Het huis van de sint
De foto met de Sint, dat is elk jaar een blogverplichting (wel miste ik blijkbaar 2007 en 2010, dus heb ik even met terugwerkende kracht geblogd). Leuk voor ’t nageslacht.
Vic is er nog helemaal mee weg en ook in haar eerste leerjaar gelooft Liv nog steeds in de Sint … raar vind ik dat … ik had die klik al in ’t derde kleuterklas gemaakt … maar dat wil misschien zeggen dat er bij mij thuis nog minder show rond gemaakt werd, dan hier het geval is.
Vermits we dit jaar het Sintfeest op het werk, en het Sintbezoek bij de mamie moesten missen, bezochten we het huis van de sint (in Sint Niklaas).
Wat wel plezant was, tientallen gekke pieten (de verwelkomstpiet, de inpakpiet, ….) en een machtig graaf herenhuis dat we mochten bezoeken. Zo zagen we de sint zijn badkamer, de sint zijn slaapkamer (met knuffelbeer en bedpan, dit laatste niet zichtbaar op de foto), de sint zijn buro (met zijn boek) en alle brieven die hij kreeg van de kindjes.
De kinderen voelden zich ferm op hun gemak. Liv haalde met elke piet het grapje van de high five uit (kent ge, doen alsof je een high five wil geven en dan in uw haar naar achter wrijven) en ze gaf de sint nen dikke knuffel. De arme oude man was er een beetje van van slag.
Ik was enorm onder de indruk van zijn huis … een ferm herenhuis -weliswaar aan een grondige renovatie toe- maar echt ferm, met afgeronde deuren enz….
En dan nu wachten tot de goed heilig man ons bezoekt, vrijdag 6 december in ’t school, zaterdag 7 december thuis en zondag 8 december op de scouts. Ze zullen hun portie Sint dus nog wel krijgen … en dan kunnen we aftellen weer naar kerst.
en hier …. het archief
Wat ik aan zwemmen haat
Sinds mijn gedwongen loopstop begon ik me te concentreren op andere sporten, waaronder zwemmen.
Ik maakte me (onder het moto van … als ik terug kan lopen waag ik me eens aan een kwart triatlon en dan moet ik natuurlijk deftig crawl kunnen zwemmen) lid van de plaatselijke zwemclub.
En inderdaad, het loonde. Mijn crawl is al behoorlijk verbeterd en ik zwom zelfs al eens 2km, wat ik toch wel een behoorlijke prestatie vind … maar de liefde voor het zwemmen, die is er niet gekomen.
Ik moest me hoe langer hoe meer slepen naar de zwemles … op het eind dacht ik gewoon maar 1 ding terwijl ik zwom “ik doe dit niet graag, dit is saai, wanneer mag ik eruit”
Dus nu heb ik besloten dat ik er maar gewoon mee stop en dat het voor mij voldoende is om wat baantjes te trekken als de kinders les hebben.
Een opluchting enerzijds … begrijpelijk als je kijkt naar dit lijstje … alles wat ik aan zwemmen haat.
- De typische geur (een mix van chloor en ureum)
- Altijd veel te druk … met kniestoten, bloedneuzen, vingers van een ander in uw oog als gevolg
- Mensen die aan de rand van het zwembad -in je weg- staan te staan (of nog erger … staan te verkeren)
- Vaders en kinderen, samen aan het spelen in den diepe tussen alle baantjestrekkers
- Vriendinnen die -onafscheidelijk- naast elkaar schoolslag zwemmen (met hoofd boven water natuurlijk)
- Met je blote voeten in die vieze WC
- De ongelooflijke saaiheid van het zwemmen
- Crawl zwemmen is vermoeiend
- Rugslag is tof, tot je met je hoofd tegen de rand van het zwembad botst
- Correct baantjes tellen lijkt onmogelijk
- Hoe goed je je ook wast, de chloor blijft in je haar en op je lijf zitten
- Rimpelvingers en droge huid
- Met nat haar terug buiten stappen
Woensdagnamiddag #kinderentertainment
Vandaag sloegen we 2 vliegen in 1 klap.
