Afstand 66km – Hoogtemeters 910 – Bestemming Auchencrosh (Schotland) – Overnachting wildkamperen

Neen, geen stralende zon vandaag, maar een pak minder regen dan de voorbije dagen en tussen de buien héél  soms zelf een straaltje zon. We konden tijdens de middagbreak de tent zelfs uithalen om de tent wat te laten drogen … en dat voelt aan als een wereld van verschil.

Als we een pond moesten vragen aan iedereen die een foto trekt van onze fiets, dan konden we al eens heel deftig gaan eten, of op hotel slapen misschien. Deze leuke mannen waren wel heel enthousiast om met ons op de foto te mogen. Schotten zijn trouwens super sympathieke mensen en ze spreken zo’n heerlijk Engels.

De rit was schoon … desondanks of net dankzij zijn 910 hoogtemeters (ons record tot nu toe) … bergen, ’t heeft toch wel iets.

Net toen we een plek wilden te zoeken om onze tent neer te zetten kwamen we aan een koeienwei uit. Als we afwijken van de national cycling route en een route uitstippelen via de garmin, gpsies, of google maps dan durven er wel eens verrassingen op onze weg te komen. Nu is een wei geen probleem, in Schotland lopen wel veel paden via weiden maar deze weg liep van wei naar wei naar wei. 

Gemakkelijk rijdt dat ten eerste al niet, en verder had ik al een schrik gepakt nadat ineens een troep koeien (en stieren?) wild op ons afgestormd kwam net nadat we het hek achter ons sloten.

En tenslotte waren er nog hindernissen zoals beekjes in het midden van de wei waar je met een fiets zoals de onze niet zo gemakkelijk over geraakt.

Maar wel wonderschoon.
Uiteindelijk vonden we, veel later dan gedacht, een plekje voor de tent… maar wat voor één!!!!

In een afgelegen wei (met reetjes), zonder passage, met zicht op de zee en op het mysterieuze eiland (Ailsa Craig) dat als een reusachtig ei uit het water steekt. 

Room with a view
Dit kan tellen als laatste nacht in Schotland …. wij komen sowieso terug want Schotland vraagt naar meer en heeft ons nog veel te bieden (maar dan misschien nog wat noordelijker)