karreke trekken. Trouwens … ik vind mijn fiets nog steeds super mooi en dat telt ook !!!
Gelezen en goedgekeurd
Gisteren beëindigde ik het laatste boek in de Grant County reeks van Karin Slaughter.
Met dit laatste boek las ik er 5 uit de 6delige reeks op een maand tijd, en dit ten koste van mijn slaap (ik ben nooit een gematigd persoon geweest).
Karin Slaughter, ik ben fan. haar Grant County reeks vond ik geweldig. Leuke misdaadverhalen met hoofdpersonages die ik echt tof vond.
Toch ben ik wel blij dat ik de reeks ten einde heb (neen, het ontbrekende boek ga ik niet meer lezen, ik heb het begin en einde gelezen en ’t is zo goed of ik ’t helemaal gehad heb).
Intussen zie ik op mijn goodreadspagina dat ik dit jaar al 23 boeken las … niet mis denk ik dan. Ik denk echter dat ik de fictie nu even ga laten voor wat hij is. Een goed boek sleept me immers helemaal mee.
Nu heb ik andere plannen
- nog wat lifehacking, productiviteit, getting things done zaken opnemen
- me concentreren op mijn 1000 loopkilometers die ik in 2012 wou behalen.
- eens een hele week voor 22u30 in bed kruipen en kijken of ik me daarna energieker voel
Maar allereerst ga ik kijken naar de dubbele aflevering van Desperate Housewives … Ilike
’t is maar hoe ge ’t bekijkt !!!
Een stukje uit 6 opeenvolgende emails tussen Perth en Brussel om te eindigen met “ok dan, we hebben allebei gelijk”.
Een hilarisch stukje zussenhumor. Indien u dit helemaal niet grappig vindt … geen paniek … zussenhumor is immers -in de regel- niet grappig voor de outsiders* …
MJ: Het is hier 6u vroeger dan bij jullie, dus laat me weten of jullie – buiten in het weekend – misschien eens ’s ochtends zouden kunnen.
Annelyse: bij jullie is het 6 (of volgens mij zelfs 7?) uur later dan bij ons.
MJ: Het is hier 6u vroeger, niet later. Zaterdag of zondag om 8u voor jullie is dus 14u voor mij.
Annelyse: als het bij ons 8u is en bij jullie 14u, dan is het bij jullie toch later!!!!!
MJ: Ja, ’t is maar hoe ge ’t bekijkt. Het is hier later op de dag, maar wij lopen wel voor op jullie, dus in die zin is het hier vroeger. ;-)
Annelyse: ah, zo kan je het ook bekijken. Jullie zijn ‘eerder’ dan wij zal ik het noemen.
*onze (ex)vriendjes zullen u dat graag bevestigen
Bel naar zwemjuf Els voor privéles Liv
Vandaag plopte de taak “Bel naar zwemjuf Els voor privéles Liv” naar voor.
Liv staat immers al sinds haar 3 op de wachtlijst. De eerste keer maakte ik zelf een flater, ik schreef Liv in op de wachtlijst voor de lessen van den bond, maar dit bleek op een dag die we eigenlijk niet konden. En daarmee waren we een half jaar verloren.
Dan zette ik de kinders op de wachtlijst van de zwemclub en na 10 maand staat ze toch al op plaats 33!!!!!
In tussentijd zette ik de beide kinders ergens anders op zwemles, maar dat was op een vrijdag om 16u en dat bleek zo moeilijk te combineren met ’t werk, dat ik voor ’t volgende seizoen niet opnieuw inschreef.
Nieuwe opties zijn
- terug inschrijven bij den bond (maar onder de week, dat zie ik feitelijk niet zo goed zitten)
- wachten op de zwemclub (maar nog 32 wachtenden voor ons, dat klinkt lang)
- privéles (maar dat is dan weer duur).
Ik besloot optie 3 te combineren met optie 2.
Dus vandaag belde ik naar juf Els … vanaf september krijgt Liv privéles (aan €13 per half uur), hopelijk is ’t een snelle leerling.
En hoe zit dat bij jullie kinders? Gaan die op zwemles, of leer je het hen zelf?
Is dat bij jullie ook zo moeilijk om de kinders op zwemles te krijgen ???
En van welke leeftijd kunnen ze zwemmen?
