Blog eens je eigen succesrecept
Dat ik geen geboren keukenprinses ben dat weten we hier allemaal, maar ik doe mijn best.
Zo probeer ik toch regelmatig wat uit in de hoop dat het iedereen hier thuis smaakt en dat het een klassieker op de menu kan worden. In de hoop dat ik eindelijk een aantal ‘goei’ recepten bezit waar ik uit kan putten als de inspiratie zoek is en de tijd krap.
Dit is er zo eentje dat op regelmatige basis terugkomt en waarvan Bjeurn ineens zei “Dit is nu uw succesrecept”. Blinde vinken gebaseerd op ’t recept van Piet Huysentruyt (die ik verkies boven Jeroen Meus, omdat die laatste toch iets te moeilijk is voor mij als dagelijkse kost, Jeroen gebruik ik als feestmaal) aangevuld met tips van de mamie.
Hebben jullie een succesrecept, dat gemakkelijk is om te maken, niet teveel tijd in beslag neemt en gesmaakt wordt door de kinderen? Uw bijdrage in de commentaren / of op uw eigen blog wordt vanzelfsprekend geapprecieerd.
Blinde vinken
-
4 blinde vinken
-
klontje boter
-
Groot blik met tomatenblokjes (of 4 gepelde tomaten met jus -> maar dat is niet aan mij besteed)
-
Laurier
-
rundsbouillon
-
Tijm
-
1 grote ui
-
vleeskruiden (of cajunkruiden)
- Enkele wortels
- Voor erbij te eten – rijst – aardappels of zoals op de foto tarwe (tot mijn grote verbazing goedgekeurd door mijn kritische doelgroep)
- Neem een pot, aangepast aan de hoeveelheid blinde vinken en smelt een klontje boter. Leg de bodem van de pot vol met blinde vinken en kruid ze met vleeskruiden. Bak ze langs beide zijden bruin gedurende 5 minuten op een middelmatig vuur.
- Snijd terwijl de ajuin en de wortel fijn en leg ze op de lege plaatsen tussen de blinde vinken. Doe er de gepelde tomaten bij. Voeg tijm en laurier toe en een half rundsbouillonblokje
- Laat MINIMUM 30 minuten op een laag vuurtje sudderen onder deksel.
Langer dan 30 minuten mag altijd, maar als je zoals in Piet zijn recept maar 10 minuten laat sudderen is uw vlees niet gaar vanbinnen.
Gelukkig heb ik nog een noodlijn mamie, want ik moest mijn blinde vinken altijd in 2 snijden om ze gaar te krijgen. Lang laten sudderen in de tomatensaus is dus vele beter.
Halloweentocht
De halloweentocht in het blosodomein van hofstade is de max.
We gingen er naartoe met een geraamte, een heks en …. spiderman
Wreed eng …. echt … gelukkig hebben we stoere kinders (die zeggen “maar mamatje toch” als je gilt)
T werd heel laat, ideaal voor deze nacht met een uurtje langer.
Bang zullen we des nachts niet zijn want we slapen allemaal in dezelfde kamer (weer aan ’t klussen … goede remedie tegen enge dromen)
Volgend jaar … zelfde plaats, zelfde gezelschap!!!
Pencil Stripe
Eén van de grootste nadelen van de herfst en winter is tochwel dat er terug meer broeken moeten gedragen worden. Ook deze herst merkte ik in de winkels dat Liv nog steeds niet past in de standaard kinderkleding en dat ze enkel kan gekleed worden in maatwerk.
De jacob was een optie, maar een nadeel aan die broek zijn de brede pijpen, die vallen ruim over de schoenen en bij regenweer zuigen deze broeken gegarandeerd water op. Wat niet aangenaam is natuurlijk.
Gelukkig heb ik nog naaiboeken op mijn schap staan waaruit ik nog nooit iets maakte.
Ik koos de ‘Pencil Stripe’ uit Homemade Mini Couture. Eigenlijk had ik eerst een andere broek uitgekozen, maar Liv wou niet want …. “Die gingen ZE niet mooi vinden hoor”
Het stofke kreeg ik er ook maar enkel door met de belofte dat dit een testbroek was en dat ze ZELF een mooi stofke mocht uitkiezen voor de goei versie.
