Het is hier geen geheim dat ik een grote fan ben van Marie Kondo … zo blijkt onderzoek (het gebruik van de zoekfunctie op mijn blog) dat ik haar naam al in liefst 8 blogposts vernoemde.

  • het review van haar eerste boek “The Life-Changing Magic of Tidying Up”
  • wat Marie Kondo me (buiten kleren opvouwen) nog had geleerd
  • hoe mijn kleerkast eruit zag nadat ik alles had uitgesorteerd en opgeplooid à la Konmari
    (en ongelooflijk maar waar, maar mijn kleerkast ziet er nog ongeveer hetzelfde uit … met wat minder kleren weliswaar … en mijn kousen, die draai ik terug in een prop … sorry sokjes)
  • enkele terloopse vermeldingen

Met andere woorden … ik ben fan … ondanks de zweverigheid in het boek heb ik er héél veel uitgehaald en haar methode blijkt te werken voor mij. In haar boek beweert ze dat er nog nooit iemand van haar leerlingen hervallen is, en ik kan daar precies in komen … in mijn hoofd is er echt een klik gemaakt en stilaan begint zich dat ook te tonen in ons huis. Vrienden waren onlangs enorm onder de indruk toen ik een lade open trok en daar maar 3 dingen bleken in te zitten. Ik was trots natuurlijk, want ik ben in héél mijn leven nog niet veel geprezen om mijn orde.

Het tweede boek van Marie Kondo is héél wat praktischer en een pak minder zweverig, maar voor mijn gevoel ook een pak minder inspirerend. Waar het eerste boek eerder high level ging over hoe het opvouwen op de Konmari manier, ging dit boek veel dieper in op de praktische kant van het opruimen.
Ik heb echter in de periode dat ik volledig geïnspireerd van het eerste boek was, youtube erbij genomen … en via filmpjes kreeg ik héél de manier van opvouwen en opbergen onder de knie. Eigenlijk is youtube ook het ideale medium om te leren opvouwen … in een boek kan je dat nooit zo duidelijk naar voor brengen (alhoewel ik de illustraties wel mooi vind).

Sinds ik digitaal lees, maak ik ook markeringen in boeken, maar om eerlijk te zijn heb ik deze keer niet veel passages aangeduid.

Misschien ben ik al een te grote Konmari-expert om nog veel aan dit boek te hebben, maar toch blijf ik het gevoel hebben dat het eerste boek veel inspirerender is. Ik raad jullie dus aan, om het eerste boek zeker te lezen en het tweede boek te laten voor wat het is.
Maar dit is ‘mijn’ mening, want ik las al bij 2 andere dames dat zij het tweede boek wel konden appreciëren.

Het volgende boek dat ik zal lezen is “Everything that remains” van “The Minimalists”. Ik ben eens benieuwd of dat zal inspireren. Want hede ten dage zijn deze minimalisten mijn beste vrienden, zowel via hun podcast als via youtube.