Verjaardagsfeestje van de 5-jarige
Als je 5 jaar wordt, heb je recht op 5 genodigden, da’s de regel hier thuis. Een ouderwets feestje, thuis, van 2 tot 5.
Slechts een half uurtje voor de start, was de todo-lijst afgewerkt
pannenkoekendeeg gemaakt en pannenkoeken gebakken
Vlaggenlijn gespannen buiten
en binnen
Doorgeefpak 10 keer ingepakt
Tafel gedekt (borden, bestek, bekers, servieten allen ikea)
Bij kinderfeestjes maakt ik toch altijd een voorbereiding. Deze keer was de leidraad het kroontjesspel.
Voor elk kind was een kroontje voorzien met zijn naam in.
Vic verstopte deze kroontjes op voorhand. En de genodigden mochten deze één per één zoeken.
Bij elk kroontje dat werd gevonden hoorde een opdracht.
- Alle kindjes verstoppen de kado die ze hebben meegebracht in de tuin en Vic moet ze zoeken
- Teken het maar
- Stoelendans
- 123-piano
- Zakdoekleggen
- Doorgeefpak
Maar ondanks al die voorbereiding was er ook tijd voor wat improvisatie, en daar zijn duplo, verkleedkledij, een trampoline en een bal ideaal voor.
Voor ’t eten had Vic de keus tussen pannenkoeken en ijs, hij koos voor de pannenkoeken op voorwaarde dat er kaarsjes op stonden.
Maar iets gezonds hoort er natuurlijk ook bij, zoals bij de vorige feesten deden we weer van fruitsaté, ook bij Vic zijn vrienden een heus succes. Hier werd eigenlijk enthousiaster van gegeten dan van de pannenkoeken.
Wat vroeger op de ouderwetse feestjes wel kon, dat durf ik nu niet meer … de gasten met lege handen naar huis sturen.
In plaats van een plastiek zakje met wat speelgoed en snoep, kozen we voor een dino-ei. Maar al even blij waren ze dat ze hun kroontje mochten meenemen.
Voila, we zijn er weer voor een tijdje van af !!!
Wat doe je als je (weer) 30 wordt
kleine verrassing bij ’t ontbijt
Grote verrassing na ’t ontbijt
Eindelijk na meer dan een week nog eens gaan lopen, tofste loop van dit jaar trouwens.
Ik koos voor het onbekende, met momenten leek het meer op trail, en dankzij de gps geraakte ik na 12km ook weer thuis.
Gezond middagmaal (wegens overdosis paaseieren)
Het woensdagse knutselen moet niet altijd uitgebreid zijn, vandaag een kleine voorbereiding voor Vic zijn verjaardagsfeest
In de pastorietuin kan je ons binnenkort wat meer vinden.
Petanque banen voor de ouders al in orde. Speeltuin voor de kinderen, onder constructie.
Met een zonnetje zoals vandaag puur genieten
vieruurtje … nog steeds compenseren voor al die paaseieren. (de klokken hebben dit jaar echt overdreven)
Taart hoort er sowieso toch bij, maar ’t bleef wel bescheiden.
Volgend jaar graag opnieuw zo’n 30e verjaardag.
Gelukkig heb ik nog lieve vrienden
Gelukkig heb ik nog lieve vrienden die gespecialiseerd zijn in snelle kost en ook de moeite willen doen om het me allemaal stap voor stap uit te leggen terwijl ik noteer;
Zo maakte ik vorige week nasi (die ook gesmaakt werd door de persoon die zogezegd geen rijst lust)
Snelle nasi
- kippenblokjes
- prei
- soyasaus
- rijst (al gekookt -> restje van vorige maaltijd)
- kerstomaatjes
- 2 eieren
- ketchup / zoetzure saus
- kippeblokjes wokken met prei
- blussen met soyasaus
- rijst erbij bakken
- kersttomaatjes op ’t eind erbij
- pan van het vuur en 2 (op voorhand) geklutste eieren erbij
- Eten met optioneel ketchup, zoetzure saus
Verfspuiten … loont dat?
De vakantie was zwaar en bestond vooral uit schilderen, schilderen en schilderen, tussen jet lag (de man), fuiven en bodega’s, paasfeesten en brunches door.