Liv en Vic zitten immers met 2 zusjes in de klas. We nodigden de 2 zusjes uit om de woensdag bij ons door te brengen … ons kinderen content want elk een speelkameraad, de mama content want héél haar kroost had opvang. Handig zo’n 2 duo’s uit dezelfde klas.
Onze 2 gasten worden ook (net zoals de mijne) nogal graag geëntertaind en daarvoor is woensdag de perfecte dag, want dat is bij ‘de dag van de week’, in teken van de kinderen.
’s morgens aan de schoolpoort hoorde ik dat Vic had al beloofd aan zijn vriendin dat we cupcakes gingen maken … dat zat echter niet in mijn schema … gelukkig herinnerde ik me nog iets van pinterest* … een vistaart (eerste reactie van de gasten -> eik, ik lust geen vis). Maar achteraf bleek het toch een succes, trouwens ideaal om de kinderen te laten helpen. De 2 jongsten hebben het merendeel der smarties gelegd. Het recept vond ik hier (en schreef ik ook uit hieronder)
Dan had ik nog iets in mijn hoofd met schrinkelpapier, het eindresultaat van de dag -een ketting- was eigenlijk niet wat ik voor ogen had, maar dat hebben ze dan nog van mij tegoed.
(Ik ben er wel van verschoten hoe goed 4-jarigen kunnen inkleuren).
En ondertussen heb ik proefondervindelijk ondervonden dat 140°C de beste temperatuur is voor mijn oven om te schrinkelen. (voila, genoteerd, nu vergeet ik dit nooit meer .. volgende keer geen faalangst meer)
Recept vis-taart
- veel smarties (ik moest een 2e bruin pak openen)
- 150g fondant chocolade
- 150g melkchocolade
- 300g suiker
- 350g goei boter
- 6 eieren
- 8 (niet afgestreken) soeplepels zelfrijzend bloem
- chocolade en boter samen smelten (au bain marie)
- de suiker en de eieren luchtig kloppen
- boter en cholademengsel toevoegen
- bloem erbij doen
- het grotendeel in een beboterde bakvorm gieten (deel overlaten voor de topping)
- in een voorverwamde oven van 150°C gedurende 45min (klaar na truuk met het prikken)
- na het bakken de rest van het deeg over de taart gieten
- even in de koelkast
- smarties schikken
*sommigen vinden dat ik creatief ben … dat ben ik echter niet … ik ben min of meer handig en heb wel zin om mijn tijd te steken in kleine projectjes … maar ik ben echt dankbaar voor het www en pinterest … hoe zou ik mijn kinderen op een woensdag anders bezig houden.
Mensen zonder kinderen, beseffen dit niet
Overlaatst waren we buiten, en ineens gilt een mama ‘buiten proportie hard’ op haar huilend zoontje.
Liv *geshockeerd* vroeg me :”waarom roept die mama zo op haar kindje?”
Waarop ik : “Dat kindje zal ook nooit luisteren naar zijn mama, en de mama zal er een beetje zenuwachtig van worden”
Waarop ineens naast mij een papa: “Ja, we verliezen onszelf allemaal wel nekeer”
En zo ook bij ons … ik ga zagend door het leven … dagelijks zeg / roep / gil ik volgende zinnen meermaals, terwijl mijn kinderen me staalhard negeren.
- Zet de tv af … zet nu de tv af … ZET DE TV AF … dan zet ik hem af
- Ruim dat knutselgerief/die clics/ de duplo/ jullie knuffels nu eens op. Allé, allebei, begin er eens aan. Liv/Vic … jij moet ook meedoen. Kom, ik zal jullie helpen.
- Doe de deur toe … doe de deur toe hé … kom terug en doe de deur toe … *deur wordt tegen gezet* … Neen …. zo doe je geen deur toe “Doe eerst de klink naar beneden, doe de deur toe en dan terug de kink naar boven.”
