Afstand 25km – Hoogtemeters 482 – Bestemming Fernán Pérez (Spanje) – Overnachting wildkamperen op een groot veld nabij een vervallen huisje

10% naar boven en 10% naar beneden … leuk dat er nog eens een aanduiding staat, nu weet ik dat we een helling van 10% aankunnen zonder te moeten afstappen.

Wel een welgemeende f*** y** voor de Duitser die het leutig vond om eerst op Vic en mij en daarna op Liv en Bjeurn ruitenwisservloeistof te spuiten.

Gelukkig zijn niet alle mensen zo. ‘S middags ontmoetten we José, toen we aan een bankje bij zijn huis onze lunchpauze namen. Hij gaf ons appelsienen, clementines, lema’s, … het citrusfruit bleef maar komen … we kregen echt kilo’s. Hij nodigde ons ook uit in zijn huis … altijd leuk om eens een kijkje te nemen in andermans huis. “Raad eens hoe oud ik ben”, vroeg hij. Wij gokten 75 (ik dacht dat zuiderlingen er altijd wat ouder uitzagen door de zon), maar hij bleek 91 jaar. Ik kan er nog altijd niet van over.

Iets teruggeven als trekker is moeilijk, het is niet dat onze zakken vol met extra’s zitten. Maar we hebben wel zelfgemaakte visitekaartjes (geschreven op een stuk karton van de verpakking van de cornflakes) waar we een gelukspopje aan hangen (net zoals er bij ieder van ons een gelukspopje aan onze helm hangt). 

Het landschap is nog steeds mooi (en heuvelachtig)

Na 25 km al vonden we een leuke wildkampeerplek

Nabij een vervallen gebouw met een wijds zicht.

Zo hadden we nog tijd om de knuffels te laten drogen.

grappig schoolwerk te verbeteren

hondje te spelen met een agaveblad (Max is de naam)

en een kampvuur.