In ’t begin van de week was ik wat moedeloos was door de traagheid van de schilderwerken (en ook door de hoogte van het plafond) en geloofde ik al helemaal niet meer in een volledige afwerking binnen het vooropgestelde timeframe.
Vandaag mag ik trots meedelen dat de laatste laag gespoten is, speciaal om 6u opgestaan om de laatste laag te spuiten alvorens te gaan brunchen (jammer genoeg maakt zo’n spuitmachien zoveel lawaai dat de rest van ’t gezin ook voor 7u wakker was.
Sporten is er deze week niet van gekomen, toch ben ik stijf in de meest onmogelijke spieren, zo voelen mijn halsspieren zeer pijnlijk.
Loont dat nu eigenlijk, zo verven met een spuitmachien? Wel … ik werkte met een wagner wallperfect W665, eerder een instapmodel, en dit zijn mijn bevindingen
DE NADELEN
- de luchtcompressor maakt veel lawaai. Rustig wat schilderen met een muziekje is er dus niet bij. Meestal word ik ‘zen’ van schilderen en doe ik het eigenlijk wel graag, maar dit was beduidend minder mindfull
- het verfreservoir is vrij klein, ik had het gevoel dat ik constant moest bijvullen. Het bijvullen is wel een werkje, want je moet nog aanlengen met water en homogeen roeren.
- De spuitkop verstopte regelmatig, wat zich uitte in sputterend spuiten / niet spuiten / met grote druppels spuiten / …. sinds ik de spuitkop telkens uitkuiste bij het bijvullen van het verfreservoir ging dit wel beduidend beter
- het is moeilijk om een goed resultaat te krijgen enkel en alleen met de spuit, soms spuiten de verfdruppels te dik en als je teveel over een plaats spuit (wat je sowieso wel eens voorhebt). Daarom had ik altijd nog een verfrol in de aanslag om te retoucheren
- je moet zeeeeer goed afplakken, want de verfnevel komt overal (ook de vloer is op het einde van de rit bedekt met een dunne laag van de verfnevel)
- de verfdampen in de ruimte kunnen gewoon niet gezond zijn (maskertje is sowieso nodig)
DE VOORDELEN
- moeilijke kantjes (aan ramen, hoeken, …..) zijn zeer gemakkelijk te schilderen
- hoge plafonds en plaatsen die je moeilijk kan bereiken zijn eveneens zeer gemakkelijk te schilderen … dit was bij ons de reden om te spuiten
- op youtube zijn goede gebruiksfilmpjes te vinden van de fabrikant (en die heb ik echt wel nodig gehad de eerste dag)
CONCLUSIE
Voor een zolderkamer zoals deze, waar ook nog geen vloer in ligt was spuiten ideaal. Maar de volgende kamers (nog 2 te doen en héél mijn huis is geschilderd, woehoe) doe ik terug met rol en borstel.
Het spuittoestel waar ik mee werkte was een instapmodel, blijkbaar zijn er wel meer gesofistikeerde (van hetzelfde merk) spuittoestellen met een andere sproeikop en met de mogelijkheid om rechtstreeks vanuit de verfpot te spuiten. Dit zou iets beter werken (maar zal ook wel een pak duurder zijn).
Mijn vraagje voor jullie? Heeft er iemand ervaring met spuitverven van meubels? Ik ben alvast wel tot de conclusie gekomen dat dit toestel hiervoor niet geschikt is.
De vasten
Jullie vragen je waarschijnlijk niet af hoe het met mijn vasten is.
Wel, tot enkele dagen terug … perfect en met verbazend weinig moeite.
Dan begonnen de schilderwerken, ik moest mijn hoogtevrees trotseren en was na dag 1 serieus teleurgesteld omdat ik het schilderklaar maken van de kamers danig onderschat had.
Na dag 2 was ik half depressief. Schilderen met de spuit was niet zo utopisch als ik wel dacht. Dat ding verstopt constant, spuit teveel of te weinig. Het komt erop neer dat ik spuit en met de rol het teveel aan verf uitstrijk. Ik overweeg over te schakelen naar de rol en de borstel, maar vermits de nok van het dak hoger is, dan ik op mijn stelling is dit ook geen volledige oplossing. Laten we maar hopen dat het goed komt.
