Elke dag worden ze meer van zichzelf
Ze zijn niet meer “zomaar een kind”,
… de huilbaby … de goede eter … de peuter met slaapproblemen … de kleuter die niet graag naar school gaat … de kleuter die zot is van hondjes … de kleuter die leerde fietsen.
Elke dag meer en meer vormen ze hun eigen unieke persoonlijkheid met specifieke hobbies, welgerichte interesses en desinteresses.
Ze hebben hun eigen maniertjes, van knuffelen, eten, slapengaan, praten, …
Elk kind heeft zijn eigen aparte humor, zijn speciale talenten, zijn specifieke irritante maniertjes, …
Ze zijn niet meer “zomaar een kind”, maar mijn kind, mijn kind dat me elke dag verbaast in zijn uniek zijn.
Die markante persoontjes zijn niet enkel “mijn kindjes” … elke dag worden ze een beetje meer van zichzelf, …
De tijd is gekomen voor mij om hen hier wat meer los te laten en om de privacy van die bijzondere persoontjes die ze geworden zijn te respecteren en hun rol hier te beperken.
Ik hoop dat ik er ook los van deze blog in slaag om hun mijlpalen bij te houden en hun verhalen te bundelen, zodat ze later ook nog kunnen genieten van hun fratsen, schattigheid, ongelooflijke prestaties, … en dat ze kunnen gniffelen om hun kuren. Maar het www lijkt me daar niet de plaats voor.
Volledig verdwijnen zullen ze wel niet, want zij zijn een deel van mij, onlosmakelijk verbonden in ervaringen, belevingen, kleine dagelijkse pleziertjes … maar wel verdwijnen ze meer naar de achtergrond tot ze zelf bewust hun eigen online leven opstarten.
Het grote nadeel van 2 kinderen kort op elkaar
Ik ben altijd héél blij geweest dat mijn kindjes niet veel in leeftijd schelen. 19 maand is Liv ouder dan Vic.
Het grootste nadeel leek me enkel dat de eerste jaren toch wel zwaarder zijn met 2 kindjes in de pampers.
Maar ik zag dat dan ook weer als voordeel, want de babyfase vond ik nu toch niet de gemakkelijkste en leukste fase. Liv was een verschrikkelijk slechte slaper.
Dus redeneerden we … of we nu ’s nachts wakker zijn voor 1 kind of voor 2, dat maakt niet zoveel uit.
En inderdaad, het was héél zwaar en we waren wakker voor 2 … maar na een dikke 3 jaar sliepen beide kinderen zo goed als door en was het zwaarste ook achter de rug.
En nu hebben we twee kinderen die met elkaar spelen, elkaars beste vriend zijn en dezelfde dingen leuk vinden. Wat echt wel héél tof is.
De kinders schelen 2 schooljaar en onlangs vertelde ik een vriendin dat het ‘nog’ gemakkelijker zou zijn (voor vakantiekampen ….) als ze maar 1 schooljaar zouden schelen.
“Pas op”, was haar antwoord, “Wees maar blij dat ze 2 schooljaren schelen, want dat lokt ook onderlinge competitie uit” (de jongste geeft sneller antwoord op de huistaakvragen van de oudste, de jongste leest aan een hoger avi-niveau dan de oudste, …. )
En ja … haar woorden waren nog niet koud of het is bij ons al zover.
Liv en Vic zitten immers samen op zwemles, ondertussen al bijna een jaar in het eerste groepje (terwijl ik toch wel dacht dat Liv al véél sneller zou mogen doorschuiven, vermits ze al zelfstandig enkele lengtes kon zwemmen toen ze privéles volgde).
Gisteren kwam Liv zwaar teleurgesteld van de les terug … met horten en stoten kreeg ik het verhaal eruit …Vic mag naar groepje 2 en zij niet.
Gelukkig mag Liv volgende les ook een proefles in groepje 2 meevolgen, maar feit is ‘volgens de lerares’ dat Vic gewoon beter is.
En daar komt dat ook nog eens bij dat ze Liv en Vic niet graag in dezelfde groep hebben omdat die 2 charels niet goed luisteren als ze samen zijn.
Soit, ik hoop echt dat Liv tijdens de proefles goed presteert en mag blijven in groep 2.
