Van mijn scoutservaring heb ik een hele week moeten bekomen. Niet alleen was ik ongelooflijk stijf de 2 dagen nadien.
Ook bleek de hoofdpijn, een lichte hersenschudding te zijn. En elke dag dat ik langer hoofdpijn had, begon ik meer te sakkeren op de persoon die me deze bezorgd had. Gisteren zag ik hem echter, en toen hij me zijn gebroken vinger toonde die hij aan de scoutsvergadering had overgehouden, voelde ik me van slag een pak beter.

Vandaag de eerste hoofdpijnvrije dag, meer nog … ik voelde me super. Zo super dat ik vlotjes een training van 20km uitliep (misschien wou ik ook gewoon eens iets strafs doen, de dag nadat Bjeurn de volledige ronde van Vlaanderen uit fietste)

Mijn loopblessure is nog steeds niet volledig genezen, maar ik merk wel dat ik steeds langere afstanden kan afleggen alvorens ik ze terug voel, en ik recupereer er steeds sneller van.
Eén keer per week probeer ik ook echt te lopen op een zachte ondergrond. Meestal, zoals ook vandaag, in het bloso-domein van Hofstade.
En zo ben ik stilaan klaar voor de 10 miles in Antwerpen en de 20km van Brussel.
Tot nu toe de eerste doelen van 2014. Maar vermits het plan is om dit jaar blessurevrij door te komen, constant te lopen en veel (is natuurlijk relatief) kilometers te doen, mogen andere uitdagingen ook steeds geopperd worden.

Ik zoek trouwens nog een leuke mini-triatlon, want dat wekelijks zwemmen terwijl de kinderen zwemles volgen, moet toch tot iets nuttigs leiden (want de verleiding om me gewoon met een boekje in de cafetaria te zetten wordt elke week groter)