Appelquiche met venkel en parmesan
Ik zocht eigenlijk een lekker kindvriendelijk gerechtje met venkel, het werd dit. Niet echt waar ik naar op zoek was, maar wel héél lekker.
Wat doen jullie eigenlijk met venkel, hoe eten jullie dat (min of meer kindvriendelijk)?
Appelquiche met venkel en parmesan
- 1 groot vel bladerdeeg
- 2 appels
- 1 venkel
- 3 eieren
- 1,5 dl room
- 100g gemalen parmezaanse kaas
- 1 nootje boter
- zout
- witte peper
- Verwarm de oven voor op 200°C. Spoel de venkel en snij hem in fijne plakjes. Schil de appels, verwijder het klokhuis en snij in plakjes. Klop de eieren los met de room en meng er de parmezaan door.
- Blancheer de venkel 3 minuten. Laat schrikken onder koud stromend water en dep droog. Fruit de venkel en de plakjes appel in een nootje boter. Zet opzij en laat afkoelen.
- Bekleed een taartvorm van 24 cm doosnede met bakpapier. Leg het bladerdeeg in de vorm. Vouw het overhangend deeg tot een randje. Prik met een vork gaatjes in het deeg.
- Vul de deegbodem met appelplakjes en venkel. Kruid naar smaak met zout en peper. Giet het roommengsel erin. Zet 30 minuten in het midden van de op 200°C voorverwarmde oven.
De verlichting #3
Ook in de keuken opteerden we voor een voorlopige oplossing.
Voor de keuken had ik feitelijk helemaal mijn goesting gevonden bij Depot Design in Brussel, maar jammer genoeg zijn er ook nog wat randcondities waar we rekening mee moeten houden.
Onze lichtpunten komen namelijk vanuit een hoge koepel, dus voor ophangsystemen zijn we beperkt … helaas.
Op de woonblog vonden we het idee voor deze bokaallamp en dit is ons resultaat. Eindelijk genoeg licht in de keuken en respijt in de zoektocht naar ‘de’ lamp.
Woensdag #kinderentertainment #12
Niet elke woensdag is een even groot succes.
Soms lopen de dagen niet echt zoals je het gepland had, zit je veel en nodeloos in de auto, kijken de kinderen naar “Platvoet en zijn vriendjes” in plaats van te knutselen en kiezen ze (het meisje gelukkig) voor carnaval een roze koninginnenkleed met kroon (niet zelfgemaakt).
Maar wat ze wel met plezier deden was het maken van de menu- en drankkaart voor het bezoek dat we dit weekend ontvangen.
Je ziet een tafel gedekt voor 7, en een kameel (mijn gok monstertje werd me niet in dank afgenomen)
En de menu geschreven door de dochter … ongelooflijk toch wat een kind op 5 maand aangeleerd krijgt. Deze eerste schrijfsels zijn om te koesteren.
DIY Prikbord
De nood ontstond omdat de kinders steeds weer tekeningen aan de muren willen hangen.
En dat mogen ze niet van mij, want ik wil onze vers bepleisterde en geschilderde muren niet beschadigen.
Toen er nog niet gerenoveerd was in de gang, was daar het walhalla der kindertekeningen, maar ondertussen is ook deze verboden terrein.
Al lang beloofde ik de dochter een prikbord, en al lang had ik in mijn hoofd hoe ik het zou doen … met een grote oude brocante kader.
Enkele bezoeken aan de kringloopwinkel later was ik een illusie armer, oude brocante kaders zijn duur (omdat daar meestal ook nog een lelijk schilderij in zit).
Gelukkig is daar nog facebook en 5 minuten nadat ik mijn grieven had geuit, werd er me al een kader aangeboden.
De kader, dat was gemakkelijk, spuiten, mannekes op zetten en klaar.
De kurk, daar moest ik wat meer over nadenken.
Uiteindelijk kocht ik kurk op rol om muren en vloeren mee te bekleden (brico), sneed ik deze op maat en lijmde enkele vellen op elkaar.
Als laatste laag pakte ik gewoon een stuk karton en dit alles niette ik in de kader vast.
De kader is alvast goedgekeurd, maar nu wil natuurlijk ook de zoon er één (en feitelijk wil ik ook ne grote kader voor in mijn nieuw gerenoveerde gang). Dus wie nog een brocante kader op overschot heeft doet ons daar een enorm plezier mee.