Misschien moet ik toch maar dankbaar dat ik een meisje en een jongen heb, en dat mijn zoon liever wil gaan voetballen dan samen met zijn zus te gaan inline skaten.
De ene dag is de andere niet
Lopen is mijn lang leven … en het vlot goed, ik had enkele maanden nooit durven denken dat ik midden maart al 306 kilometer zou gelopen hebben.
Maar hoe graag ik ook loop, er is niet altijd evenveel goesting, zeker deze week niet (alhoewel ik al 2 weken trouw mijn melkje drink na de training)
- soms kost het gewoon meer moeite om vooruit te geraken
- het lopen zelf is niet altijd even leuk
- en de goesting komt niet altijd eens je vertrokken bent
- een looppartner is niet altijd beschikbaar
- mijn prestaties dalen omgekeerd evenredig met het weer
- recupereren gaat precies niet meer zo vlot als vroeger
Maar in het boek waar ik me tegenwoordig doorworstel, staat dat alle efficiënte mensen 1 ding gemeen hebben … ze doen soms dingen tegen hun goesting !!!
En mijn stelling is, dat als je doet of je het leuk vindt, het ook wel leuk kan worden.
We blijven ervoor gaan dus, vergezeld van Arno, Simple Minds, Triggerfinger, Admiral Freebee, Seasick Steve en The Rolling stones (repertoire voor TW classic instuderen)
Waar of niet waar ? …. een chocomelk als recuperatiedrank ?!?
Mijn Gouden truc is chocomelk van Cécémel: na inspanning de ideale recuperatiedrank
Stefaan Engels in Running.be van januari 2014
Dat kan wel zijn, Stefaan, maar tenzij je ook vertelt waarom, blijven zo’n tips bij mij niet hangen.
Gelukkig heb ik nog een schoonzusje, diëtiste gespecialiseerd in sportvoeding.
Zij vertelde me dit weekend ongeveer hetzelfde, met wat bijkomende uitleg, hieronder eenvoudig samengevat, voor de uitgebreidere uitleg ga je maar naar hier of hier.
Chocomelk, (magere) melk, of zelfs gewoon ne yoghurt is inderdaad de ideale recuperatiedrank. Weliswaar te drinken in het eerste half uur na de inspanning (hoe sneller hoe liever).
Vlak na de inspanning staan de spieren immers nog open en kan de spierglycogeenvoorraad gemakkelijker worden aangevuld.
Niet enkel zorgt deze (choco)melk dus voor een beter en sneller herstel, maar dit beter herstel zorgt ook voor meer goesting om de volgende keer de training aan te vatten.
Als een melkproduct vergelijken met een sportdrank, zien we dat er buiten koolhydraten en vocht (die de sportdranken ook bevatten), ook eiwitten, mineralen en vitaminen inzitten.
De combinatie van de koolhydraten (lactose, sucrose, glucose en fructose) en eiwitten is nog beter voor het herstel van de spierglycogeenvoorraden.
En de vochtbalans wordt met een melkproduct zeker even goed hersteld als met een sportdrank (dankzij de mineralen, vele eiwitten en weinig vet wordt het vocht blijkbaar beter opgenomen door het lichaam)
Conclusie: (Magere) melk, chocomelk of ne yoghurt –binnen het half uur na de inspanning- is ideaal als recuperatie … voor de spieren en de moraal
Aan recuperatiedrank doe ik (buiten in een wedstrijd) feitelijk nooit, maar ik ga de komende weken toch eens experimenteren met melk.
Bezoek
Menu’s opmaken voor bezoek … ik heb daar een hekel aan.
Gelukkig heb ik nog een mama en zus voor inspiratie en een dochter voor de menukaart.