Ineens alles
Buisjes erin … omdat hij amper hoorde
Poliepen eruit … omdat ze dan toch bezig waren
Amandelen eruit … omdat hij gezegend was met gigantische exemplaren die hem het ademhalen moeilijk maakten
Deze keer ging de papa mee naar het ziekenhuis, omdat ik een klein trauma heb opgelopen bij het ontwaken van Liv uit haar narcose. Maar papa’s van tegenwoordig zijn niet meer die van weleer, en die kunnen dat even goed.
Ik zat dus héél de dag nagelbijtend op ’t werk met mijn telefoon binnen handbereik (zelfs in de meeting met de tiran).
Maar onze Vic was blijkbaar héél flink. Hij keek ook wel uit naar de operatie, want we hadden op voorhand nogal veel verteld over de operatie en het kadotje dat hij zou krijgen (allé, dat heeft Liv hem verklapt “Vic, jij krijgt voor je operatie een kado met dinosaurussen, maar de rest verklap ik niet wat dat is een verrassing” … dat er geen rest was, en dat ze bijgevolg alles al had verklapt dat had ze blijkbaar niet door … ’t kind kan al evengoed verrassingen stilhouden als haar moeder) en de ijsjes die hij achteraf zou mogen eten.
In het boekje van de kliniek lazen we wel dat we moesten vertellen tegen onze kleuter dat “een toverdokter hem in een toverslaap zou brengen”, maar zo’n gezever krijgt ik als nuchtere mama niet over mijn lippen.
Waar we Vic niet op voorbereid hadden (en wat het grootste drama scheen te zijn) was dat hij een kleedje moest dragen. Vic (die nogal kieskeurig is op vlak van kledij … ik had dus nooit gedacht dat jongens daar moeilijker konden in zijn dan meisjes) was het daar dus niet mee eens.
De zus was ook ontzettend lief voor de broer, omdat Vic een groot kado kreeg (en ik schrik had dat ze wat jaloers zou zijn op Vic zijn aandacht) had ik voor haar ook iets kleins van playmobile gekocht met een dierenarts en een hond (waar ze bijgevolg zeer blij mee was, want de hondenfase is nog steeds niet gedaan) en toen Vic vertrok tilde ze hem op en zei “jij krijgt dit om mee te spelen in het ziekenhuis” *smelt*
Tijdens de operatie kreeg hij een lelijk roos knuffeltje, waar hij nu enorm aan gehecht is (dat ga ik waarschijnlijk nooit uit mijn huis kunnen laten verdwijnen … want elke poetsbeurt verdwijnt hier wel wat speelgoed/brol)
Vic is héél goed uit de narcose ontwaakt … zoals in de boekjes, en was achteraf blijkbaar ook zeer flink. Wel zei hij blijkbaar met een raar stemmetje (want je krijgt tijdelijk een vreemd alienstemmetje na het verwijderen van de poliepen) “ik heb pijn in mijn keel” *zielig*
Thuis aangekomen was hij -gezien de omstandigheden- zeer flink. Met de tut in de mond (content dat hij dat nog heeft) en het speelgoed bij de hand.
Van de dokter mocht hij vandaag niet meer eten, maar een verpleegster fluisterde Bjeurn daarna toe “da’s een strenge, ge moet daar niet naar luisteren, geeft diene vanavond maar ijs of yoghurt hoor”.
Bij ’t eten maakten we echter een beginnersfout … we vergaten de pijnstillers toe te dienen voor het eten … met als gevolg dat het ijs super veel zeer deed in zijn keel. Een brokje ellende, dat niet wist waar kruipen van de ambetantigheid en zei “Pijn, ik moet naar de dokter” *nog zieliger* (en ook een beetje vreemd dat hij nog vertrouwen heeft in de dokters)
En vanavond wou onze man natuurlijk weer niet slapen (maar dat is feitelijk bijna elke nacht zo) en toen ik terug kwam van mijn looptocht zat hij te glunderen met de papa in de zetel.
Ik had hier héél veel schrik van, maar ’t komt allemaal wel in orde. Bedankt aan de supporters en bezorgde vrienden en familie.
Getting things done
Ik ben er al lang mee bezig, maar ’t is pas sinds gisteren dat ik het boek volledig uitlas.
Ik weet het, de cover van het boek trekt op niks. Die laat eerder uitschijnen dat het boek geschreven is door een man die lucht verkoopt en zichzelf veel te graag ziet, maar daar moet je door kijken.