Een gouden tip naar dikke stevige kurk is ook altijd welkom, want er zijn gemakkelijkere manieren om te werken dan dit.
gevulde kipfilet met philadelphia
Als ik naar mijn oude recepten krijg valt het me op dat de avonden er enkele jaren geleden héél anders uitzagen.
Een echt stressmoment … koken moest efficiënt en op een minimum van tijd. Smaak was van ondergeschikt belang.
De tijden zijn gelukkig veranderd, vandaag kookte ik en terwijl hielp ik Liv met het invullen van haar vriendjesalbum … en Vic hield zichzelf in stilte bezig met een boekje.
Ik maakte het afwasmachien leeg, vulde het terug, deed nog wat afwas, de kinderen dekten de tafel en we begonnen te eten.
Er was er zelfs eentje dat zei “hmmm, dit zal wel lekker zijn!”
Zo is het natuurlijk niet elke dag, maar inderdaad, wat ze me vroeger troostend zeiden blijkt waarheid …. “Het wordt echt wel minder zwaar”
Gevulde kipfilet met philadelphia
- 4 kipfilets
- 120 g philadelphia (honingsmaak)
- 1 dl honing
- 800 g gekookte aardappels
- 800g wortels
- peper & zout
- muskaatnoot
- boter
- ei
- melk
- schil de aardappels en wortels, kook ze samen in dezelfde pot, giet af en pureer (doe peper, zout, muskaatnoot, boter, ei en wat melk bij)
- Snijd de kipfilet in de lengte en bestrijk de binnenzijde met philadelphia. Steek er een tandenstoker door, smeer de honing erop en breng op smaak met wat peper en zout
- Bak 20 min in de voorverwarmde oven op 180°C. Giet na 10min nog wat honing – philadelphiamengsel over de kipfilets voor een extra bruin korstje
De verlichting #2
Over de verlichting zijn we nog niet uitverteld … het is immers geen gemakkelijke keuze en het laatste dat Bjeurn mooi vond -de flos nebula- ging naar de €9000.
En we willen er wel ‘wat’ meer geld aan geven, maar dit was toch wel snel afgeschreven.
Vermits we praktisch niets mooi vinden en ons hoofd nog aan het breken zijn over living en eetkamer (het wordt waarschijnlijk de sputnik, maar nu moeten we nog op zoek naar een mooie sputnik) besloten we in de kamers voor een voorlopige oplossing te kiezen.
Goedkoop en net iets mooier dan dit
Voorlopige kamer van ons
Kamer Liv
Kamer Vic
De gekleurde snoeren en de fittingen haalden we bij de snoerboer.
Woensdag #kinderentertainment #11
Op woensdag worden we altijd een beetje verwend verwennen we ons altijd een beetje.
Versgeperst fruitsap
en een eitje (geserveerd volgens de wens van de dag)
Voor de namiddagactiviteit danken we het rode kruis.
Toen ik gisteren bloed ging geven, nam ik de kinderen mee. En nadat ze van de shock waren bekomen dat er zo’n grote naald in mijn arm ging en dat daar zoveel bloed uitkwam, shopten ze daar mijn bijeengespaarde bonnekes op.
Elk kozen ze ook voor een verfsetje waar mee ze magneetventjes konden schilderen.
Een hit …. waarschijnlijk ook omdat ze anders van mij nooit mogen verven.
Tot mijn grote verbazing waren ze er 2 uur mee zoet, viel er maar één waterglas om, waren ze rustig en werd er zelfs geen ruzie gemaakt.
Onze nieuwe eettafel heeft de eerste beproeving overleefd (goed ingepakt weliswaar)
Woensdag #kinderentertainment #10
Deze stond al lang op mijn woensdagnamiddaglijstje, een portemonnee maken uit een melkkarton.
Wij sparen hier in huis namelijk alles om mee te knutselen, WC-rollekes, eierdozen, schoendozen, …. als het aan de kinders lag smeten we niets weg.
Vandaag mochten de melkdozen uit de kast. We beplakten het karton met stofrestjes en werkten naar gelang de goesting af met washi-tape. Maar de mogelijkheden zijn natuurlijk legio … versieren met stikkers, plakfolie , of gewoon een mooi brik gebruiken.