Een paars fluwelen stofke ligt al te blinken (even dacht ik mijn veto te stellen, maar ach …. ik prijs me ook gelukkig dat Liv niet uitkiest wat ik draag … dus ik zal dat andersom ook maar respecteren)
De broek is voor mijn part zeer geslaagd, mijn patroonaanpassingen wel niet helemaal, dus er volgt nog een versie2.
Liv vond het ook wel ok, maar de broeken in de winkel zijn toch beter … die hebben immers een etiketje vanachter zodat ze weet wat de voor en de achterkant is.
De goesting om te stikken
De goesting om te stikken is helemaal terug.
Is het omdat ik met naailes gestopt ben, is het omdat ik nog altijd niet mag lopen door die hernia, is het omdat het herfst is? Geen idee, maar het is alvast een leuk neveneffect van spijtige zaken.
Ik maakte deze keer 2 pennenzakjes volgens deze tutorial . Inderdaad poepsimpel. Het resultaat is een kleine pennenzak, ideaal voor in mijn sjakosj. Want, hoe het komt is me een raadsel, maar de losse stylo’s in mijn sjakosj draaien allemaal los, waardoor ik dus steevast eindig met een drukknop, een vulling, de huls en een veertje.
Het blauwe exemplaar is voor mezelf, de uiltjes verdwijnen in de kadotjeskast.
Kinderentertainment #woensdagnamiddag
Deze woensdag was het gemakkelijk voor mij. De twee kinderen elks naar een verjaardagsfeestje.
Zo kon ik me concentreren op de tweede heksenhoed die ik Vic beloofd had. Deze keer een lichtelijk andere aanpak. Versteviging met lampenkapvlieseline en afwerking van de randen met biais. Niet het leukste om te maken maar dat tweede exemplaar was zeer nodig om ruzies te voorkomen.
Ik probeerde ook de tip van Maja uit voor de cape
http://www.deliacreates.com/2013/09/no-sew-halloween-spiderweb-cape-tutorial.html
Een zuiver knipproject en ik maakte me het nog gemakkelijker en besloot de voorkant zelfs niet open te knippen, zodat linten ook al niet nodig waren. Het eerste resultaat is alvast geslaagd. De tweede zal iets groter zijn, het gat voor het hoofd iets kleiner en ook de andere gaten iets kleiner.
We zullen er in elk geval nog veel plezier van hebben want er volgen deze vakantie nog 3 verkleedactiviteiten.
Woensdagen zoals deze … I Like !!!
De ruziemaakkaarten
Het is (gelukkig) al wat over zijn grote hype heen, maar bij ons op ’t school (en niet alleen op de onze waarschijnlijk) werden naarstig delhaizekaarten gewisseld.
Jammer genoeg is er geen delhaize bij ons in de buurt en trouwens, ik denk niet dat ik speciaal voor die kaarten van winkel zou veranderen, maar dit terzijde.
In elk geval … ik heb het fout aangepakt. Ik beloofde de kinderen een boek. Ik zie immers ook wel het leuke in dat hele kaarten gedoe. Kaarten verzamelen, wisselen, u in ’t zak laten zetten door de oudere kindjes en je koeken moeten afgeven in ruil voor een kaart. Kan de sociale vaardigheden enkel maar ten goede komen, een harde les wel soms, want het worden niet voor niets ‘de ruziemaakkaarten’ genoemd door menig ouder.
Dus … ik beloofde de kinderen een boek toen de actie net ten eind was. Geen delhaizeboeken meer te krijgen dus, waarop ik in de Match een cars-kaarten boek kocht, waar ze (uiteindelijk) ook content mee waren.
Eén dag, heeft die map geleefd. Na één dag school kwamen beide kinderen thuis met een map die me vijf euro had gekost, waar alle bladeren al uit losgekomen waren. Ik had kunnen boos worden op de kinderen, maar ik vermoed dat het eigenlijk eerder aan de kwaliteit van de map lag.
Kortom, mappen uit de gratie, kaarten terug los bijgehouden en weer gigantisch veel ruzie over de kaarten.
Mij lag het nog altijd wat zwaar op de maag dat ik zoveel geld had gegeven aan die onnozele mappen dat ik besloot ze te maken en te pimpen. Ik maakte de bladeren terug vast in de map met een mooi lintje waar ik een strik in deed en naaide een hoes voor het boek, in stofje naar keuze, ter herkenbaarheid. De sluiting met mooi knopje maakt het helemaal af.