(Nu nog ne flickr-kenner die me kan vertellen hoe ik bij de nieuwe flickr mijn html-code vind, zodat ik deze kan gebruiken om mijn foto’s in de blog te plakken, en ik ben helemaal content)
Hertoginnensoep
- 3 uien
- 50g vetstof
- 75g bloem
- 1 1/2 l bouillon
- 1 1/2 l melk
- Peper en zout
- 75g kervel
- 25g peterselie
- laat de fijngesneden uien stoven in de vetstof
- Roer er de bloem onder en leng aan met de bouillon en de melk
- hak de groenten fijn en voeg ze bij de soep
- Laat de soep goed doorkoken en breng op smaak met peper en zout
Roze pompelmoes met krab
- 2 roze pompelmoezen
- 2 blikjes king krab
- 4 eetlepel coctailsaus
- bieslook (fijngesneden)
- Peper en zout
- Halveer de pompelmoezen en hol ze uit
- Snij het vruchtvlees in kleine blokjes en laat uitlekken in een vergiet
- Verkruimel de krab en verwijder eventuele stukjes kraakbeen
- Meng de krab met de stukjes pompelmoes, de coctailsaus, de bieslook, peper en zout
- Vul de uitgeholde pompelmoes terug met dit mengsel
Tagliatelli
- tagliatelli (van die hele brede staat schoon, maar uiteraard is gewone even lekker)
- kip
- paprika
- ajuin
- courgette
- groene asperges
- olijfolie
- italiaanse kruiden
- kersttomaatjes
- parmezaanse kaas in schilfers
- Rucola salade
- pijboompitten
- in volgorde op het bord
- tagliatelli (gekookt)
- Kip en groentjes gestoofd met olijfolie en italiaanse kruiden
- Parmezaanse kaas in schilfers, rucola salade en pijnboompitten
- Kersttomaatjes (in 2 gesneden)
40 dagen vasten
Vandaag begonnen … 40 dagen vasten.
Net zoals jaaaren geleden (2006 als ik me goed herinner) ban ik dit jaar terug de alcohol.
Alcohol-detox …. dat kan mijn sportieve prestaties enkel maar ten goede komen en jaagt hopelijk de voorjaarsmoeheid uit mijn lijf.
En u, doet u mee aan de vasten? Op deze link alvast wat inspiratie, 40 dagen de kasten leeg eten is feitelijk mijne favoriet … volgend jaar misschien.
Carnaval
Carnavalfoto’s -net zoals sintfoto’s- een verplicht nummer (alhoewel ik dat verleden jaar blijkbaar niet vond)
Hopelijk volgend jaar dezelfde foto op een mooi geschilderde trap naast een vers geschilderde deur.
Tijgetje en prinses
deze laatste met afschuwelijk haar (aldus de prinses HAARzelve).
Ik zou als kind zo jaloers geweest zijn op zo’n bos bekjes … de jeugd is niet meer wat het geweest is.
Chili Sin Carne
Weer iets gevonden dat gesmaakt werd terwijl ik het niet verwachtte. De vorige keer dat ik me aan chili ‘con’ carne waagde, vonden ze de rode bonen maar niets. ’t zijn waarschijnlijk de tortilla’s die het hem doen.
Chili Sin Carne
- 8 tortilla’s
- 400 g quorngehakt
- 800 g tomaten (uit blik of vers)
- 1 blikje kidneybonen (400 g)
- 1 blikje maïs
- 1 ui
- olijfolie
- tabasco
- ½ kl kaneel
- 1 kl komijnpoeder
- 1 kl chilipoeder
- 2 teentjes knoflook
- zout
- peper
- Snipper de ui en fruit hem in olie. Pers er de knoflook bij. Kruid met chilipoeder, kaneel en komijn. Laat al roerend even meebakken, tot de aroma’s vrijkomen.
- Doe er de quorn en de tomaten bij. Kruid met peper en zout. Laat 30 minuten heel zachtjes sudderen.
- Doe er de bonen bij en breng op smaak met tabasco. Laat alles goed doorwarmen.
- Verdeel de chili over de bonen en bestrooi met gesnipperde koriander.
- Beleg een tortilla met de saus en doe er ook wat mais bij.
- plooi de tortilla dicht (eerst de bodem naar boven zodat er onderaan niets kan uitvallen en dan dichtrollen)
Woensdag #kinderentertainment #14
Eigenlijk is het hier al een tijdje kinderentertainment en kindergeknutsel. Allemaal dankzij het lumineuze idee van de leerlingenraad om een carnavalweek te doen, met elke dag een nieuw opgelegd thema.
Liv vindt het geweldig, elke dag is ze voor halfzeven wakker en springt dan enthousiast in haar verkleedkleren.