In het voorbeeld werd er velcro als sluiting gebruikt, ik schoot er drukknopjes in.
De namiddag vloog voorbij en de kleine bezoekers (ik had deze namiddag 5 kinders) gingen trots met hun zelfgemaakte portemonnee naar huis.
Volgende keer moet ik misschien eens iets zoeken met eierdozen, want hiervan heb ik er ook al ettelijke in de kast staan.
Mijn trukje om meer water te drinken
Ik vraag me soms af of het bij jullie ook zo is als bij mij.
Ik drink te weinig water, veel te weinig.
Ik start mijn dag met een koffie, soms zelfs met twee.
Dan kom ik aan op het werk, en drink ik nog een koffie, de eerste van vele.
Onder de middag geniet ik van mijn cola zero.
En dan eindelijk bij het avondeten volgt mijn eerste en soms enige glas water.
Na het sporten durf ik soms nog wel eens een glas water te drinken, maar zeker niet altijd.
En als ik dit zo nalees is het nog erger als ik wel dacht.
Ik wil hier al een tijdje iets aan doen.
Op het werk had ik een waterfles op mijn buro staan, maar die bleef daar dan staan tot het water begon te stinken.
En soms kocht ik van die kleine plastieke Spa flesjes voor onderweg, maar dat is dan weer niet zo ecologisch en feitelijk ook duur.
Maar nu ben ik al enkele maanden goed bezig, en dat dankzij deze 2 flessen.
Onderweg heb ik mijn Kor fles altijd in mijn handtas zitten, ’s morgens in de auto drink ik een halve liter water, overdag op het werk moet er ook een halve liter water door en ’s avonds in het naar huis rijden tracht ik dan weer een halve liter op te drinken.
Dat strakke plan lukt natuurlijk niet altijd, maar mijn waterconsumptie is er toch significant op vooruit gegaan.
Dat drinken gaat behoorlijk vlot, blijkbaar heb ik toch wel meer dorst dan ik wel denk … een halve liter gaat vlot binnen.
Het denken aan ‘ik moet drinken’ is nog het moeilijkste.
En op de keukentafel staat standaard de rechtse fles.
en het werkt … ik ga niet beweren dat ik mezelf als herboren voel, dat mijn huid minder droog is en ik al kilo’s ben afgevallen … maar het werkt, en daar ben ik blij mee.
Woensdag #kinderentertainment
In elk vriendjesalbum* dat de revue passeert, schrijft Liv moet ik van Liv schrijven …. Mijn favoriete sport is: “Lopen”
Voor zover ik weet loopt Liv echter nooit, maar blijkbaar vindt ze de sport die ze nooit doet leuker dan de sporten die ze wekelijks uitoefent, nl. zwemmen en skaten.
Zo gezegd geschreven, zo gedaan … dus besloot ik dat we deze woensdag -in plaats van taart te bakken of te knutselen- gingen “lopen”.
Tot mijn grote verbazing waren de kinderen vrij enthousiast … zo enthousiast dat ze er beide op stonden om ook in sportoutfit (klink modieuzer dan het was) en met sportschoenen naar ’t school te gaan.
In de namiddag trokken we dan (tussen de buien door) naar het bloso-domein in Hofstade, daar is een Finse piste van 1km met fitometer.
Eerst liepen we op ’t gemak een toertje (met maar af en toe wat gezaag), dan liepen we oefening naar oefening (die we -al dan niet katholiek- uitvoerden) en dan stelde ik de kinders voor de keuze … nog een toertje of naar huis.
’t moet zijn dat Liv haar favoriete sport echt wel lopen is, want het kind koos zonder aarzelen voor “nog een toertje”.
Ze wou zelfs 5 toertjes doen (want ik had ondertussen al gezegd dat als ze vlot 5km kan lopen, dat ze eens mag meelopen met de loopclub).
“Dat doet toch deugd hé !!!”, verkondigde Liv onderweg meermaals.
Om na de tiende keer toe te voegen … “wat betekent dat eigenlijk … deugd doen?”
Vic was iets minder enthousiast op de loopstukken (maar besloot ons plezier niet te dwarsbomen) ,en de oefeningen maakten voor hem veel goed.
Op ’t eind van de rit …. een dikke 3km gelopen, oefeningen gedaan en veel plezier gehad op een dik uur tijd.
