Dag 7: LF1 noordzeeroute
Beginnen met wat industrie aan de maasvlakte.
Charmant in zijn lelijkheid.
Daarna namen we een ferry naar de Hoek van Holland. Niet evident met een fiets met aanhangsel, vooral voor Bjeurn was het praktisch onmogelijk om de boor te verlaten via de brug (een fietskar is immers nogal breed)
We maakten een vlagje … langs de ene kant de Belgische vlag en langs de andere kant onze bestemming. Wel heel leuk om de reacties van de mensen te horen. Constant werden we aangesproken en vooral het dametje dat ervan overtuigd was dat het een grapje was, was zeer aandoenlijk.
En heet … echt heet. Op een bepaalde moment (tijdens lunch aan zee) waande ik me in de woestijn … buiten de zee dan)
Liv hing dan ook echt den toerist uit ipv den trekker.
Hier een foto van Liv ten voeten uit. Elkeen met een hondje spreekt ze aan … en dat ze zich daarbij gemakkelijk voelt spreekt uit de foto.
Tenslotte zwommen we nog eens in de zee en aten we in een strandpaveljoen.
Schone afsluiter van de dag.
OPMERKELIJK
Zoveel fietsen in Nederland … ongelooflijk …. aan elk strand en toeristisch plekje staat het vol. Dat is iets dat je in België niet ziet … en de fietspaden … zalig gewoon. Op de dammen bv. Heb je als fietsers een even grote strook als de auto’s
Duitsers kamperen veel anders als Nederlanders (minder geëquipeerd)
AFSTAND: 69km waarvan 13 met de ferry = 56km gefietst
GEVOEL: dit was voor mij de zwaarste etappe mede door de hitte … maar het wordt ook wat heuvelachtiger
BESTEMMING: Katwijk aan zee
OVERNACHTING: Camping Zuiderduinen
Dag6: LF1 noordzeeroute
Vandaag was het rustdag … al hadden we wel eerst beter even het weerbericht gechecked en geconcludeerd dat morgen een veel betere rustdag zou zijn geweest.
In plaats van een stranddag werd het een circusdag.
Vandaag hebben we voor t eerst gekookt op een picknickBBQ (lees wegwerpBBQ … onze ecologische vakantievoetafdruk gaat serieus omhoog … maar werkt perfect en is voor herhaling vatbaar)
Ondertussen zitten we hier te stinken (ZITTEN … want we kregen stoelen van onze buren die compassie met ons hadden STINKEN … want de douche jetons aka douchemunten op de camping zijn al 2 dagen op)
Hier een impressie, niet in chronologische volgorde want dat laat zelfs mijn samsang galaxy s4 nog niet eenvoudig toe.
Geen fris pintje maar noodgedwongen wijn uit een rose plastieken beker
De avond is gevallen maar wij zijn de muggen te slim af
PicknickBBQ
Lach eens je tanden bloot met vriend kameel
Vic zijn vrouwelijk kantje
Klein meisje op een olifant
Circuspaarden …
… zijn toch net dat ietwat gekker.
AFSTAND:10km?
PLAATS: Rockanje
OVERNACHTING: de kindvriendelijke camping
Dag 5: De LF1 noordzeeroute
Hé mama … daar staat mijn naam
Soms is en dag gewoon helemaal Hoe het moet zijn …. zon, niet teveel wind, deltawerken, gemakkelijke kilometers (behalve dat 10% hellingkje), picknick op het strand, avondeten op een terrasje aan het strand …
Maar perfectie is saai … daarom kleurden Duvel in een palmglas, een ingeslikte munt van het wasmachien en een bar die veel te vlug gesloten was onze dag.
AFSTAND: 53 km
EINDHALTE: Rocogne
SLAAPPLAATS: Een kindvriendelijke camping met zwembad
Dag4 : LF1 noordzeeroute
Een kilometer is soms relatief. Vandaag telden ze dubbel. Het was guur, mistig en zeer winderig.