Bovendien is verven met de spuit niet zo “zen” als gewoon verven (want al bij al hou ik van verven, alhoewel ik de indruk heb dat ik de laatste jaren niet veel anders doe), de compressor maakt zoveel lawaai dat ik mijn muziek niet meer kan horen, ik kan mezelf amper nog horen denken.
Gelukkig is er nog terug alcohol !!!
Omelet met paprika, spinazie, champignon en spekjes
Wat is nog lomper dan jezelf buitensluiten?
Jezelf buitensluiten met op alle deuren de sleutels langs binnen op het slot.
Gelukkig leven we in een tijdperk met gsm’s en mobiel internet. Na een half uurtje genieten in de zon kwam de vriendelijkste slotenmaker ons depanneren en nog eens enkele minuten later stonden we binnen (niet op de gebruikelijke manier, waarop ik enkel de transportkosten moest betalen).
Dikke pluim voor de goede dienstverlening van Dimaro, ik hoop nooit meer zo’n stommiteit voor te hebben, maar hun nummer programmeer ik wel in mijn gsm. Want qua dienstverlening, transparantie, en klantvriendelijkheid … kon het wel tellen (als ’t goed is mag ’t ook wel eens gezegd worden)
In elk geval, op zo’n avond, is een snel gerecht zeer welkom
Omelet met paprika, spinazie, champignon en spekjes
- Roerbak spekjes, paprika, champignons, spinazie
- Klop eiermengsel dooreen, doe een geur room bij en kruidt met peper en zout
- Dien samen op
Ook te klasseren onder Paleo, voor mij onder de noemer “snelle kost”
Gevonden op de instagram van Projectgezonder
“Vakantie” heet dat dan
Een dikke week vakantie heb ik. 2 dagen om te genieten van de kinderen en de rest is gereserveerd om het bovenste verdiep te schilderen.
Van dat genieten is nog niet veel in huis gekomen.
- Ik vraag me constant af wat er met mijn 2 lieve flinke kinderen is gebeurd.
Vermoeidheid heeft hen veranderd in ruziemakende, huilende en tegensprekende monstertjes. - En als de kinderen niet aan mijn oren zeuren is het de kat wel die komt janken.
- De was, die blijft maar komen, het machien blijft draaien, ik blijf met manden zeulen en kasten vullen en aan de strijk durf ik niet eens te denken.
- De weekmenu is al helemaal om zeep en ik zal een creatieve ingreep moeten doen om geen etenswaren overtijd te laten gaan.
- Ik begon even Vic zijn kleerkast uit te mesten en ‘ uur later had ik 4 grote zakken voor de kledingcontainer en 1 pamperdoos om bij te houden voor door te geven …
Liv haar kast laat ik even wat ze is, en aan de mijne durf ik niet eens te denken - Ik verkondigde gisteren al dat er vandaag een verplichtte middagdut op het programma stond, deze middagdut is NU gaande, maar toch hoor ik voetstappen vanuit Liv haar kamer
- Ik heb geen deftig volwassen gesprek meer, want de man is enkele dagen niet ten velde (de gelukzak)
- Ik ben een zenuwinzinking nabij, maar heb geen tijd om even in een hoekje te zitten wenen, want ik moet echt boven eens van mijn oren gaan maken.
“Geniet van uw vakantie” zeggen ze dan … ne mens zou haast blij zijn dat hij morgen op zijn stelling mag kruipen.
Start 2 schmink #2
Ik startte al met enkele dingen, sommige geraken verbazingwekkend gemakkelijk een gewoonte en zijn dus een succes en andere zijn misschien wat te ambitieus of onrealistisch en sterven een stille dood.