- Neen K3 mag niet op, ik ben naar het nieuws aan het luisteren … shhht, ik ben naar het nieuws aan ’t luisteren … neen, ook als je tegen me fluistert kan ik niet naar het nieuws luisteren
Laat je zus/broer met rust … stop met ruzie maken … stop met slagen - Laat me nu even gerust, ik zit op ’t toilet … Vraag dat aan papa, ik zit even op ’t toilet … ga papa zoeken en vraag dat aan papa … neen, je moet dat hier niet roepen, ga naar hem en vraag het daar
- Laat me nu even gerust, ik zit op ’t toilet … ga dan boven naar ’t toilet … neen, ik ben nog niet klaar, ga BOVEN
- Neen, je krijgt geen nieuw spelleke voor op de iPad
- Stop met mij te roepen, ik versta je toch niet, als je me iets wil vragen, kom dan naar mij … KOM NAAR MIJ, IK VERSTA JE NIET … KOM HET HIER VRAGEN … NEEN, IK KOM NIET NAAR JOU, IK BEN AAN ‘T KOKEN
- Komen eeeeeten … komen eeeeeten … zet de tv af en kom eten. Als het zo zit dan eet ik alleen (vreselijk foute opmerkingen trouwens)
- Haal papa eens om te komen eten … Neen niet beginnen te roepen, ga naar boven en zeg hem dat we gaan eten … Stop met in mijn oor te roepen, ga hem halen.
- Neen, er is geen dessert / Neen, we gaan geen frietjes eten / Neen, we gaan niet op restaurant / …
- De blauwen beker is in de was, ne groene is toch ook goed … neen, je kan niet drinken uit de blauwe beker
- Zit eens stil aan tafel … en zit nu eens op UW stoel, waarom zit je altijd zo op mij te hangen. Voila *je neemt de stoel en schuift hem 20cm verder* … *2min later* hoe komt het nu dat jij weeral mee op mijn stoel zit !!!
- Drink je beker leeg … Neen, je mag nog niet van tafel, iedereen is nog aan het eten … wacht toch iedereen klaar is …
- Ne stoel heeft 4 pikkelen … zit nu is deftig op uwe stoel
- Zwijg nu eens even, mama en papa zijn efkes iets tegen elkaar aan ’t zeggen … sebiet, laat me even even verder vertellen aan papa … even zwijgen, mama en papa zijn aan ’t praten … ZWIJG IS EVEN
- Kom naar beneden, we gaan vertrekken (*7) … doe je jas aan, allé, doet nu eens uw jas aan, is uw jas nu nog niet aan … doe je schoenen aan … zet u daarvoor vlug op de trap … eerst de plakkers losmaken … neen, dat zijn bokkepoten, doe ze andersom aan
- stap in de auto, allé mannekes, stap nu toch eens in de auto, stap in de auto langs uw kant *als ze beginnen met over elkaar te klimmen enzo* …. en doe ook je portier toe
- Maak je gordel vast, is jullie gordel al vast …. pfff, ik zal hem zelf wel komen vastdoen
- Kom uit de auto, allé kinnekes, kom nu toch eens uit de auto … ik ga al naar binnen hé, kom sebiet dan maar, en doe je portier dan ook toe hé (al 2 keer stond de buurman ’s avonds voor mijn deur om te zeggen dat mijn portier nog open stond)
- Wandel nu gewoon eens door, het is echt niet ver. Geef me een handje, het is hier gevaarlijk … allé kom, geef nu even een handje.
- Niet oversteken hé, niet oversteken blijf staan … NIET OVERSTEKEN …. had ik nu niet gezegd dat je niet mocht oversteken !!!!
- Kom uit bad … sta recht en kom uit bad … stop met spetteren en kom uit bad … laat je zus met rust … blijf van je broer af …. KOM UIT BAD … STOP MET SPETTEREN
- Poets je tanden …. sta nu eens stil en poets je tanden … neen, poetsen, niet gewoon je tandenborstel in je mond houden … sta stil en poets je tanden … neen je moet me nu niets vertellen, je moet je tanden poetsen
En op een dag dat het weer erg was geweest, dat we de kinderen zonder verhaal in bed hadden gestoken, zag ik dit filmpke. Hilarisch … zoo herkenbaar … een staaltje zeer grappige stand-up comedy
Een soort Shepherd’s Pie
Dit recept werd me aangeboden door Pharailde … ten Casa murphy een succesrecept … en bij ons ook (tenminste nadat ik de kinders had overtuigd om tenminste eens te willen proeven … soms word ik echt moe van dat “ik lust dat niet”).
