Afstand 45km – Hoogtemeters 246 – Bestemming Almería (Spanje) – Overnachting camping La Garoffa (aanrader) 

De rit was niet veel zaaks … meer plastiek dan ik in mijn hele leven al heb gezien en een middagpause op een triest plein met huisjes met tralies voor de vensters een een groep hangjongeren. Die trouwens niets verkeerd deden, maar zo’n groepen kunnen soms intimiderend zijn.  

Wat doen we morgen? Dat was wat we ons afvroegen, nemen we een rustdag om Almería te bezoeken of trekken we direct door … we besloten het van de camping te laten afhangen.

En die keuze was snel gemaakt toen we daar aankwamen, de camping is immers super gelegen, in een kleine baai, onder een oude brug, bijna onzichtbaar tussen de rotsen met een eigen strand (en geen zicht op plastiek). Het is geen nieuwe spik en span camping maar zo charmant en iedereen van ons voelde direct de goede sfeer, de X-factor.
En het werd beter, onze buren waren een stel super lieve Nederlanders die ons een drankje aanboden en 2 extra stoelen gaven.

Eten deden we op het strand, waar we de zon zagen ondergaan.

En nadien werden we door een Vlaamse dame uitgenodigd in de campingbar  … en daar werd het al helemaal tof (daarmee de vertraging van het verslag)  … we maakten kennis met een bende Engelse vrienden, die gekleed waren in Schots kostuum ter nagedachtenis van de Schotse dichter Robert Burns … hoe welgemeend deze verkleedpartij was, dat weten we niet maar het was in elk geval heel gezellig en grappig. En we leerden de Vlamingen Brigitte en Marcel een pak beter kennen. Een zeer gezellige avond … maar shhht tegen Liv en Vic zeiden we dat we nog even ‘onze route gingen uitstippelen’.

De buurvrouw vertelde dat ze gisteren jarig was, waarop Vic “Hoe oud ben je geworden?”. Waarna Liv “Vic het is heel onbeleefd om aan oude mensen te vragen hoe oud ze zijn !”