Het geknutsel dat erbij komt kijken vindt ze natuurlijk ook de max (maar ik zal eigenlijk wel content zijn als deze week voor bij is)
Zo was er al Brazilië (de eerste dag heb ik het nog kunnen verkopen met groene en gele kleren)
Dan was er china. Hiervoor maakten we in het weekend al een hoedje en een kimono lag gelukkig nog in de verkleedkoffer.
Vervolgens Amerika, deze vond ik moeilijker. Het werd een cheerleader met pomponnen gemaakt uit plastiek zakken. Ook een goed thema om de spelling spelenderwijs nog wat te oefenen.
Morgen is het Afrika. Moedig begon ik deze namiddag aan het invlechten van het haar, toen ik besefte dat ik toch wel te dunne vlechtjes aan het maken was en dat ik toch een tijd ging bezig zijn, was het al te laat om opnieuw te beginnen. Maar enkel het bovenste gedeelte vlechten zag Liv niet zitten (ze vroeg al om hoe laat ik ’s morgens opstond, en of ik ’s morgens niet kon verder doen), dus werd het avondwerk.
Om 20u legde ik het laatste vlechtje, en om 20u15 stond ik klaar bij de heidejoggers voor de woensdagloop. Ik was content dat ik de vlechtstress van me af kon lopen.
Ook maakten we met strijkparels nog een strikje, want dit weekend is het optreden van de scouts, en Liv doet een dansje van Stromae (dat komt er ook nog bij).
Maar het einde is in zicht. Vrijdag is de apotheose en dan gaat Liv als roze prinses met kroon (in een zelfgekochtte tenue), en verandert Vic in tijgetje (in een zelfgekregen tenue).
De eerste wedstrijd na de blessure
De eerste wedstrijd na de blessure … was vorig jaar ook de laatste wedstrijd voor de blessure … geen wonder dat er dit weekend (en de week ervoor) een spook aanwezig was in mijn gedachten.
Ik voel iets … neen, dat is inbeelding … voel ik nu een pijntje aan mijn vorige blessure, of is het toch iets hoger. Ik heb precies ook pijn aan mijn linkerheup. Mijn benen voelen zo zwaar, zou ik het rusteloze benen sydroom hebben? Eens googelen … neen, zeker niet het rusteloze benen sydroom. Misschien overtraining? Eens googelen … oei, overtraining is precies toch ook niet zo goed. Zou ik wel meelopen?
Veel twijfels dus, maar uiteindelijk besliste ik om toch mee te doen … op ’t gemakske.
Na mijn geweldige tijd van vorig jaar (minder dan 50min op 10km, nog even stoefen) geloofde natuurlijk niemand van de loopclub me dat ik het echt op ’t gemak ging doen … maar zij kennen natuurlijk mijn spook niet.
In elk geval, we deden mee. Vic aan de kinderloop en ik aan de 10km (wat geen probleem is want ondertussen loop ik weer 30km per week).
Liv deed niet mee, want zij heeft volgend weekend optreden met de scouts. Deze zondag moesten ze volop oefenen, tot haar grote frustratie, want ze wou veel liever meedoen aan de loopwedstrijd en een medaille verdienen (daar ging héél het drama om) dan naar de scouts gaan.
Vic deed wel mee … zijn kilometer verliep in telkens wederkerende fases.
1. enthousiasme (=lopen afgewisseld met huppelen) 2. vermoeidheid (ineens beginnen stappen) 3. ik stop ermee (bokken aan de kant).
Maar eind goed al goed … hij kreeg zijn medaille.
Ik verbaasde vriend en vijand (dat laatste gewoon omdat het goed klinkt) door effectief op mijn gemak te lopen … zelfs zonder garmin of endomondo.
Waar mijn vriendin er na 3 km vandoor vloog, bleef ik rustig verder joggen, als was het een training. Ik verbaasde zelfs mezelf.
Op kilometer 8 besloot mijn innerlijke strever, toch nog een sprintje te trekken (ik voelde geen pijn, dus het mocht)
Ik heb enerzijds spijt dat ik geen snelheidsmeter aanhad, want op ’t einde ging ik toch wel snel, ook een leuk gevoel om op ’t eind nog ne goeie sprint te kunnen trekken.
Eindtijd was (bij benadering) 58minuten, en ik gok dat ik op die laatste 2 kilometer zeker 2 minuten heb ingehaald.