De werkwijze vind je in het boek ‘Zo geknipt’ van Sanne en Riet. Gemakkelijk en ferm resultaat, komt op mijn lijstje ‘eens te maken voor mezelf’
Kleine heks
Ik zal wel vlug een heksenhoed maken, zei ik toen ik las in het boekje van de scouts dat ze als heks / spook / …. moesten verkleed komen.
Spook was gemakkelijker geweest, maar daar had madam nu net geen goesting in.
Zo gezegd zo gedaan, ik tekende het patroon
Zocht de stof bij elkaar, maar vermits dat stofke nogal slap was en ik geen meters vlieseline thuis liggen heb besloot ik wat te verstevigen met 2 lagen dikke stof ertussen.
Het eindresultaat was stevig, maar ook een aanslag op mijn stikmachien. Dan nog wat vieze insecten bij opnaaien en ’t was klaar.
Een hoed alleen was niet genoeg … .madam weet wat ze wil … een heks draagt zwarte versleten kleren … na veel discussie kwamen we tot een bevredigend (voor onze kritische Liv) resultaat.
Natuurlijk moest er na de hoed nog een bezem zijn, dus trokken we naar het bos, om een bezem te maken (en onze voormiddag was weer gevuld sè)
Maar nu wil de zoon ook een hoed, na-tuur-lijk. En mijn stof is zo goed als op en ik ben eigenlijk ook niet meer van plan om het nog eens op deze manier te doen. Liefst iets stikmachienvriendelijker en dat zich beter leent tot een mooie afwerking binnenin. Zou het gemakkelijker werken als ik de twee lagen zwarte stof gewoon verstevig met de sterkte vlieseline?
Tips zijn welkom, of tutorials. Dit is alvast een leuke.
Kinderentertainment #woensdagnamiddag
Wat gaan we doen vandaag / morgen / dit weekend / woensdagnamiddag ….?
De vraag die ik (buiten … wat gaan we vanavond eten) het meest te horen krijg.
Met andere woorden … mijn kinderen moeten geëntertained worden.
Deze week moest ik extra mijn best doen want ze waren beide wat teleurgesteld omdat de vriendjes die we uitnodigden om te komen spelen niet konden komen.
Cupcakes maken en versieren werd het vandaag.
(Ik wou eigenlijk eerst koekjes maken en versieren maar dat leek me wat te omslachtig met kindjes)
Ik ben echter een dummy op vlak van cupcakes met glazuur. Wat resulteerde in wat praktische problemen waar jullie me misschien kunnen bij helpen.
(Want de suikerpasta is nog niet op en halloween nog niet gepasseerd)
1) de cakejes waren wat open gebarsten
2) de spinnenpoten vielen van de cupcake (hoe plak je dat vast)
3) de suikerpasta plakte aan de tafel en als we dit met bloem trachtten te verhelpen was de suikerpasta wit gespikkeld.
Het recept van de cupcakes
125 g zelfrijzend bloem + 125g suiker + 125g boter op kamertemperatuur + 2 eitjes + halve theelepel vanilleextract mengen
op t eind 2el op melk erbij mixen
20 minuutjes op 170°C in oven
Maar in elk geval t was leuk vertier … net zoals Play-doh maar dan lekker(der).
Weekendje weg
Net dat weekend dat we de kinderen overschakelden naar winterjassen, pikte we uit voor een tripje naar zee.
Het idee was last minute, ik verkoos de zee, we gingen voor low-budget en boekten een jeugdherberg die nog vrij was (en die niet Oostende was, want die blijkt echt wel niet zo goed te zijn) … Blankenberge was bijgevolg de enige optie.
Hetgeen dat we als eerste inpakten was onze windvlieger, wij hebben immers al 3 jaar een vlieger, de eerste keer dat we hem wouden uittesten geraakten we al een onderdeel kwijt in het veld … dat kochten we dan direct bij … om onze vlieger nooit meer opnieuw uit te testen.
Zaterdag werd gelukkig droog weer voorspeld, maar blijkbaar ook wel echt ‘windstil’, deze foto is getrokken tijdens onze beste ‘poging tot’ het in de lucht krijgen van de vlieger … tevergeefs …. de kinderen waren dan ook meer geïnteresseerd in oesters rapen dan kijken naar hun ouders die daar tevergeefs trachtten indruk te maken.
