Afstand 74km – Hoogtemeters 445 – Bestemming Osmotherley (Engeland) – Overnachting camping Cote Ghyll camping

Gisterenavond hebben we nog een hele tijd gespendeerd met onze warm shower host Andrew om onze route voor vandaag te plannen. Hij vertelde welke weg te verkiezen was en wij leerden hem hopelijk iets bij over het in kaart brengen van de route en het overzetten naar de garmin.

We wilden ongeveer 50km doen, maar bij gebrek aan campings werden het er 74. In ruil daarvoor herplanden en herplanden we tot ik de hoogtemeters schappelijk vond. We zitten immers tussen “the Pennines” en de “North York Moors”, en in deze laatste zit de stijlste helling van heel Engeland (+33%) … niet direct wat we in gedachten hadden om nog even op te fietsen.

‘S morgens namen we afscheid van onze hosts Andrew, Theresa en Ruth en Holy die net op tijd uit hun bed waren zodat we ook hen nog gedag konden zeggen. Een fantastisch gezin dat ons enorm verwende. Hoewel we weten dat we het komende jaar een zwervend bestaan zullen leiden, is het afscheid nemen toch altijd een beetje moeilijk. Andrew begeleidde ons met de fiets nog het eerste gedeelte en dan waren we weer “all by ourselves”

Onderweg zagen we nog de naweeën van de storm van gisterennacht, een straat die blank stond (we hebben echt wel de 2 goede dagen uitgekozen om aan Warm Showers te doen want het heeft tijdens de maand die we onderweg zijn nog nooit echt hard geregend … buiten de laatste 2 dagen, waarin wij binnen zaten)

Op de foto hierboven zie je hoe Liv de straat moest verkennen om te zien hoe diep het water was (een taakje dat ze natuurlijk zeer graag deed), zodat wij konden inschatten of we erdoor konden fietsen zonder natte voeten te krijgen.

Onderweg kwamen we nog een fietser tegen “I’m looking at all your gear, do you know you’re heading to the steepest hill of whole England?” Wist hij veel dat wij een geheim wapen hadden, Andrew met zijn inside informatie om deze steile heuvel te vermijden.

De kinderen blijven het fietsen plezant vinden. Vic oefent dagelijks op het nabootsen van een sirene, met als doel de wandelaars aan de kant te laten gaan zonder dat we moeten bellen. En een leuk tijdverdrijf is ook zwaaien naar de passanten (die onze fietsen dikwijls “Amazing” vinden), maaltafels oefenen vind hij iets minder leuk.

Liv is ondertussen al expert in het omrekenen van miles naar kilometers … en ook de kommagetallen begint ze te snappen.

Tegen dat we op de camping aankwamen waren we niet echt moe, ondanks het feit dat de hoogtemeters voornamelijk in de laatste 20km zaten.

Osmotherley is schoon, alsook de camping, die een riviertje heeft die door de speeltuin stroomt. Toen we aankwamen was de camping echter helemaal vol …gelukkig sturen ze trekkers niet gemakkelijk weg en kregen wij een apart plekje achter de jeugdherberg … met een klimboom helemaal alleen voor ons.

En we trekken verder noordwaarts, de omgeving wordt desolater en we hebben bijna terug kust in zicht.