Dit vraagt zo om meer …. maar als ik kon bidden tot God zou ik vragen. God, geef me de kracht om niet te overdrijven en blessurevrij dit jaar door te komen.
(Oh ja … en ik heb een kei mooi nieuw loopbloesje, maar het pakt binnen in den donker niet echt op foto)
Stoofpotje van venkel met quinoa
Ik wou sowieso eens experimenteren met venkel en toen Sitre in de commentaren enkele receptjes postte, was dit er snel uitgekozen.
Ondertussen had ik de quinoa ook al in huis gehaald en had ik zelfs al een nieuw vergiet met kleine gaatjes gekocht (want quinoa moet je blijkbaar voorspoelen).
Maar soms verrassen de kinders me toch wel.
“Mmmmm delicious”, aldus Liv
“Dat mag je nog eens maken, mama”, zo zei Vic (wat niet wil zeggen dat hij het volgende keer nog steeds zal lusten)
Stoofpotje van venkel met quinoa
- enkele wortels
- 1 venkel
- 250g quinoa
- quorn
- sjalot, ajuin,
- tijm
- laurier
- Fetakaas – optioneel
- Wortel en venkel in kleine stukkjes snijden
- aanstoven ev. met sjalot, tijm, blaadje laurier,… .
- Quinoa voorspoelen
- Na enkele minuten de quinoazaadjes erbij en water toevoegen zoals vermeld op de verpakking.
- Koken tot de quinoa gaar is.
- Eventueel blokjes fetakaas toevoegen op het bord.
- Zowel koud als warm lekker.
Kinderobsessie
Tegenwoordig zijn er weer enkele kinderobsessies ten huize Annelyse.
Elk gesprek draait vroeg of laat uit op deze 6 zeer populaire onderwerpen
- Geld
Bestaat er een geldmachien
Gaan we een geldmachien kopen (neen, want dan ben je een boef)
Moet je geld betalen om naar je werk te gaan?
Ik heb een centje gevonden in huis, mag ik dat dan hebben (neen -> want als ze al het geld dat wij ergens leggen systematisch bijhouden kunnen ze er als tiener gerust hun sigaretten mee financieren, wij zijn veel te nonchalant) - Bacteriën
Is dit een bacterie? (neen, een kruimel)
Kunnen bacteriën vliegen?
Zijn dat goede of slechte bacteriën? - Oneindig
Mama, tel eens even tot oneindig? (neen, want dat zijn we dood voor ik klaar ben)
Mama, hoeveel geld heb jij? Oneindig?
Gaan we geld maken? Ik maak een briefje van oneindig. (ok, maar daar kan wel niemand op teruggeven)
Oneindig is toch gemakkelijk, dat is gewoon een 8 op zijn zij.
Hoeveel mensen bestaan er? Oneindig?
Hoeveel zandkorrels zijn er? Oneindig? (neen ontelbaar) - Diertjes
*out of the blue, midden in een geanimeerd gesprek* “Gaan we nu niet praten over iets dat we allemaal leuk vinden? Diertjes ofzo”
“Mama, waarover gaan we praten?” Ik “Diertjes” Liv “Jeuj” - Gezond
Water is gezond hé
Is platte kaas gezond? (ja, zolang je er niet teveel van eet, want alles is ongezond als je er teveel van eet of drinkt / zelfs water)
Pannenkoeken zijn niet gezond hé (niet als je er teveel van eet, maar je mag gerust eens pannenkoeken eten hé, zolang je dat maar niet elke dag doet)
Ik eet een boterham zonder kaas, want dat is gezond (hmmmm, van wie heb je dat geleerd, eet je boterhammen maar met beleg)
Ik “Wat wil je op je verjaardag eten?” Vic “Iets ongezond” (want ongezond staat gelijk aan lekker) - Kaka
Die passeert bij elk kind wel eens de revue, bij Liv was deze snel voorbij (jammer, want ze kon behoorlijk grappig uit de hoek komen), bij Vic is deze al een jaar aan de gang, maar hij is iets minder inventief.)
Het is maar een fase (maar sommige van die fases kunnen lang duren)
De nieuwe loopschoenen
Aan elk paar nieuwe loopschoenen wijd ik wel een blogpostje.