Soit, dit is een recept dat op mijn lijstje mag, zeker voor herhaling vatbaar.
Smakelijke eetfoto’s trekken, dat lukt met niet, maar recepten zonder foto vind ik dan ook weer stom … net zoals kookboeken zonder foto’s.
Receptpostjes zonder wat ander gezever (dat niets met saaie recepten te maken heeft) probeer ik ook te vermijden, maar deze keer zal het toch wel moeten. De weekmenu moet gepland worden en collect en go ingegeven … de neveneffecten van een gestructureerd leven.
Een soort Shepherd’s Pie
- Ajuin
- gehakt
- tomatenpuree
- aardappelpuree (echte, uit zakje of beter nog ‘overschot’)
- groot blik erwtjes en worteltjes (of andere groenten)
- paneermeel of geraspte kaas
- worteltjes en erwtjes laten uitlekken
- gehakt bakken (met ev. wat tomatenpuree erbij
- aardappelpuree maken
- groenten in een ovenschotel, gehakt erover, laag aardappelpuree
- geraspte kaas of paneermeel erover strooien
- 30min op 200°C in de oven (op einde met gril op)
Emailleren, emailleren, wie zijn best doet zal het leren
Onder het mom verjaardagskado deden mijn zusje en mezelf mee aan een dagcursus emailleren.
Wij hebben immers nog van vroeger een emailleeroven staan en ik wou wel eens alle tips and tricks leren, om het emailleren terug op te nemen.
En inderdaad, we hebben veel bijgeleerd. Hoe we het thuis vroeger deden was een beetje zondigen tegen alle regels (we behandelden ons koper niet voor, we deden niet aan contra-emailleren, we deden de poederrestjes gewoon terug het potje in, en van poeder wassen hadden we al helemaal niet gehoord). Ik was dus wel blij met de theoretische uitleg (hoewel dat het vroeger meestal ook wel scheen te lukken).
Ondanks al die theoretische uitleg die we kregen, bleef het emailleren toch wel moeilijk. En vermits de leraar van het type was ‘probeer maar en van je fouten zal je leren’ … heb ik veel mislukkingen gehad (maar ik blijf erbij dat dat een deel ook ligt aan het feit dat niet alle poeders even goed handelbaar zijn).
Ik ben niet echt content van het eindresultaat (en daar hoop je natuurlijk altijd wel op bij zo’n cursus).
Maar ik ga echt wel dat oventje eens terug bovenhalen en experimenteren.
*Wordt hopelijk vervolgd*
Nasi Goreng
Ik keek al héél de week uit naar dit moment dat ik (met de rijst die ik gisteren teveel had gemaakt … slim en vooruitziend *schouderklopje) deze nasi van SOS Piet kon maken.
Helaas wouden de kinderen er niet eens van proeven.
Vic vond dat er teveel groentjes inzaten en Liv lust geen rijst (en geen aprika, champions en erwtjes, ahja en soyascheuten -> niets dus). Toch heb ik me voorgenomen om me niet teveel aan te trekken van wat de kinderen al dan niet lusten, want dat limiteert enorm.
Na een hele preek van Liv, dat het al super lang geleden was dat we frietjes zijn gaan halen en dat ze zelfs niet eens meer weet hoe dat smaakt (vies Liv, jij lustte dat niet), kreeg ik ze toch zover om een lepeltje te proberen (gelukkig bestaat er nog chantage).
Waarop ze de restjes van gisteren aten. Blijkbaar is bij mijn kinders ‘het eten van gisteren’ net iets minder vies dan ‘het eten van vandaag’.