Dit had ik eigenlijk helemaal niet verwacht van mijn kroost.
Aangenaam verrast … zeer aangenaam zelfs.
Vanaf nu ga ik niet meer met mijn ogen draaien als Liv nog eens zegt dat “lopen” haar favoriete hobby is !!!!
*ze kunnen amper zelf schrijven, laat staan andermans geschrift lezen, maar de vriendjesalbums doen al goed de ronde. Tot nu toe moest ik invullen wat me gedicteerd werd, maar nu is ’t gedaan, de meeste letters zijn gekend, de eerste vulpen is sinds deze week in gebruik … vanaf nu mag ze die boeken zelf invullen.
Reuzengarnalen met wedjes in de oven
Soms ben ik jullie echt dankbaar, ik publiceer een receptje, waar ik zelf al vrij content van ben … en dan vullen jullie de commentaren met goei tips om het volgende keer nog lekkerder/gezonder/beter/specialer/gemakkelijker te maken.
Bedankt daarvoor !!! Zeker blijven doen, dat wordt geapprecieerd.
Dit hier is een recept dat een vriendin regelmatig maakt (de vriendin die me ook dit succesrecept heeft gedeeld)
Reuzengarnalen met wedjes in de oven
- Patatten
- Reuzengarnalen (liefst al wat ontvroren en uitgelekt)
- kruiden (peper, zout, provencaalse kruiden, pomedori, look)
- Rauwkost naar keuze voor erbij
- Verwarm de oven op 200°C
- Snijdt de patatjes in relatief grote repen (niet gesneden)
- Leg de patatjes in een ovenschotel, overgiet met olijfolie en kruid goed
- doe 15min in de oven op 200°C
- Voeg de reuzengarnalen erbij, meng nog eens goed onder, dat ze ook onder de olie zitten)
- laat nog 15min verder in de oven
- Opeten met een slatje erbij
Woensdag #kinderentertainment
De 2 weken vakantie zijn voorbij en hoewel ik er enorm heb van genoten ben ik wel ergens blij dat ik terug in mijn stramien zit.
Tijdens onze vakantie ging het er allemaal wat gemoedelijker en lui-er aan toe. Van mijn to-do lijst geraakte niet veel afgevinkt (maar misschien is daar ook niets mis mee om het eens op ’t gemak te doen)
Deze woensdag startte ik terug met kinderactiviteiten.
We maakten kettingen van plastieken diertjes en playmobil popjes.
Een groot succes … een ketting waar je ook nog mee kan spelen!!! (ik ben wel de hele namiddag van corvee geweest om de koordjes te ontwarren).
Op Liv haar aanvraag moesten we ook een taart maken, net zo’n taart zoals degene uit het boek dat met het bakkoffertje kwam, dat ze voor nieuwjaar kreeg. Zo’n taart met een postbus en een hondje.
De teleurstelling was groot, toen ik haar vertelde dat ik dat echt niet kon maken.
Gelukkig bleek dit gedrocht hieronder, een 4/4e cake met wat roze glazuur dat ik nog had liggen, en nog rolfondant van met halloween, een waardige vervanger.
Want het mag misschien wel niet zo mooi zijn als het voorbeeld uit het boek, we hebben toch veel plezier gemaakt met het maken en versieren van de cake (en eigenlijk is ze ook nog wel lekker, maar ik ben een zoete)
Dit was één van de eerste woensdagnamiddagen dat ik het timingsgewijs goed deed (want er zijn ook nog hobby’s op woensdagavond) … dit keer geen gehaast, gene woensdagstress, gewoon echt tof.
Zalm met mosterdsaus en groentjes in de oven
Voor in ’t archief
Zalm met mosterdsaus en groentjes in de oven
- Aubergine
- Courgette
- Wortel
- Kerstomaatjes
- Zalmfilet (al dan niet ingevoren)
- patatjes / pasta / rijst / consoorten
- mosterd (de artisanale)
- vloeibare honing
- Snijdt aubergine, courgette, wortel en tomaat in stukjes
- Stoof even in olie en kruid met peper zout en italiaanse kruiden
- Leg in een ingevette ovenschotel, leg hier ook (ingevroren zalmfilet op)
- Smeer zalmfilet in met mengsel 1 deel mosterd – 1 deel honing
- Doe zilverpapier erover
- 25 min in oven op 180°C
- Eten met patatjes, pasta, tarwe, rijst, ….