Zo hadden de kinders vandaag beiden hun jas aan (ik vreesde eerder al dat we er voor niets aan sleurden)
Maar zoals je ziet was t wel gezellig
De enige luxe op de fiets … onze koffiezet
De wind is volledig tegen ons … maar gelukkig was er …
… Ah ja … vrouw van de brouwer
AFSTAND: 53 km (*2 =106km)
EINDHALTE: Burgh-haamsteede, deze keer in een B&B via vrienden op de fiets. Leuk voor ons, maar de kinders vonden het maar saai. Volgende keer wordt het terug camping (maar ik mis mijn kussen daar zo)
Dag3: LF1 de noordzeeroute
Basic kamperen (parkeren volgens Liv)
Veel boten en sluizen
Aardbeien te koop langs de weg
Vic in weehoo en liv als papaskindje heel de dag in de kar dicht bij de papa. (Geen erg Vic trapt tochviets beter mee)
Middelburg
Pintje (Lange Jan) in Middelburg, wat wil je als vrouw van een brouwer
Oesters … die Liv tot mijn verbazing ook lustte
neen, ik heb het groene stiftje niet in mijn mond gestoken.
Vlissingen … de stop voor vandaag, zeer leuk kuststadje en speciaal door het dichte scheepsverkeer (we hebben veel dichter gezien dan op deze foto)
Jammer genoeg was er ook kermis (en daar konden we echt niet aan ontsnappen).
De camping valt me wat tegen, maar dat is dan weer leuk aan trekken. Morgen weer beter.
Het weer is echt mooier dan we ooit durfden hopen. Ik voel me in een warm land maar dan met draaglijke temperaturen.
AFSTAND: 65Km … Misschien toch iets te veel.
QUOTE VAN DE DAG:
we gaan eten zoeken waarop Liv “gaan we met de auto?”
Vic “Ik en Liv gaan straks naar de kermis”
Dag2: lf1 noordzeeroute
We namen afscheid van het Conickplein (met de leuke gebreide tafeltjes, volgens Liv)
Direct kwamen we in de Antwerpse haven.
Fina, Esso, Total, Solvay, containerterminals, de grondverzakking aan de Scheldelaan …we hebben het allemaal gezien.
Een heel lang stuk haven, een totaal andere -ietwat surrealistische omgeving.
Bruggen die niet toe schijnen te gaan maar sluizen die een alternatief bieden. Ik hou wel van de haven … met weemoed aan de tijd dat ik in Bayer mijn eindwerk deed, zwaaide ik naar mijn oud kantoortje.
Maar het bleef wel duren, ter hoogte van BASF mocht het toch wel stoppen.
Vervolgens reden we de rustige polders van Zeeland in op zoek naar een estaminet maar we hebben het op een warm watertje vanuit de drinkbus moeten houden.
Alhoewel ik kamperen enkel als noodoplossing zag, reserveerden we er gisteren al één. Den Inkel (met nabij zwembad … zeer belangrijk voor de kinders) maar helaas zonder restaurant (zeer belangrijk voor de ouders)
Onderweg oefenden we ook wat op ons Hollands. De kinders zijn er hartstikke goed mee weg. Angstaanjagend.
Iemand vroeg me in de commentaren naar de ervaring met de weehoo. Wel … vandaag was er constant ruzie om in de fietskar te mogen zitten ;-)
AFSTAND: 61km
Dag 1: LF1 route Noordzeeroute
Afstand: 53km
Omgeving: veel langs water, 1 veerpont
Kinderpraat: “ik fiets niet graag langs water” (Vic) (wel ambetant als je de noordzeeroute gaat doen)
Opgemerkt: een 5-tal keer mede-trekkers gespot en ja … trekkers onder elkaar groeten (zoals de bus chauffeurs)
Eindhalte: Antwerpen
Logeren: bij mijn zusje (zetel en matras)
Amusement: park Spoor Noord
Eten: Park Spoor Noord
Weer: Zaaaalig, net perfect, t moest geen graadje warmer zijn.
Dag 0: fietsvakantie LF1 Noordzeeroute
Onze vakantie kon niet beter beginnen. Gisteren een geslaagde editie van Werchter classic … vandaag -met een vermoeid hoofd- inpakken, selecteren en wegen.
Nog nooit nam ik zo weinig mee en dacht ik er zo diep over na. Want alles wat je thuis laat is meegenomen.