Onder de successen behoren
- Start 2 drink water
- Start 2 ontbijt (dat was ooit mijn goed voornemen bij nieuwjaar en sindsdien ontbijt ik dagelijks)
- Start 2 smoothie
- Start 2 run (ik ben beginnen lopen op ’t einde van mijn studies, tevoren was ik nooit bijzonder sportief … ook niet onsportief, maar toch… de start 2 run die ik toen volgde (een minutenprogramma op papier, van Evy was toen nog geen sprake) is echt een succes geweest, want ik ontdekte de loopster in mij)
- Start 2 … getting things done
- Start 2 … maandelijks meterstanden en kilometerstanden noteren (tja … zie vorige puntje)
onder de stille doden
- op tijd in mijn bed kruipen
- elke dag met de fiets naar ’t werk (niet helemaal nefast, maar mijn auto wegdoen is zeker geen optie)
- enkel grey’s anatomy zien vanop een home trainer
- en nog veel meer dat ik vergeten ben (of misschien wel gebannen uit mijn geheugen)
Maar in elk geval … de start 2 schmink lijkt alvast geslaagd.
De metamorfose moest blijkbaar ook nogal groot zijn want het regende opmerkingen (vooral op ’t werk dan)
- “Wauw, ge ziet er goed uit” –> mijn jonge mannelijke collega met overduidelijk managerscapaciteiten , geliefd bij eenieder (en ik snap waarom)
- “Je bent zo grijs vandaag” –> iemand die waarschijnlijk zag dat er iets veranderd was, maar ’t niet kon benoemen (alhoewel ik gele schoenen aanhad)
- “Mooie schoenen aan” –> deze opmerking kwam natuurlijk van een vrouw (de gele schoenen)
- “Hé, je hebt je geschminkt” –> een nuchtere ingenieur (zo zijn de meesten onder ons … no nonsense)
- “Smink je mij ook?” –> de dochter (tot vervelens toe … elke dag opnieuw)
Ik kocht me een zwarte mascara (million lashes van l’oreal … maar dat weet ik enkel omdat ik een copy-paste heb gedaan vanuit de commentaar van de tipgeefster), een extra zwart oogpotlood (voor onderweg), een spiegeltje (eveneens voor onderweg), 2 nieuwe long lasting lippenstiften uit de hema, en dan een navy blauwe mascara en oogpotlood.
Die blauwe spullen zijn niet het blauw van de jaren 80, maar een subtiel blauw dat goed bij jeans past (vind ik althans in al mijn onwetendheid met mijn frisse blik)
Ondertussen heb ik ook al het nut van demaquillage ondervonden. 4 keer per jaar ontwaken als een panda, dat gaat nog … maar bij mijn huidig dagelijks gebruik zal mijn jaren oude bus wel geen jaren meer meegaan.
Want dat schminken … da’s nen blijver.
Linux
Een tablet kan wel best handig zijn, maar het vervangt toch geen laptop.
Ik wijd zelfs het slabakken van mijn blog aan de komst van de tablet en het verdwijnen van de laptop (in ons gezin alvast).
Initieel was ik van plan om me voor mijn verjaardag een laptop te vragen, maar mijn schoonbroer pimpte deze oude Asus Eee notebook, die ik al lang had verbannen uit de woonkamer wegens ergerlijk traag.
Nu is hij volledig geformatteerd, draait hij op linux ipv Windows XP en schrijf ik er mijn eerste blogstukje op zonder ontstemd te worden door de logheid van mijn apparaat.
Die Linux lijkt trouwens op het eerste zicht best goed mee te vallen. Ik had de idee dat Linux een ongebruiksvriendelijk besturingssysteem was, en enkel geschikt voor echte computernerds, maar linux heeft zelfs een soort van app-store voor het gemakkelijk installeren van firefox en dergelijke.
Vanaf nu heb ik geen excuses mee en probeer ik mijn blog terug wat meer leven in te blazen in plaats van heelder epistels te noteren in mijn moleskine notebook … om ‘ooit’ te bloggen.
Tot binnenkort
Start 2 schmink
Je hebt de dames die de deur niet uitkomen zonder een laag schmink, en je hebt er die zich nooit schminken.
Ik neig eerder naar de tweede soort. Buiten een occasionele gelegenheid ben ik puur natuur.
Ik heb mezelf altijd te jong gevonden voor schmink (alhoewel ik me nog héél goed herinner dat ik rond mijn 13, mijn mama de oren van haar hoofd heb gezaagd om schmink … die ik -eenmaal ik deze dan ook gekregen had- nooit gebruikte).