Maar ikzelf vond het wel heerlijk (en de man ook als ik hem mag geloven), deze mag op mijn lijstje komen
Nasi Goreng
- gekookte niet plakkende rijst
- kipfilet in stukjes
- 2eieren
- ajuin
- prei
- soyascheuten
- paprika
- erwtjes (vers is natuurlijk het best, maar diepvries is ook goed)
- champions
- look
- scampis (optioneel)
- gember
- soyasaus
- oestersaus
- Laat de pan heet worden en bak de 2 eieren erin en scheid wit van geel (doe het eiwit in stukjes en opzij, waarna je het eigeel kapot doet en ook in stukjes doet)
- Doe de kippenbrokjes erbij
- kruid met peper en zout
- voeg ajuin, prei, paprika erbij
- Voeg scampi’s (optioneel) toe
- Look, gember, soyascheuten, champions en erwtjes erbij
- Doe de rijst erbij, meng even
- Breng op smaak met soyasaus, oestersaus en wokkruiden
Pedagogische studiedag #kinderentertainment
De sint is nog niet gepasseerd, maar wij begonnen vandaag al aan de voorbereidingen voor de adventkalender. Al weken spaarde ik WC-rollekes (want de kinders doen hier graag aan WC-rolletjesknutselen) en vandaag kwamen ze van pas. Met 2 schoendozen, 24 WC-rollekes, restjes behangpapier, washitape en schilderstape knutselden we dit.
Nu rest nog mijn taakje … het vullen van de rollekes met een kleine verrassing (snoepjes, haarspeldjes, kleine dino’tjes, briefjes met een ‘mop van de dag’, …) maar geen paniek, ik heb nog een halve maand tijd.
Kleien, dat was de volgende activiteit die de kinders eens met mij wouden doen (ze hoopten waarschijnlijk dat ik net zoals Joke van het sport en creakamp een talent voor knutselen ging tevoorschijn toveren).
Gelukkig bestaat er pinterest, zodat ik toch een beetje voorbereid kon starten.
Het smaakte naar meer, gelukkig maar want ik heb nog een blok klei van naar schatting 4 kg over.
Ik moet alleen tegen de volgende keer alle slakken en aanverwanten mijn huis uit zien te krijgen.
Het plan voor snelle kost
Koken is hier thuis een issue, ik doe het niet graag, ik kan het niet goed en de weekavonden zijn sowieso hectisch. Dus het moet gemakkelijk zijn, snel gaan, naar gezond neigen en min of meer lekker bevonden worden door de kinders. Oh ja … en wat variatie en zo nu en dan iets nieuws.
Het doel is tot een 50-tal recepten komen waaruit ik steeds kan putten … en liefst met nog wat slimme trucjes (restjes verwerken, dubbele rijstportie maken zodat ik deze de dag erna kan bakken, ….)
Uitproberen, verbeteren en uitschrijven (=bloggen) dus tot ik mijn lijst heb.
Jullie (opbouwende) tips zijn natuurlijk net als altijd welkom.
Want soms denken jullie misschien …
…. wat doet ze hier nu? (antwoord is … ze weet het zelf niet)
…. kent ze deze simpele vuistregel niet eens? (antwoord is … neen)
Of sites met leuke eenvoudige receptjes, mag je altijd doorgeven. Ik noteerde al voor mezelf de site van het voedingscentrum en van donderdag veggiedag.
De eerste 2 ovenschotels maakte ik zondag, met de overschot van (veel) gekookte tarwe. Verrassend genoeg (want pure improvisatie) werd het gesmaakt door heel het gezin inclusief mezelf. Voor het recept van de ovenschotel met aubergine heb ik wel wat correcties toegepast in de hoop volgende keer wat vastere eimassa te bekomen.