Hier de cijfers (zonder mondvoorraad)
10,7 kg – slaapzakken, matjes , tent
15,5 kg – de weehoo
14,5 kg – fietskar
26 kg – kind 1
18 kg – kind 2
18 kg – fiets Annelies
18 kg – fiets Bjeurn
8,6 kg – achterzakken – witte set
13,2 kg – achterzakken – zwarte set (kleding)
4,2 kg – voorzakken – gele set
4,6 kg – voorzakken – blauwe set
6,6 kg – stapelzak achter (grijpvoorraad)
1,1 kg – stuurtas
Wat komt op een totaal van 159kg, meer dan ons eigen lichaamsgewicht. Precies zoals mieren.
Morgen eerste halte in Antwerpen, waar we Park Spoor Noord zullen aandoen.
In voorbereiding
Voila … mijn (en de kinders) slaapplaats voor vannacht. Wij zijn immers in voorbereiding.
Zo neem ik terug wat meer de fiets naar t werk (en tijdens speelpleinen neem ik omwille van organisatorische redenen wel eens de fietskar of weehoo mee) … en met het weer van de laatste tijd voelt dat als een momentje vakantie voor de werkdag begint.
Heb ik al gezegd dat ik ongelooflijk veel goesting heb in onze congé ;-)
Ik ga op reis en ik neem mee …. een helm?
De helm … meenemen of niet?
Voor de kinderen was t evident, maar voor ons (althans voor mij) stond het toch ter discussie. Een helm is immers per definitie lelijk en zonder is sowieso comfortabeler.
Mijn huidige exemplaar was geen optie … Ik haat dat ding … dat staat gewoon altijd scheef op mijn hoofd. Zelfs om naar t werk te gaan droeg ik hem niet meer.
Ne nieuwe dus … en deze keer niet via t internet maar gewoon in de winkel. Want een helm moet je passen (zei een wijs persoon me ooit)
Zo’n echte wielrennershelm …. dat zit het comfortabelst, dat weet ik … want de verkoopster verplichtte mee om er één te passen.
Ze probeerde me nog te overtuigen met het argument dat het toch gaat om comfort en veiligheid en niet om schoonheid. Maar daar kon ik me toch niet helemaal in vinden. Ze besloot dat ik er nog niet klaar voor was en verkocht me teleurgesteld een Nutcase.
Ach ja … een helm die je draagt is nog steeds veiliger dan een comfortabele en veilige helm die je niet opzet omdat je hem lelijk vindt.
Hoe zit het eigenlijk met jullie … dragen jullie soms een helm (en welke)?
Aftellen naar de vakantie
Ons vakantieplan begon ambitieus … gaan fietsen in Denemarken … maar zoals in de meeste projecten waren er wat evolutie, voortschrijdend inzicht en praktische overwegingen … welke leidden tot het finale plan (en waarschijnlijk mijn meest ecologische vakantie tot nu toe)
Het finale plan: “Een fietstocht vanaf thuis tot waar we geraken en we zien wel hoe we terugkomen”.
De route: “LF1 – Noordzeeroute” (waar we via Antwerpen, Stabroek, Middelburg op inpikken)
Het vervoer: Fiets met fietskar voor één kind, fiets met Weehoe voor het andere kind (en nu zie ik dat ik nog nooit geblogd heb over onze Weehoo, ik wist dat het erg gesteld was met mijn blog, maar ’t is blijkbaar nog erger dan ik dacht … maar geen man overboord, na ons vakantierelaas weten zelfs mijn meest diagonale bloglezers wat een weehoo is).
Onze fietsen zijn maar basic, mijn middelbare schoolfiets waarmee ik ook probleemloos in Parijs raakte en Bjeurn zijn stadfiets die hij erfde van zijn papa. Meer moet dat niet zijn (maar toch droom ik van een Koga).
De voorbereiding: Deze is wel een beetje schandalig, gelukkig heb ik een fiets-expertvriendin en volgens haar is dit geen probleem (zelfs niet in het hoogseizoen).
We hebben een boekje met de route aangekocht, zijn lid van Vrienden op de fiets (overnachten bij gastgezinnen), de route is uitgestippeld, mijn fiets is getuned met een voorbagagedrager zodat ik daar ook fietstassen aan kan hangen.