Ook vind ik de geschminkte mij, er dikwijls minder sympathiek uitzien.
Maar nu … ben ik er precies toch klaar voor.
Ik viste enkele dingen op uit mijn schminkdoos (ne rose lippenstift van de hema, die super lang blijft …. love it), één of ander oogpotlood, wat blush en als laatste kocht ik me in de apotheek een mascara (omdat ik in de apotheek nu blijkbaar meer kom, dan in een andere winkel waar mascara verkocht wordt).
De mascara, dat is echter geen succes … je ziet hem amper (tenzij ik weer eens vergeten ben dat ik gesminkt ben en eens goed in mijn ogen gewreven heb).
Mijn vraag nu naar jullie …. welke mascara raden jullie me aan, en wat gebruiken jullie dagelijks van make-up?
Annelyse liep vandaag relatief veel
Van mijn scoutservaring heb ik een hele week moeten bekomen. Niet alleen was ik ongelooflijk stijf de 2 dagen nadien.
Ook bleek de hoofdpijn, een lichte hersenschudding te zijn. En elke dag dat ik langer hoofdpijn had, begon ik meer te sakkeren op de persoon die me deze bezorgd had. Gisteren zag ik hem echter, en toen hij me zijn gebroken vinger toonde die hij aan de scoutsvergadering had overgehouden, voelde ik me van slag een pak beter.
Vandaag de eerste hoofdpijnvrije dag, meer nog … ik voelde me super. Zo super dat ik vlotjes een training van 20km uitliep (misschien wou ik ook gewoon eens iets strafs doen, de dag nadat Bjeurn de volledige ronde van Vlaanderen uit fietste)
Mijn loopblessure is nog steeds niet volledig genezen, maar ik merk wel dat ik steeds langere afstanden kan afleggen alvorens ik ze terug voel, en ik recupereer er steeds sneller van.
Eén keer per week probeer ik ook echt te lopen op een zachte ondergrond. Meestal, zoals ook vandaag, in het bloso-domein van Hofstade.
En zo ben ik stilaan klaar voor de 10 miles in Antwerpen en de 20km van Brussel.
Tot nu toe de eerste doelen van 2014. Maar vermits het plan is om dit jaar blessurevrij door te komen, constant te lopen en veel (is natuurlijk relatief) kilometers te doen, mogen andere uitdagingen ook steeds geopperd worden.
Ik zoek trouwens nog een leuke mini-triatlon, want dat wekelijks zwemmen terwijl de kinderen zwemles volgen, moet toch tot iets nuttigs leiden (want de verleiding om me gewoon met een boekje in de cafetaria te zetten wordt elke week groter)
10 minuten gerecht
Het ligt hier wat op zijn gat, enerzijds wijd ik het aan het feit dat ik geen laptop heb en niet altijd goesting heb om me terug te trekken in den buro (bloggen op nen tablet, dat is het toch niet), anderzijds ben ik ook niet zeker hoe ik met deze blog verder wil. (dus niet “OF ik met deze blog verder wil”, maar “HOE” )
Snelle receptjes die zijn nog steeds gewenst, tegenwoordig misschien zelfs weer meer dan voorheen.
Onze weekavonden zullen immers weer een pak gevulder worden. Liv gaat immers competitie skaten, wat inhoud dat ze 2 weekavonden moet trainen.
We zullen een strakke planning en goede voorbereiding moeten hanteren om de avonden zonder al te veel stress door te komen.
Dit receptje zal daar zeker bij helpen. Van mijn vriendin kreeg ik enkele 10-minuten receptjes door en dit was het eerste dat ik testte.
Boontjes, met spekjes en patatjes
- Boontjes (vers of diepvries) – 1000g
- Patatjes in schijfjes (gewoon uit ’t pakje) – 1000g (of 1,5 pakje)
- spekjes – 300g (1,5 pakje)
- Alles bij elkaar in de wok met olijfolie, peper en zout
- 12 minuten wokken
Doe eens zot … en ga nog eens naar de scouts
Dit weekend was niet zomaar een weekend, gisteren deed ik mijn eerste skatewedstrijd tussen het jong volk en dit vandaag was ik de uitverkorene gast van Liv bij de scoutsvergadering. Straks denken jullie nog dat ik lijd aan het Peter Pan syndroom.