Macaroni
Macaroni staat bekend als zeer kindvriendelijk en inderdaad … ’t viel in de smaak
aldus Vic *dankbaar* … “Mama, bedankt dat je zo lekker gekookt hebt”
ik merk een klein trauma, sinds ik weiger nog rekening te houden met wat de kinderen al dan niet lusten.
Macaroni had ik al in jaren niet meer gemaakt, de kinderen wisten zelfs niet wat dat was.
Wat ik me niet meer herinner is, wat je nu eet als groeten bij macaroni. Uit mijn kindertijd meen ik me te herinneren dat dat een groenteloos recept is (mijn mama mag me corrigeren als ik fout ben).
In elk geval … groenteloze recepten zijn niet meer van deze tijd, dus ik maakte er een slatje (met veel wortel en komkommer, want dat is dan weer de enige rauwkost dat Vic lust) bij.
Deze is alsook voor herhaling vatbaar en komt dus mee op mijn receptenlijst.
Macaroni met ham en kaas
- 300g macaroni
- 200g gekookte ham in blokjes
- 75g bloem
- 200g gemalen kaas (+2el kaas om af te werken)
- 75g boter (+1el om mee af te werken)
- 1l melk
- nootmuskaat
- peper
- zout
- groentjes (slaatje rauwkost)
- Kook de macaroni beetgaar in gezouten water. Warm de oven voor op 175° C.
- Laat de boter smelten in een pannetje. Strooi er de bloem bij. Roer glad en laat kort opdrogen op het vuur.
- Leng de blonde roux in en straaltje aan met de melk. Roer voortdurend. Breng langzaam aan de kook en blijf roeren tot de saus glad en gebonden is. Laat ze 2 minuten zacht doorkoken.
- Strooi er, van het vuur af, de kaas bij. Roer tot de kaas volledig gesmolten is. Breng op smaak met nootmuskaat, peper en zout.
- Giet de macaroni af en vermeng ze meteen met de kaassaus. Voeg er de hamblokjes aan toe. Schep het mengsel in een ovenschaal.
- Bestrooi met kaas en beleg met vlokjes boter. Zet 15 minuten in een op 175° C voorverwarmde oven.
- Serveer er rauwkost bij
2013 – Het rapport
2011 was stom, 2012 was tof en 2013 …. ook.
Net zoals in 2012 gebeurde er niets spectaculairs, en dat is echt goed, vermits de 5 jaar daarvoor vol verandering zaten.
De verbouwingen gaan nog altijd verder, alles met ne keer, fase per fase. Stilvallen doen we zeker niet. Dit jaar schilderden we ons hek, werd de gang en den boven helemaal afgekapt en terug bepleisterd, schilderden en behangden we de kinderkamers, richtten we onze berging in, kwam er een deur aan onze WC en startten we met inrichting (kochten we stoelen en een tafel en startten we aan de verlichting). Kortom huis wordt thuis.
Met de kinderen wordt het zoals elk jaar weer leuker en leuker.
Liv zit ondertussen in het eerste leerjaar, schrijft ons soms briefjes vol spellingsfouten, gaat graag naar de scouts, is in de ban van het inline-skaten en volgt nog steeds zwemles in de eerste groep.
Vic gaat eindelijk graag naar school, en doet (meestal) geen kindjes meer pijn. Hij praat veel beter dan een jaar terug (zijn achterstand is helemaal bijgebeend) en is ook opengebloeid en ontzettend schattig. Op woensdag mag hij gaan kleuterturnen maar jammer genoeg lukt het me niet om hem warm te maken om met zijn zus te gaan inline skaten. Over voetbal hoor ik hem (helaas) wel soms praten.
In 2013 zoals voorgenomen ook nog enkele mini-tripjes. Landal, Citytrip naar Berlijn, fietsweekend naar Parijs, oudscoutsweekend, uitwaaien in Blankenberge, boerderijfietsweekend, oudjaar in centerparks en een weekje in de jeugdherberg (maar ik weet niet of ik dat moet meetellen).
Leuk dus … voor 2014 ben ik trouwens al volop aan het plannen.
Op sportief vlak was het anders dan ik hoopte … de frustraties overheersten maar gaven me ook iets in de plaats
Een blessure zorgde er immers voor dat ik 8 maand niet kon lopen, gelukkig ziet het er nu goed uit. Ik zal afklokken op een dikke 450km dit jaar en dat is gezien de situatie zeker niet slecht.