Maar we hebben geen overnachtingsplaatsen vastgelegd (buiten de eerste, want in België hebben we nog connecties). We moeten zeker nog lichte slaapzakken, mattekes, en alles waar we nog niet eens aan gedacht hebben aankopen (en de komende weekends zijn sowieso al vrij druk). Onze nieuwe fietszakken zijn al wel besteld, maar nog niet geleverd. Aan Bjeurn zijn fiets en de weehoo moet nog wat gesleuteld worden. We moeten onze tent nog eens uittesten. En leuk vertier onderweg moet nog uitgezocht worden.
Het plan: Mikken naar 30km per dag (niet te ambiteus, ’t moet leuk blijven … zeker voor de kinders) en we zien wel
Misschien heb ik nog wel nooit zoveel goesting gehad in mijn vakantie dan nu !!!
Never change a winning team
Never change a winning team … eigenlijk geen gepaste titel, want de kinderen nemen weer afscheid van hun juf en het klikte zeer goed dit jaar.
Maar wel … dezelfde kado (de beruchte chocoladekoekjes) … in een andere verpakking.
Ik ben tegenwoordig niet veel van schrijven (dat gebeurt zo in die tijden dat er veel moet en weinig mag … vertaald voor de juffen -> dat er veel ‘moetjes’ zijn en weinig ‘magjes’). Maar de werkwijze voor de zakjes vind je stap voor stap hieronder.
De benodigdheden
Plooi linker en rechterkant van de rechthoek (hier 19cm – 25 cm) naar het midden zodat ze net overlappen en plak dicht met plakband (of washi tape)
Vouw de onderkant naar boven (een 4 of 5 tal cm)
Vouw de onderkant langs beide kanten open
Plooi terug net over het midden en plak toe
Vouw de zijkanten naar binnen (en zorg dat de vouw goed is doorgedrukt)
Vorm het zakje (en voor een leuk effect … knip de rand af met een kartelschaar)
Vul met koekjes
Het resultaat
Ijs
Voor mijn 33e verjaardag ben ik zwaar verwend geweest met mijn mooie KitchenAid … daarmee dat ik nu mijn huisgenoten tracht te verwennen met zelfgemaakt ijs.
Ik testte 2 recepten van respectievelijk Anne en Piet
Zelfgemaakt ijs (gemakkelijk, snel en lekker)
- 3,5 dl melk
- 2 dl room
- 3 eierdooiers
- 6 eetlepels suiker
- één zakje vanillesuiker
- een snuifje zout
- een ijsmachine (met koelblok)
- vries op voorhand je koelblok in
- voeg alle ingrediënten toe
- roer goed met een garde
- giet het mengsel in de ijsmachine.
- laat je ijsmachine een half uur draaien
- stop je ijs nog even in de diepvries en … klaar!
Zelfgemaakt ijs (gemakkelijk, meer voorbereiding de dag voordien maar echt wel zeer lekker)
- 8 eierdooiers
- 250 gram suiker
- 1 liter volle melk (of halfvolle melk met een gedeelte room)
- 1 vanillestokje (indien niet beschikbaar, te vervangen door 2 zakjes vanillesuiker bij de 250 g suiker
- Zet een liter melk in een kookpot op het vuur
- Verwijder de zaadjes uit het vanillestokje en voeg zowel de zaadjes als het stokje toe aan de melk
- Scheid ondertussen de 8 eierdooiers van de eiwitten.
- Voeg de suiker toe aan de eierdooiers en klop het geheel met een elektrische mixer met kloppers wit: of zoals Piet dat ook noemt: “totdat de suiker het eigeel heeft vastgemaakt”. Als het eigeel gaar en schuimig geklopt is, ziet het geheel er duidelijk een stuk witter uit dan het gele beginmengsel.
- Giet de kokende melk bij de witgeklopte eieren en roer met een garde door elkaar zodat het geheel perfect mengt.
- Doe het geheel terug in de kookpot en zet opnieuw op het vuur om het geheel te “vaneren”: blijvend roeren met een spatel op een licht vuurtje, zodanig dat het eigeel gaart en het water uit de melk verdwijnt. Zeker niet koken! (want zo heb ik mijn eerste probeersel verpest, als je het laat koken dan krijg je een emulsie van gestold eigeel in het mengsel)
- Zet het vuur af als het mengsel begint in te dikken: als je met je vinger een lijn kan trekken op je spatel die niet direct terug dichtstroomt, is je mengsel genoeg ingedikt.
- Zet de ganse pot direct in koud water en blijf roeren zodat het geheel kan afkoelen en er geen velletje op het mengsel komt.