Gelukkig is de zee ook zonder vlieger “vet cool”
Onze immer sociale dochter sloeg een klapke met de vissers (met ons als tolk)
en groef zich dan in, in de put van een ander
en natuurlijk moest er ook zottekes gedaan worden op de go-cart.
Zaterdag bleek gelukkig -ondanks de kou- nog een geschikte buitendag … ik ben zelfs verbrand … echt.
Maar ook binnen was het ook leuk
We dronken uit nostalgie nog eens ne Julius (het bier waarnaar onze kat genoemd is) en met het ouder worden kunnen we dat bier ook beter appreciëren.
We kleurden
en kleurden
en gingen naar het serpentarium
waar de wurgslag het hoogtepunt was
Alhoewel deze laatste snel vergeten was, bij onze laatste activiteit … het zwembad (sportoase) in Knokke Heist.
Zelfs ik was enthousiast, want meestal gruwel ik van subtropische zwembaden, waar het net iets te koud is en waar je de plassen vuil stilstaand water moet ontwijken en stiekem hoopt dat je er geen schimmel aan overhoudt.
Het zwembad hier was net iets nieuwer, net iets mooier gedesigned, had net iets meer en ruimere familiekleedhokjes en de glijbanen waren net dat anders dan we gewend zijn.
Altijd leuk om er eens tussenuit te zijn en de zee blijft super, toch hadden we in Blankenberge een beetje het gevoel van vergane glorie en een echt goei brasserie hebben we er ook niet gevonden. Wat is voor jullie eigenlijk de parel van de (Belgische) kust?
In het ritme
Eindelijk … heb ik het gevoel dat ik weer in een leuk ritme zit … en dat het allemaal de goeie kant opgaat.
Zo is er woensdag (sinds enkele maanden mijn 4/5e dagje) ... heerlijk … dat ik deze voorlopig nog inzet bij de kinesist frustreert me wel wat (want ik zou zoveel andere nuttige dingen kunnen doen op een voormiddag) maar de rest van de dag is helemaal voor de kinders en mezelf.
Zo is het woensdag is eitjesdag, bereidingswijze op aanvraag maar spiegelei is alvast de favoriet.
En totdat de kinderen uitzwermen om te gaan sporten hou ik het liever rustig (ze hebben dat nodig). En vandaag was dat … suikertaart maken.
Suikertaart staat al lang op mijn verlanglijst, het was een leuke verrassing dat ik hem vond in “Goe gebakken”.
het resultaat was …. zeer zoet … maar voor mij ook wel zeer lekker (maar ik ben dan ook wel een zoete … ik ben zo jaloers op die mensen dat langs hunne neus weg kunnen zeggen “neen, voor mij niet, ik ben gene zoete”)
We hebben met 5 personen maar een kwartje van de taart opgegeten en meer moet dat eigenlijk ook niet zijn (en caloriegewijs zeker niet).
De rest zal voor de collega’s zijn.
Suikertaart
TAARTDEEG
- 250g bloem
- 65ml water
- 10g verse gist (of 3g droge gist)
- 1 ei
- 12g suiker
- 12g zout
- 100g goei boter (op kamertemperatuur)
- losgeklopte eidooier met een scheutje melk
VULLING
- 2 eidooiers
- 200ml slagroom
- 200g poedersuiker (of bruine suiker zoals ik deed)
- 5 klontjes koude boter
TAARTDEEG
- Los de gist op in het water en voeg het ei erbij, klop los
- Zeef de bloem en giet uit op het werkblad, maak een bloemcirkel
- Strooi suiker en zout aan de buitenzijde van de cirkel.
- Snij de malse boter en leg deze ook aan de buitenzijde
- Giet het water met gist en ei in het midden
- Meng met de vingertoppen de ingrediënten van binnen naar buiten
- Voeg stelselmatig meer en meer bloem toe en kneed enkele minuutjes tot een homogeen deeg (niet te lang)
- Verdeel het deeg in 2 stukken, maak er bolletjes van en laat een kwartiertje rusten onder handdoek of plastiekfolie
- Bestrijk een taartvorm met boter
- Neem een bolletje deeg en rol uit, bekleed de taartvorm met het deeg.