Op de vraag … wat doe ik aan? … was al snel een antwoord gevonden. Tot mijn grote verbazing en aangename ontdekking paste ik nog steeds in mijn scoutsrokje #nostalgie
En alhoewel ik niet bijster enthousiast was om terug een scoutsvergadering bij te wonen, was het een echt succes
- ik deed terug eens haasje over (dat was misschien al 15 jaar geleden)
- aanschouwde mijn dochter en merkte dat ze enthousiast meedeed met alle activiteiten
- ook de leiding leerde ik wat beter kennen
- evenals de andere kant van sommige ouders
- ik verschoot hoe vermoeiend het is kapoen te zijn
- zong nog eens het kapoenenlied
- en mocht meedoen met een heuse scoutssluiting
- leerde enkele nieuwe spelletjes bij … dode vis, een spelletje met rond je as draaien en dan nog een spel waar je serieus in je voordeel was als je veel letters in je naam hebt
- Pang pang, vlaggenstok, kat en muis, 123 piano … zijn allemaal terug opgefrist
- Het gevoel van hoofdpijn na een beetje te enthousiast “dikke bertha” te spelen, was ik al helemaal vergeten … die wilde papa’s laat ik in ’t vervolg aan mij voorbij gaan
- mijn knieën gehavend
- het hoofd op springen
- alle 16 jaarleuzes van mijn mijnen tijd terug opgefrist
’t was goed … hopelijk ben ik volgende 3 jaar terug de uitverkorene
Doe eens zot en schrijf je in … in een skatewedstrijd
Toen ik vandaag besloot me in te schrijven in de skate-wedstrijd voor recreanten had ik niet verwacht dat
- het tussen de jeugd zou zijn (als ik erin geslaagd was de andere skatevriendinnen te overtuigen om ook mee te doen, hadden we een eigen reeks gekregen. Volgende keer dan maar, want na dit spektakel is hun enthousiasme ook aangewakkerd)
- enkelen van die kinderen sneller skaten dan mij
- 3 toertjes van 200m zo vermoeiend konden zijn
- ik 2e in mijn categorie zou eindigen (ik slaagde er niet in om mijn skatevriendin met groene helm te verslagen …. maar er zijn ergeren dingen dan verliezen van een 20-jarige deerne)
- ik tevens laatste in mijn categorie zou eindigen
- dat ik nog zo onstabiel kon skaten (techniek ging ten koste van adrenaline)
- dat mijn skateleraar zo trots zou zijn
- dat ik het zo plezant zou vinden, de skategoesting is helemaal terug (jammer genoeg is deze op een weekavond om 20u30 als de les begint niet altijd present …. moe van de werkweek)
Toch lijkt het of ik alles onder controle heb
Eén zwakke zondag … die ik spendeerde aan de computer terwijl ik de foto’s van afgelopen jaar bekeek.
Conclusie … op een jaar zijn de kinders groot geworden, ik heb een fantastisch jaar achter de rug en ik wil terug op vakantie.
Maar ook … mijn huishouden is helemaal ontspoord door deze luie dag. De was en strijk niet gedaan en iedereen bijna zonder sokken.
Niet gaan lopen (de eerste keer ooit dat ik het lopen broste terwijl ik mijn outfit al aan had) waardoor ik achter zit op mijn schema.
De volgende dag niet de moed om er nog aan een inhaalbeweging te beginnen want ik ging vroeg gaan slapen en ik lag al vanaf 20u horizontaal in de zetel (in plaats van dan tenminste dat boeiende boek over effecientie verder te lezen dat mijn leven gaat veranderen)
Als bij toeval lees ik op een briefje dat vic 2 uitgeblazen eieren nodig heeft. Soit … uitblazen dan maar (in mijn geheugen was dat niet zo moeilijk), in een doosje (dat we bijhouden voor knutseldoeleinden) steken, een omelet bakken voor morgen op de kinders hun boterham … en het lijkt of ik alles onder controle heb.
Ondertussen is wel het huis ontploft, de poets nog ziek, de was nog vuil, het boek nog dicht en ik weer te laat in mijn bed.