- Laat een nachtje afkoelen in de ijskast alvorens in de ijsmachine te doen. Laat de ijsmachine draaien op de gewenste stand om smeuïg of vast vanille ijs te maken.
Voila sè, dat was weer lekker, maar vanille is natuurlijk maar vanille en de mogelijkheden zijn legio, wees dus niet geremd om jullie succesrecepten voor ijs ook te delen
Het verdikt
Mijn allerliefste hobby is toch wel lopen, ’t lopen is een levenswijze, ik ben gewoon een loopster.
Ik begon ermee in 2002 en ben er eigenlijk nooit meer mee gestopt.
Ik ben nooit een goede loopster geweest, maar het laatste anderhalf jaar ben ik veel meer gaan lopen en merkte ik ook dat het na een tijd veel sneller ging. Zo ging ik van een snelheid van 10 km/u naar een snelheid van 12 km/u. En die verbetering was motiverend, ik wou meer en sneller … droomde van marathon en triatlon (geen volledige hoor, zo zot ben ik ook nog niet)
Maar misschien komt hoogmoed voor de val.
8 maart … ik merkte voor ’t eerste dat het lopen me pijn bezorgde in mijn heup
2 april … doktersbezoek met conclusie peesontsteking. 2 maand ontstekingsremmers nemen en loopstop
24 mei … afspraak met een sportdokter, want de klachten werden steeds erger in plaats van beter
27 mei … CT scan laten nemen van de lage rug
31 mei … diagnose ‘herniaKE’ en al ‘beginnende’ vorm van artrose (slik)
Die hernia zit er waarschijnlijk al een tijdje, tijdens de zwangerschap van Liv had ik last van onverklaarbare tintelingen in mijn been waardoor ik niet meer lang kon rechtstaan, en soms krijgt mijn rechtervoet het ineens warm, om dan terug normaal aan te voelen.
Woensdag begin ik met kine en de bedoeling is om met oefeningen de hernia terug op zijn plaats te brengen. Mijn dokter gelooft daarin, en ik dus ook.
Na 6 weken zou ik in het beste geval terug kunnen lopen (staat al in hoofdletters in mijn agenda).
Het andere scenario is dat ik na 6 weken een infiltratie moet laten doen (en dat zie ik precies niet zo zitten).
Natuurlijk is het niet enkel de hernia terugdringen dat ik moet doen, maar ook een betere houding aannemen en wat kleine dingen in acht nemen.
Ik ben al gestart met op het werk een nieuwe burostoel aan te vragen (maar duur dat zo’n ding is, ik hoop dat ik het waard ben) en vermits onze matras toch al een tiental jaar oud is, moeten we misschien ook denken aan een goede vervanging.
Tja, ik ben zeer content dat ik eindelijk weet wat er nu gaande is, en rampzalig is de diagnose ook weer niet. Een schone loopcarrière lonkt nog naar mij … hopelijk … zoniet zal ik een zwemster moeten worden, voor de zekerheid zwom ik vandaag 2km.
Mijn speciale kapster
Mijn haar is vlees noch vis, blond noch bruin, sluik nog krullend …
Daar bovenop heb ik nog een weerborstel en een flinke portie frisé … genoeg om een klein complex op te doen dus!
MAAR … (en ik moet mijn zus hiervoor alle krediet geven) … ik vond een wonderkapster.
3 keer per jaar is t avontuur, dan neem ik trein en metro (deze keer met een ticket verloren reiziger en een flinke portie vertraging) om dan een keratine-behandeling te ondergaan.
Geen sinecure …verbrandde hoofdhuid en product dat op je adem pakt … alhoewel het vandaag minder traumatisch leek dan vorige keer … en daarenboven mag je erna 4 dagen je haar niet wassen. En we hebben juist een feestweekend voor de boeg … dat wordt dus met vetkop (zijn hoofddoeken niet op enige manier trendy?)
Toch …. t is alle miserie helemaal waard. Ik kan mijn haardroger vaarwel zeggen, ik mag met mijn haar in de regen lopen en heb nooit meer een bad hairday.
Ik had wel een voor en na foto willen posten, maar de voor van.mijn eerste behandeling was te confronterend.
Nu de laatste uitdaging … de komende 4 dagen alle regen ontwijken.