Voila, hieronder de recepten en nu ga ik aan mijn weekmenu beginnen
Ovenschotel 1 – overschotjes tarwe met spinazie
- Diepvriesspinazie met room 750g
- Gekookte tarwe (rest van vorige dag)
- Champions
- Gerookte Zalm (250g)
- Mozzarella (250g)
- Kruiden
- Schik in laagjes in een vuurvaste kom – tussenin wat kruiden (niet teveel zout want de zalm is al zout)
- Tarwe op de bodem
- Laagje champions in stukjes
- Ontdooide spinazie
- zalm
- Tarwe
- Spinazie
- zalm
- mozzarella bovenop
- Zet 30min in de oven op 200°C
Ovenschotel 2 – overschotjes tarwe met aubergine en quorn
- Aubergine
- Gekookte tarwe (rest van vorige dag)
- Quornbrokjes
- 3 eieren
- 1,5dl room
- Peper en zout
- Geraspte kaas
- Snijdt de aubergine in schijfjes
- Bak de aubergineschijfjes langs beide kanten aan in een pan met genoeg olie (en kruid met peper en zout)
- Bak de quornblokjes
- Meng de eieren met de room en kruid met peper en zout
- Schik in een vurvaste kom
- Tarwe op de bodem
- Aubergineschijfjes
- Quorn
- Tarwe
- Aubergineschijfjes
- Quorn
- Geraspte kaas
- Voeg het eiermengsel erbij
- Zet 30min in de oven op 200°C
De kinderkamers
Na 2 weken slapen de beide kinderen eindelijk terug in hun eigen bed, in de eigen kamer.
Het in orde brengen van de kamers bleek iets meer werk dan initieel gedacht. Bepleisterde muren schuren en plamuren, schilderen, behangen, vloeren opnieuw inoliën, plinten inoliën, plinten installeren, meubeltjes van Liv haar kamer inoliën, … dat neemt dus zijn tijd.
Maar ondertussen zijn hun kamers terug vol en de onze terug leeg.
Voor Liv bestelden we behang bij Swiet, tweedehandsbehangpapier uit de vervlogen jaren. Ik was echter wel teleurgesteld toen we aan het behangen begonnen, het papier is vergeeld aan de randen en ook héél fragiel. Voor €30/rol zou ik in ’t vervolg niet meer voor oud retropapier gaan (dan ga ik wel voor rollen van €8 bij de Priem).
Maar soit, eens het papier hing, vielen die vergeelde randen me precies toch minder op.
Liv haar meubels, zijn ooit nog van haar oma geweest. Ik ben er zot van, en als het bed wat groter dan 140cm was, dan zou ik ze zelf inpalmen. Ik heb nu al schrik van de dag dat Liv haar kamer oud en lelijk zal vinden.
Voor Vic was er dan nieuw behangpapier. Het retropapier dat ik online zag, vond ik allemaal wat te vrouwelijk. En dus werd het een muur met het auto’s uit de behangwebshop. Goedkoper en minder fragiel wat dus natuurlijk gemakkelijker werkte.
In Vic zijn kamer moet er nog wel één en ander gebeuren. Een nieuwe kleerkast bijvoorbeeld, en waar we de schouwschacht als technische schacht gebruikten moet nog een boekenrekje met toegang tot de schacht gemaakt worden, maar dat is werk voor een vakman.
Alles met ne keer … dat is ons moto
Loopblessure – het vervolg
Ondertussen ben ik al 8 maanden geblesseerd.
Diagnoses worden gesteld … en weerlegd.
Voor de moment is de conclusie dat we eigenlijk niet weten wat ik exact heb (waarschijnlijk hardnekkige spierontsteking die we niet exact kunnen lokaliseren).
Rust helpt niet en ondertussen begin ik ook te twijfelen aan wat ik nu voel. Precies of mijn geest een loopje met me neemt.
Zeggen ze dat ik een hernia heb, dan voel ik ineens een zeurende rugpijn, wordt er nadien gesteld dat ik een ontsteking op mijn schouders heb, doen erna ineens mijn schouders pijn.
Ik ben zwaar gefrustreerd, ik weet niet wat ik moet voelen en wat ik moet doen. Beginnen aan een cortisonenkuur van 2 weken (waarvan je vapeurs krijgt en verdikt), gewoon terug gaan lopen (eventueel met een start to run om mijn lichaam wat geleidelijk aan terug te laten wennen), of blijven wachten?
