De overgang oudjaar naar nieuwjaar was niet wat we ervan verwacht hadden … ik onze gedachten brachten we de dag gezellig in Sevilla door en gingen we ’s avonds iets eten en drinken, om om 12u naar het groot vuurwerk te gaan kijken.


De eerste teleurstelling was voor Vic … toen bleek dat de Spanjaarden niet aan groot vuurwerk doen (vreemd want we hebben al gemerkt dat ze in Spanje wel van bommekes houden). In de plaats daarvan wordt het hier intiemer gevierd. Om 12u wordt bij elke klokslag een druif gegeten, als symbool voor 12 maanden vol geluk in het nieuwe jaar. Liv was minder teleurgesteld want ze vond het tof om eens een nieuwe traditie mee te doen.


Wat we ook  niet verwacht hadden, was dat zo goed als alle horeca gesloten zou zijn. Spanjaarden vieren oudjaar immers thuis en komen pas buiten na middernacht. 


En zo vonden we een plekje dat nog even open was waar we een stukje taart konden eten, en daarna vonden we iets waar we enkele tapas konden bestellen … en hoe later het werd, hoe meer er sloot … en hoe meer toeristen door de straten zwierven op zoek naar entertainment. Na een uur rondwandelen in de koude kregen we eindelijk Liv ervan overtuigd om naar het hotel te gaan en daar verder te vieren.

En zo vierden we oudjaar met kaartspellekes, chips en cava van de nachtwinkel en een spaanse eindejaarsshow op tv. Om 12u aten we elke klokslag een druif  … wat de jongens gemakkelijker lukte als de meisjes. Ik denk dat een nieuwe traditie is ontstaan.
We voelden ons een beetje losers, zo dwalend door de straten in onze afritsbroeken … maar ik wist niet dat het zo leuk was om een loser te zijn !!!