Een ‘getting things done’ is geen ontspannend boek dat je op een vakantie uitleest (ik had het mee, maar heb het na 2 minuten terug weggelegd, het is gewoon echt geen vakantieboek).
Door ‘getting things done’ moet je je worstelen, ’t is echt studeren, je moet er gemotiveerd voor zijn … maar ’t is wel boeiend, inspirerend, beklijvend en echt wel de moeite waard. Ik meen dat dit boek mijn leven veranderd heeft en dan wel in volgende zin ….
Ken je het gevoel, je bent een vrij correct en georganiseerd persoon, je hebt héél graag alles in orde. Toch slaag je er maar niet in om de juiste manier te vinden om consequent al je lopende zaken, todo’s, bezigheden te organiseren en je lijstjes zijn altijd van vergankelijke aard.
Vanalles heb je al geprobeerd, gedetailleerde lijsten met due dates en statussen en meer …, excellijsten, google docs, astrid taken, papieren lijstjes, … dit op professioneel en privé vlak. Toch begin je er vol goede moed aan, maar het systeem blijft toch niet werkbaar en verwaterd.
Wel … getting things done is een concrete handleiding naar dit werkbare systeem. Haal alles uit je hoofd en in een systeem om zo efficiënter, productiever en vooral onder minder stress te handelen. Als al je todo’s en projecten in een systeem zitten dat moet je er immers niet meer constant mee in je hoofd zitten, en ontspanning is zo ook echt ontspanning!
Sinds ik dit boek gelezen heb, heb ik al veel werk verricht en mezelf helemaal gereorganiseerd en ik durf zeggen … het is beter nu. Ik heb een beter zicht op wat me nog te wachten staat, wat ik wil bereiken, waar ik mee bezig ben en waar de hiaten zitten.
En het leukste is … dit voelt echt goed !!!
Maar behalve over de lijsten (wees voorbereid, het zijn er meer dan 3, maar ze zijn wel allemaal zinvol eens je de reden erachter kent) die je moet maken, heb ik nog iets belangrijk opgepikt … “What’s the next action!”
Ken je dat? … je zit in een vergadering en wordt héén en weer gepalaverd en tegen ’t eind van de meeting is er eigenlijk geen conclusie (maar er is wel veel gepraat) en het komt er op neer dat alles bij het oude blijft omdat er geen duidelijke acties worden gedefinieerd.
De vraag die je je altijd moet stellen is “Wat is de volgende ‘concrete’ actie”.
Dit tijdens meetings zoals de bovenstaande, maar ook in het dagelijkse leven … in je ’todo-lijst’ bijvoorbeeld.
Even illustreren
FOUT JUIST
winterbanden Bel naar de garage 015 61 15 14 om een afspraak te maken voor de winterbanden te laten installeren
geld kleuterkamp Kijken of geld van kleuterkamp Vic is teruggestort €65
Verjaardagsfeest Liv Uitnodigingen verjaardagsfeest Liv maken
Een actie moet dus echt een concrete actie zijn, zodat je deze gewoon bij wijze van spreke ‘blindelings’ kan uitvoeren. Als je telkens een kernwoord leest moet je telkens weer nadenken, wat moest ik hier weer voor doen? .. en dat zit het weer in je hoofd natuurlijk, en dan ben je er weer meer mee bezig dan zou moeten. En een concrete actie zal je onbewust sneller uitvoeren als iets vaag.
Waar ik nog niet uit ben, is of dit voor iedereen interessant is. Je hebt immers mensen (zoals mezelf) die graag controle hebben, met alles in orde zijn en het zichzelf kwalijk nemen als ze een steek laten vallen. Je heb ook anderen (die volgens mij gelukkiger en zeker stresslozer door het leven gaan) die zich dit (denk aan rappelkosten, beloftes niet nakomen, anderen laten wachten…) allemaal veel minder aantrekken.
In elk geval, dit is geen ‘high level’ boek over efficiëntie, dit is een boek met concrete tips en zal zeker op sommige vlakken zeer herkenbaar zijn. Indien enthousiast … gratis te downloaden op volgende link
PS. Marjan, mijn lieve zus die ik zo hard mis, dit is zeker iets voor u (maar nog niet nu, binnen een maand of twee)