Ik ga sowieso voor tweede opinie, en ik ben ook van plan om het lopen binnenkort terug op te nemen, misschien is op ’t gemak lopen nog effectiever dan rust!? Want de pijn is (nu) zeker niet ondraaglijk, ik ben daarnet 5km gaan lopen en dat ging … maar ik voel wel dat de pijn niet volledig verdwenen is en ik heb zoveel schrik om door te overdrijven alles nog veel erger te maken.
Wordt ongetwijfeld vervolgd
De historiek
- 8 maart … ik merkte voor ‘t eerste dat het lopen me pijn bezorgde in mijn rechterheup/bil
- 2 april … doktersbezoek met conclusie peesontsteking. 2 maand ontstekingsremmers nemen en loopstop
- 24 mei … afspraak met een sportdokter, want de klachten werden steeds erger in plaats van beter
- 27 mei … CT scan laten nemen van de lage rug
- 31 mei … diagnose ‘herniaKE’ en al ‘beginnende’ vorm van artrose (slik)
- Juni-oktober 2013: 1 keer per week kine en 2 keer per week de oefeningen thuis uitvoeren
- Oktober 2013: geen verbetering, constant zeurend gevoel (zeker geen ondraaglijke pijn) ofwel in mijn bil, ofwel in lage rug, zeker bij lang rechtstaan. Lopen heb ik nog enkele keren geprobeerd, zonder te forceren, maar lijkt nog niet aangewezen
- 21 oktober: afspraak neurochirurg. Deze weerlegt op basis van onderzoek en CT scan de diagnose. De hernia is eigenlijk maar een kleine bulging die zeker niet voor last zorgt (70% van de mensen van mijn leeftijd hebben dit) en vroegtijdige artrose is gewoon niet waar, mijn beendergestel is in héél goede staat. Hij denkt eerder aan een ontsteking in de spieren ofzo. SPECT-CT dient te worden gemaakt (skeletscintigrafie) om een eventuele ontsteking op te sporen en dat zou dan kunnen worden verholpen met een inspuiting.
- 5 november: bespreking SPECT-CT, hierop zijn ontstekingen te zien aan schouders, linkerknie en linkervoet. Niets te zien aan mijn bil, want neen … spieren zie je niet op een scan en hun ontstekingen ook niet tenzij er veel vochtophoping is.
Spuit is dus niet mogelijk want ontsteking valt niet te lokaliseren. Lopen mag zolang de pijn niet erger wordt. Eventueel kan ik een cortisonenkuur van 2 weken volgen.
Zoet
Deze was op aanvraag van de kinders, ze bezitten immers een setje om snoep te maken en dit receptje leek me het eenvoudigst en vooral minder smerig dan de echte gummysnoepjes.
Ooit waagde ik me nog eens aan schuimpjes en dat viel dik tegen.
Dit was echter een meevaller. Ik ben sowieso een zoete (en ook een hartige en bittere) en ik kon het eindresultaat zeker appreciëren … de kinders ook natuurlijk … maar die genieten zelf van suikerklontjes.
Voor herhaling vatbaar? Hmmmm … meestal maak ik met een overschot van eiwit chocolademousse en dat geniet mijn voorkeur maar als mijn kinders hun snoepsetje nog eens bovenhalen wordt het toch terug dit.
1 eiwit – 4el poedersuiker – enkele druppels vanilleextract (en volgende keer doe ik er nog wat maïzena bij)
Klop eiwit stijf – voeg suiker toe – spuit op bakpapier met een spuitzak – bak 1u of zelfs langer op 120° (mag zelfs met deur op een kier om het vocht kwijt te geraken)
Kinderentertainment #woensdagnamiddag
Na de kinderverwaarlozing van de laatste week had ik weer een (te) ambitieuze woensdagnamiddag voorzien (gelukkig was er regen en werd de skateles afgelast).
We maakten een aftel/afscheurkalender tot aan Sinterklaas (ik heb het adventkalenderplan maar eerst even naar achter geschoven, want dat staat ook nog één van de woensdagen op het programma).