- Strijk een deel van het losgeklopt ei met een borsteltje aan, op de rand van het deeg
- Neem het andere bolletje, rol uit en snij dit in repen van 1cm breed. Leg deze repen langs de rand van het deeg en breng hierop ook het losgeklopte ei aan
- Warm de overn voor op 230°C
VULLING
- Klop 2 eierdooiers los met slagroom. Vul de taart met poedersuierk (of bruine suiker) en giet hierop het ei-roommengsel
- verdeel enkele blokjes koude boter in de taart
- Bak de taart op 230°C gedurende 15 a20 min (ik had meer tijd nodig, maar dat kan aan de oven liggen)
- Ontvorm de taart meteen en laat afkoelen op een rooster.
- Eens afgekoeld, knip uit papier een hart. Leg dit hart op de taart. Zeef wat poedersuiker op de taart en haal hierna het hart voorzichtig weg.
Wat te doen met (over)rijpe bananen? … Chocoladebananencake maken natuurlijk !!!
Ik wou vandaag een ode brengen aan mijn nieuwe sport ‘inline skaten’, maar ik ben daarnet eens goed gevallen ben (en op mijn gat dan nog wel, wat bewijst dat het nog aan mijn onkunde ligt, want echte skaters vallen naar voor) en de goesting voor een lofrede is even bekoeld. Misschien moet ik maar even de goede raad van mijn man opvolgen en voorlopig maar op de piste blijven en me nog niet op de openbare weg wagen (en dan zeker niet in mijn eigen dorp waar de mensen me kennen).
Chocolade bananencake dan maar, een zeer verantwoorde manier om met overrijpe bananen om te gaan. Zooo lekker dat zelfs Bjeurn fan is, en ik bijgevolg niets zal meenemen naar ’t werk. Sorry lieve collega’s, maar geen paniek, het bakseizoen is terug aangebroken.
Ik snap wel dat recepten van iemand die niet eens pannenkoekendeeg zonder brokken kan maken (hoewel vandaag lukte het wonderwel wel), misschien niet betrouwbaar overkomen. Langs de andere kant, als zelfs ik het kan maken is het wel echt niet moeilijk.
Chocolade bananencake
- 100g goei boter
- 185g suiker
- 2 eieren
- 2à3 geplette bananen
- 170g gezeefde zelfrijzende bloem
- Chocoladekorrels (of verhakkelde fondant chocolade)
- 1/2 tl zouter
- Meng de boter en de suiker
- Voeg 2 losgeklopte eieren toe
- voeg 2a3 geplette bananen erbij
- dan 170g gezeefde bloem
- en 1/2 theelepel zout
- Chocoladekorrels naar behoeve (optioneel)
- 40 minuten in de hetelucht oven op 170°C
VIP in Lego-land
Toen we via Victoria van Oona een uitnodiging kregen voor de opening van de allereerste Belgische Lego-store twijfelden we niet.
Ik herinnerde me immers nog het lekkere buffet bij de release van Lego Friends en Liv herinnerde zich haar nog de mooie kado die ze mee naar huis mocht nemen (of ook .. ik herinnerde me de mooie kado en Liv het buffet).
In elk geval, we wilden er zeker bijzijn.
Liv liep eerst ‘vlug’ ‘op haar gemak’ een veldloop en we besloten Vic zijn turnles en Liv haar skateles te skippen.
Bij de legowinkel in Wijnegem shopping center (oh … ik heb echt zin om eens een dagske congé te nemen en eens goed te shoppen … maar dit doet hier niet terzake) keken we onze ogen uit.
Het buffet was weer dik in orde (let op de lego-boterhammen)
Er waren Lego-gadgets allerhande (peper-en zoutvat, magneten, fotokaders, sleutelhangers, ijsblokjesvormen…) en daar ben ik allemaal zeer gevoelig voor
Natuurlijk verschenen er ook enkele blogvriendinnen (die we vandaag ook blokkevriendinnen mochten noemen)
En als allerbelangrijkste, er was voor de kinders ook wat wils
… iets beyblade-achtig dat echt een hit was
… of ‘stel je eigen lego-ventje samen en neem er één mee naar huis’
… spelen met opgebouwde boomhuttenkampen, vliegtuigen, 3D-animatie truukjes als je de lego-doos voor een scherm hield, enz.