Die blessure zorgde ervoor dat ik gigantisch veel buikspieroefeningen deed en ook ettelijke uurtjes hoelahoepend doorbracht.
Ik waagde me ook aan zwemmen, maar dat is gewoon echt mijn sport niet.
Fietsen deed ik dan wel weer voor 2923km. Meer dan vorig jaar, maar veel minder woon-werk kilometers. Jammer weliswaar, maar dat zal waarschijnlijk zo blijven want ik heb eindelijk een ritme gevonden (het draait allemaal om de balans) waar ik me goed bij voel en met het fietsen naar het werk verlies ik die kostbare tijd, die me extra gemoedsrust oplevert.
Wat echter het allerleukst was op sportief vlak, is dat ik net zoals mijn dochter ben beginnen inline skaten.
Met enkele andere skate mama’s maakte ik me ook lid, en het bevalt me echt wel. Onze leraar is geweldig, skaten is tof en de vriendinnen kreeg ik er gratis bij. Het leuke ook aan skaten is dat je ook veel techniek leert (draaien, stoppen, slalom, …. ), het houdt dus meer in dan enkel conditie. Het stomme is dat je hard kan vallen.
Dit jaar was goed voor 20h en 105km, volgend jaar gegarandeerd meer, want ook nu ik terug kan lopen ben ik van plan te blijven skaten.
Lezen deed ik blijkbaar minder dan vorig jaar. 19 boeken werden het.
Ik lachte met ‘Alleen maar nette mensen’ van Robert Vuijsje en huilde bij ‘Sarah’s key’ van Tationa De Rosnay.
Als chicklit las is ‘Remember me’ van Sophie Kinsella (deed me wat denken aan de 50 tinten-reeks, maar dan zonder de sex).
‘The Hunger Games’ reeks van Suzanne Collins kon me ook bekoren, al moet ik toegeven dat ik van ontzettend enthousiast (bij het eerste boek) naar teleurgesteld (bij het derde boek) evolueerde.
Ik las 2 loopboeken ‘Born to run’ van Christopher McDougall en ‘What I talk about when I talk about running’ van Haruki Murakami, maar in beide vond ik niet wat ik zocht.
De topper dit jaar was ‘Life of Pi’ van Yann Martel (ik was er feitelijk van overtuigd dat ik op de blog een stukje aan dit boek had gewijd, maar blijkbaar blogde ik dit jaar ook niet zoveel)
Het stikken stond ook op een laag pitje, ik deed wel wat (al dan niet geblogd, maar ik blogde zoals ik al eerder zei, ook niet zoveel) maar niet bijzonder veel.
De naailes rondde ik af na 3 jaar met een mislukt kleedje (zeker niet geblogd) en daar heb ik nog geen moment spijt van gehad, maar toch wou ik dat ik terug eens wat meer achter mijn machien kroop.
Gezond eten, dat was een voornemen voor 2013. Wel sinds kort ben ik terug aan de weekmenu’s en lukt het me terug om (een beetje) uitgebreider te koken. Een interesse is gewekt en dat zal een vervolg kennen in 2014.
Een leven vol muziek. Eveneens een voornemen voor 2013. Dit jaar stond Werchter Classic op ’t programma en werd ik fan van den Bruce, ook ‘De nieuwe snaar’ zagen we en wederom werd ik fan. Tijdens deze kerstperiode kwam er een Sonos bij in ons gezin, en ik ben van plan om hem optimaal te gebruiken.
Conclusie
2013 was een goed jaar, ik ben er zelfs in geslaagd om de winter in te gaan zonder een halve depressie te krijgen.
2013 was voor mij het jaar dat de balans gevonden werd. Het jaar dat ik op de vraag ‘Hoe gaat het?’ , niet standaard antwoord met ‘drukdrukdruk’, het feit dat ik 4/5e ging werken helpt natuurlijk ook (hoewel die woensdag altijd goed vol zit)
En wat zijn de voornemens voor 2014 ???
Sowieso verder doen hoe ik bezig ben. 2014 wordt voor mij het jaar van de liefde en wil ik wat meer in de vriendschap investeren.
(en misschien terug eens wat meer bloggen)