Het maken van deze kalender was eigenlijk een hele geslaagde activiteit. We verknipten A4 blaren in 4 delen met een gekartelde schaal (wat al een héle activiteit op zich was)
Liv schreef de datums (educatief) en ik noteerde in de hoek het aantal keer dat we nog moeten slapen tot Sinterklaas (dan moet ik dat niet meer elke dag uittellen).
Daarna mochten ze deze 31 papiertjes versieren met een tekening of kunstwerkje naar keuze (ik moet zeggen dat de zoon wel beter zijn best deed als de dochter, die er zich nogal gemakkelijk van af maakte).
En vanaf morgen mogen ze dus beginnen scheuren.
Tussendoor moest ik aan mijn dochters grillen tegemoet komen en een reuze vliegtuig maken … op de foto was ze nog blij, toen ze merkte dat er tekst aan de buitenkant van het vliegtuig stond was het gedaan met de pret.
Tegenwoordig is het allemaal een beetje moeilijk met de dochter (een sprongetje, wat vermoeidheid, de leeftijd …..??? )
En nadien maakten we zelf pizza … en iedereen mocht zijn stukje samenstellen -> een hit (mama, zelfgemaakte pizza is toch echt wel lekkerder dan die van de winkel)
Ik moet enkel mijn deegrecept nog wat finetunen (of u mag me steeds het uwe doorgeven)
En hop … we zijn weer bezig
De vakantie vliegt weer voorbij. Verf werd weer bovengehaald … deze keer zijn de kinderkamers aan de beurt.
Onze kinders hebben daar enkel maar de voordelen van.
Ze mochten op sport en creakamp (alhoewel Liv volgend jaar enkel nog maar het creagedeelte wil doen was het nen topper)
Er waren verkleedevenementen (maar nadat een meisje heel luid had geroepen dat Vic “zo schattig was”, viel het tijgetjeskostuum uit de gratie)
We slapen al een week met zijn vieren op één kamer (de onze … die met alle kleerkasten en 2 dubbele bedden behoorlijk vol staat)
En vandaag was er ongelimiteerd tv-plezier.
We zitten nog op planning, maar de dagen zijn toch langer dan ik hoopte. Het blijft toch altijd ongelooflijk hoeveel werk er kruipt in de afwerking van een kamer.
Afplakken, plamuren, schuren, primeren, verven, behangen, olien van vloeren, plaatsen van plinten … ik mispak me er steeds aan.
Meestal vind ik schilderen leuk, therapeutisch (mezelf en mijn gedachten) en komen er tijdens het proces enkele verlichtte ideeen boven. Nu echter was mijn meest lumineuze idee dat ik de gang, trap en de deuren ga uitbesteden.
Nog even tijd om hiervoor te sparen want gelukkig moet bezetsel lang drogen voor je mag schilderen.
Staan er nog op (verf)planning
Bovenste verdiep (dat wil ik spuiten … iemand ervaring mee?)
De badkamer (iemand een kleuradvies voor een badkamer met houten vloer, douche met zwarte tegels en witte badkamermeubels)
Tv-kamer (ooit wel eens)
En zo blijven we bezig … stap voor stap … nog veel werk te doen
… maar gelukkig zijn we niet de enige waar nog peertjes hangen, met hier en daar ongeschilderde muren (zonder plinten), gebrek aan deftige meubels en genoeg inspiratie om de komende jaren te vullen met voldoening.
Sport en crea
Op t school zou het niet mogen, daar moeten zelfs de sokken wit zijn.
Maar voor sport en crea kamp leek me dit wel geschikt.
Natuurlijk was het weer niet volledig naar de goesting … Liv wou ook liever poesjes (dat kon ik eigenlijk gisteren al voorspellen maar de pons wou niet mee).
Soms denk ik dat een leven zonder fantasietjes eenvoudiger is en contentere kinderen brengt. De standaard witte turnsloefen hadden in elk geval voor een crisismoment minder gezorgd, deze ochtendspits ;-)
Inspiratie: http://levenmetliv.blogspot.be/2013/10/onherkenbaar.html?m=1