Zoals je ziet interpreteerden mijn kinderen ‘stel je eigen lego-ventje samen en neem er EEN mee naar huis’ nogal ruim.
Liv is nogal in de ban van skaten en ze maakte ‘4 fotomodellen op een skatebord’ (de wieltjes waren jammer genoeg nog niet beschikbaar in de winkel)
Vic heeft het tegenwoordig eerder voor de ‘boeven’
Soit … vandaag waanden we ons een VIP in lego-land
Bij het naar huis gaan kregen we weer een héél deel leuke kado’s en haalden we ook onze portemonnee boven, onze kadotjeskast is weer goed gevuld, we zijn weer klaar voor de nieuwe lichting verjaardagsfeestjes van dit schooljaar.
Het succesrecept van een ander: Hutsepot
Dit is één van de succesrecepten van mijn mama … heerlijke hutsepot !!!
Mijn zusje, die het haar al eerder eigen maakte, garandeerde me dat dat niet kan mislukken … en inderdaad … ’t werd een succes waar zelfs mijn kinderen dol op waren. Dit wordt ook hier een klassieker !!!
hutsepot
- lamsvlees
- groenten zoals wortel, raap, pastinaak, spruiten, knolselder, selder, ajuin
- laurierblad
- tijm
- bouillonblokjes
- Aardappelen
- tijd
- Het lamsvlees aanbraden in kookpot
- Daarna groenten in redelijk grote brokken erbij voegen, goed kruiden, zeker met laurierblad en thijm, overgieten met bouillon (van een blokje) tot als het vochtig genoeg is en ongeveer een uur laten stoven/sudderen – vocht wel in het oog houden
- Dan de aardappelen erbij doen en nog een half uur of tot als ze gaar zijn laten sudderen – vocht nog altijd in het oog houden
Huiswerkpennenzak
In de vakantie kocht ik 2 pennenzakken voor mijn leerjaar-kind. Maar blijkbaar moeten die pennenzakken ook op ’t school blijven.
En vermits mijn dochter elke dag huiswerk* heeft, is een huiswerkpennenzak ook wel handig.
Ik verbaasde mezelf en besloot deze zelf te naaien (sinds ik besloten heb te stoppen met de naailes heb ik precies terug meer goesting in wat vrijblijvend naaiwerk).
Ik zag dit, dit en dit patroon en koos de werkwijze van oon eruit en fabriceerde dit exemplaar. Helemaal niet perfect, maar geen nood … mijn dochter vertelde me dat ze op ’t school ook nog een pennenzak nodig heeft voor haar stiften en haar schrijfgerief (de 2 die ze al heeft zijn voor knutselgerief en de ander voor kleurtjes). Ik zal dus nog gelegenheid genoeg hebben om naar verbetering te streven.
*elke dag huiswerk is trouwens niet zo erg als ik eerst wel vreesde. Het duurt nooit meer dan 5 minuutjes en voor mij is ’t ook wel leuk om te weten waar mijn kind mee bezig is in de les (ik verdenk de juffen ervan om het huiswerk eerder te geven om die laatste reden)
Scoutsmeisje
Naar de scouts zou onze dochter gaan, daar was geen discussie over. ’t is namelijk zelf een scoutskweekje van de groep waar ze nu naartoe trekt.
Verleden week was er al Elewijtse Pijl, een fietstocht met aaneensluitend de overgang met levende brug (jaja, de tijd dat ik jong, onbevreesd en onsterfelijk was ligt ver achter mij … ik was niet op mijn gemak als ik die kindjes daar zag over vliegen … gelukkig moesten mijn kinders er nog niet over) en een heerlijke woudloperskeuken.
Pause tijdens fietstocht met dit leuke tafereel
Levende brug
Hongaarse goulash
Vandaag was ’t voor echt.
Al een chance een dik succes … we zijn vertrokken voor de komende 17 jaar.
Nu nog wachten tot de broer mee mag, want ’t ventje miste zijn zus en hij wou eigenlijk liever op de scouts blijven dan met mij terug huiswaarts te keren.
En ondertussen heb ik zeker al 20 keer het kapoenenlied mogen zingen …
de kapoenen zijn de beste, tegen ons kan niemand oep, en als z’ons willen pesten … dan draaien we z’in de soep !!!!!!!!!!!!!!!