Overnachting: Bothy in Camasunary (Isle of Skye)

Vanmorgen konden we uitslapen en wat rondlummelen aan onze, eigenlijk heel mooi gelegen, camping want pas om 13u30 konden we een ferry naar Skye nemen, blijkbaar moet je de ferries toch best op tijd reserveren. Wij deden het gisteren om 16u en dat is dus te laat als je de volgende morgen wil vertrekken.

Als je straatnaam die met een voornaam begint vraagt blijkbaar ook om vergissingen, vanaf nu zijn wij de familie Seranckxstroot.

Gisteren begon het te regenen en vroeg ik me even af waarom wij toch weer zo basic wilden reizen, maar vandaag bleef het, ondanks het dreigende weer en de lage wolken waar de bergen in verdwenen toch meestal droog en nog betrekkelijk warm, het enige nadeel is dat Schotland wel een pak minder fotogeniek is zonder de zon.

Op het programma stond een tweedaagse trektocht op het eiland Skye. Voor de kinderen hadden we op voorhand al een eigen rugzak gekocht zodat ze hun eigen slaapgerief en drinken konden dragen. Uit noodzaak, want zelf alles dragen is gewoon geen optie, ik verschiet er altijd van hoeveel gewicht we altijd meehebben, tent, eten, water, slaapgerief …

Maar uiteindelijk vonden onze kinderen het wel heel plezant en stoer om hun eigen gerief te mogen dragen. Ze kregen hun eigen camelbag, een drankje, wat koeken, noten, een stuk chocolade en een appel mee en dat motiveerde wel, zeker omdat ze zelf mochten beslissen wat ze wanneer op eten en drinken.

We hadden verwacht dat Skye heel toeristisch zou aanvoelen maar het eerste dat opviel was dat het heel ruimtelijk aanvoelde en we zagen al meteen veel geschikte wildkampeerplaatsen. Misschien ook omdat we onze tweedaagse in het zuiden gepland hebben waar het minder toeristisch is.

Het tweede dat opviel was dat er overal schapen liepen, ik denk dat ik nog nooit zoveel schapen zag als vandaag, naast de weg en op de weg. Volgens mij moet er toch regelmatig eens eentje aangereden worden.

Bjeurn plande onze hike in functie van een bothy.  Bothy’s zijn afgelegen huisjes waar hikers gratis mogen overnachten. Vandaag stapten we naar zo een huisje in de hoop dat er nog plek zou zijn en dat we er zouden kunnen blijven slapen. Ver was het niet, we lieten de auto achter op een parking en stapten nog 4,5 km tot de bothy waar gelukkig nog voldoende plek was voor ons (voor alle zekerheid hadden we de tent ook mee maar dat bleek dus niet nodig).

Onze bothy is geweldig, gelegen helemaal afgelegen tussen bergen met bergrivieren en een hogergelegen Loch (een meer) en dat alles ook nog eens aan het strand, maw alles wat je in Schotland verwacht op 1 plek.

De bothy is wel heel basic, zo is er geen water, elektriciteit en toilet, maar wel een gezellige zitplaats met spellekes en een puzzel waar Vic en ik aan begonnen zijn en een grote slaapzaal geschikt voor 15 mensen.

Uiteindelijk slapen we hier met 10 personen, wij, 1 Zwitsers meisje en een Duits koppel die de Skye trail wandelen. Het Duitse koppel had er zich ferm aan mispakt, ze moesten per dag 20km afleggen volgens hun planning maar na 2 dagen bleek dat toch wel onrealistisch door de moeilijke ondergrond en de zware rugzak. Ze waren ook zo moe toen ze hier aankwamen dat ze om 20u in bed kropen, nog voor onze kinderen. Dan is er Alex, een Duitser die hier rondlift, en nog een Duits koppel die net als wij op roadtrip zijn en hier aankwamen met 12 liter water in grote bidons, waar ze ook 4,5 km mee tot hier gestapt hadden, want deze plek is enkel te voet bereikbaar. Met dat laatste koppel hebben we trouwens tot een gat in de nacht zitten praten.

Toen we ’s avonds even naar buiten wilden kregen we nog een mooie verrassing, er stond gewoon een hert buiten aan de deur, waarop het rustig wegwandelde en op het strand ging verder lummelen. Toen we wat beter keken zagen we ook aan de overkant van de baai enkele hertjes staan. Grappig, ik zou het spotten eerder aan de kant van de bergen doen, ik had geen idee dat hertjes van strand hielden, weer wat bijgeleerd.

Het hele verslag van onze roadtrip vind je hier.