Niet enkel omdat dat wil zeggen dat ik er weer 1000km de revue gepasseerd zijn (949 om precies te zijn) maar ook omdat dat het een goede manier is om achteraf terug te vinden wanneer ik ook weer het vorige paar gekocht had.
En welk merk en type dat ook weer waren (met het gedacht om het volgende paar eventueel op internet te kopen).
Op internet loopschoenen kopen, daar heb ik me echter nog nooit aan gewaagd. Ik ben iets te blessuregevoelig en ik vertrouw dan toch liever op een verkoper die me op de loopband evalueert met de nieuwe schoenen.
Waar ik vroeger altijd mijn schoen een dorp verder kocht, ging ik nu eens naar Runners Service Lab in Zwijndrecht. Niet echt bij de deur, maar ik had er al zoveel goeds over gehoord, dat ik het toch eens wou testen.
Het eerste wat de verkoper me daar vroeg, was (en denk er een héél misprijzende blik bij) “Waar heb je je huidige schoenen gehaald?”
Mijn oude vertrouwde Brooksmodel is dus blijkbaar het zwaarste en stugste model van Brooks en helemaal niet geschikt voor mijn voetenstand en mijn gewicht.
Uiteindelijk liep ik enkele keren over en weer over de loopvloer, en kreeg ik enkele schoenen voorgesteld.
De keuze was niet gemakkelijk, echt schone schoenen worden me nooit voorgeschoteld, maar op aanvraag toverde de verkoper toch iets met een beetje roos tevoorschijn.
Nog niet echt mijn droomschoen, maar de kwaliteit is belangrijker denk ik dan maar, en het werden dus deze Asics T3B5N / TRS Gel Nimbus 15 L in maat 40 (een maat groter dan ik normaal heb). Het zooltje werd daar ter plaatse nog iets aangepast.
De keuze had evengoed kunnen vallen op de Brooks Women Dyad 7 in maat 40, wat ook geen slechte keuze was geweest, maar ik droomde al zo lang over die roze loopschoen.
Wat de betrouwbaarheid van zo’n voetanalyse nu echt is, daar heb ik geen idee van.
Het feit dat 2 winkels die goed aangeschreven staan (alhoewel ik over mijn oude winkel meer en meer negatiefs hoorde), elkaar helemaal tegenspreken geeft me niet veel vertrouwen.
Weten die verkopers echt over wat ze praten, of is het gewoon wat verkoperspraat met wat bluf?
Geen idee … we zullen zien … en hopen dat dit een blessurevrij jaar wordt … ik ben alvast content met de roze schoenen.
Risotto is niet hetzelfde als rijst
“Eik, rijst” zei de dochter, die systematisch geen rijst lust.
“Dat is geen rijst, dat is risotto” antwoordde ik
“Mmmm, lekker, dat mag je nog eens maken” was de conclusie
En daarmee is mijn angst voor risotto ook verdwenen
Risotto met broccoli en wortel
- 350g risotto
- 1l groentebouillon
- 1 glas droge witte wijn
- ajuin
- 2 kleine broccoli’s
- Enkele wortels
- Pijnboompitten
- Parmezaanse kaas
- Room
- Vlees / quorn / kip ….
- Snijdt de ajuin
- Bak de ajuin 2 minuten met de risotto in boter
- Doe een glas droge witte wijn en al 250 ml bouillon bij de risotto en blijf goed roeren
- Houdt de risotto vochtig door de rest van de bouillon geleidelijk aan toe te voegen.
- Kook of stoom de wortels met de broccoli
- Bak de pijnboompitten in de pan en eens dat gedaan is bak je het vlees / quorn
- Schik op een bord risotto, groenten, vlees … . meng er eventueel wat room onder
- Doe er Parmezaanse kaas en pijnboompitten bij
Woensdag #kinderentertainment #13
Soms is het helemaal niet moeilijk om de kinderen te entertainen.
Tegenwoordig zijn ze in de ban van alles wat met geld te maken heeft, vandaag maakten we onze eigen briefjes. En met washi-tape, pluimen, stikkers, hema-letters, ponsen, papier, potlood, stift, …. werden ze versierd.
Totdat ze konden zwaaien met een bundel bankbiljetten bijeengehouden door een elastiekje, daar droomt toch iedereen van.
